«Επιδότηση» των ασφαλιστικών εισφορών για μία διετία, θα δώσει το Δημόσιο, για περιπτώσεις ανέργων που εισπράττουν σύνταξη λόγω θανάτου και προσλαμβάνονται ως μισθωτοί σε κάποια επιχείρηση ή επιλέγουν να εργαστούν ως αυτοαπασχολούμενοι.
Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη παροχή, που λειτουργεί και ως κίνητρο για πρόσληψη τέτοιας κατηγορίας ανέργων, ισχύει ακόμα και για διαζευγμένους συζύγους που εισπράττουν σύνταξη θανάτου, σύμφωνα με τα όσα ορίζει ο «νόμος Κατρούγκαλου» (ν.4387/2018).
Για να συμβεί η καταβολή εισφορών από το Δημόσιο θα πρέπει η πρόσληψη ως μισθωτού του ανέργου που εισπράττει σύνταξη θανάτου να έχει πραγματοποιηθεί εντός πέντε ετών από την πρώτη καταβολή της συγκεκριμένης παροχής.
Στην ΚΥΑ ορίζεται επίσης ότι για να μπορέσουν οι άνεργοι που λαμβάνουν σύνταξη θανάτου να καρπωθούν τη συγκεκριμένη παροχή όταν αναλάβουν εργασία, θα πρέπει να είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ.
Εξαιρούνται από την εν λόγω παροχή όσοι είναι ασφαλισμένοι στον ΕΦΚΑ και καταβάλλουν εισφορές ως αγρότες – δηλαδή είναι ασφαλισμένοι στον πρώην ΟΓΑ (αρ. 40 ν.4387/2016).
Για να γίνει χρήση αυτής της διάταξης θα πρέπει να υποβληθεί σχετική αίτηση από τον ενδιαφερόμενο, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία έναρξης της μισθωτής εργασίας ή της επαγγελματικής δραστηριότητας.
Η δαπάνη που προκαλείται στον ΕΦΚΑ από την καταβολή εισφορών εκ μέρους του Δημοσίου υπολογίζεται σε 3,24 εκατ. ευρώ για φέτος και 8,64 εκατ. ευρώ για καθένα από τα επόμενα οικονομικά έτη.
Για την υπαγωγή των ωφελούμενων στις ρυθμίσεις της παρούσας ΚΥΑ, δεν απαιτείται η συμπλήρωση ελάχιστου χρόνου ανεργίας.
Δικαιούχοι είναι εργοδότες, εξαιρουμένων των φορέων Γενικής Κυβέρνησης όπως ορίζεται στο άρθρο 14 του ν. 4270/2014 (143 Α’), ιδιωτικές επιχειρήσεις, Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας και γενικά εργοδότες του ιδιωτικού τομέα που ασκούν τακτική οικονομική δραστηριότητα. Προϋπόθεση είναι οι εργοδότες αυτού να δραστηριοποιούνται στο σύνολο της Ελληνικής Επικράτειας και προσλαμβάνουν ωφελούμενους από αυτή τη διαδικασία καταβολής εισφορών.
Ως εισφορές τις οποίες υποχρεούται να καταβάλλει το Δημόσιο θεωρείται το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών, ασφαλισμένου και εργοδότη, εφόσον προβλέπεται η καταβολή εργοδοτικής εισφοράς, καθώς και οι εισφορές προς τρίτους φορείς, κλάδους ή λογαριασμούς, τις οποίες ο ΕΦΚΑ συνεισπράττει , για όλους τους κλάδους ασφάλισης. Όπως τονίστηκε ανωτέρω, το Δημόσιο υποχρεώνεται να καλύψει τις εισφορές αυτές για δύο χρόνια από την έναρξη εργασίας του ωφελούμενου
Στην περίπτωση αλλαγής εργοδότη ή έναρξης νέας οικονομικής δραστηριότητας ως ελεύθερος επαγγελματίας ή αυτοαπασχολούμενος εντός του χρονικού διαστήματος πέντε ετών από την ημερομηνία καταβολής της σύνταξης, ο ωφελούμενος δικαιούται τη συνέχιση της κάλυψης των ασφαλιστικών εισφορών του μέχρι την συμπλήρωση συνολικά δύο ετών ασφάλισης. Η υποχρέωση του Δημοσίου να καλύψει τις εισφορές, σύμφωνα με τα ανωτέρω, συνεχίζεται και στην περίπτωση που, ο επιζών ή/και διαζευγμένος σύζυγος απολέσει το δικαίωμα λήψης της σύνταξης λόγω θανάτου ή δικαιωθεί σύνταξης εξ’ ιδίου δικαιώματος.
Η χορήγηση των εισφορών υπόκειται στον Κανονισμό της ΕΕ που αφορά τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis). Αυτό σημαίνει ότι για μία επιχείρηση το συνολικό ποσό της ενίσχυσης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 200.000 ευρώ εντός τριών οικονομικών ετών. Ειδικά μάλιστα για επιχείρηση που εκτελεί οδικές εμπορευματικές μεταφορές για λογαριασμό τρίτων η ενίσχυση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 100.000 ευρώ σε οποιαδήποτε περίοδο τριών οικονομικών ετών.
