 Άρθρο του Μιχάλη ΚΑΖΑ Οικονομολόγου – δημοσιογράφου |
Άγιες ημέρες έρχονται και όλοι οι Έλληνες νοιώθουμε ένα σφίξιμο στην καρδιά, έχουμε μια στεναχώρια.
Πάρα πολλοί είναι εκείνοι που νοιώθουν μια απόγνωση και αρκετές εκατοντάδες αυτοί που έφτασαν να δίνουν τέρμα στη ζωή τους, αφού προφανώς δεν εύρισκαν τίποτα ενδιαφέρον σε αυτή, ή αισθάνονταν ένα αδιέξοδο με τις οικονομικές τους υποχρεώσεις να είναι γύρω στο λαιμό τους μια θηλιά μεταφορικά και τελικά ουσιαστικά.
Η κρίση δεν έχει ορατή λήξη και κανένας δεν διακινδυνεύει να κάνει πρόβλεψη εξόδου από αυτήν. Πολύ περισσότερο, κανένας δεν πιστεύει σήμερα σε καλύτερες ημέρες, ενώ όλοι μας θα ήμασταν ικανοποιημένοι να ξέραμε ότι έχουμε πλέον φτάσει στον πάτο της οικονομίας.
Το κύριο πρόβλημα φυσικά το περνούν οι άνεργοι. Εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι σε κάθε ηλικία, ανυπολόγιστος αριθμός ανέργων και υποαπασχολουμένων σε κάθε επάγγελμα. Εκατομμύρια στο σύνολο. Νότιος Αμερική άλλων δεκαετιών καταντήσαμε…
Ενώ όμως η κατάσταση είναι αντικειμενικά αυτή, η επιβίωση ή το περισσότερο κέρδος ωθεί πολλούς στο να προσλαμβάνουν στις εργασίες τους “μαύρη εργασία”. Όλοι το έχουμε κάνει και σε κάθε επάγγελμα. Ο προσφέρον εργασία το κάνει γιατί δεν μπορεί να πληρώσει τα “νόμιμα” και ο εργαζόμενος το αποδέχεται διότι βρίσκεται σε ανάγκη και καλύτερα τα λίγα από το τίποτα. Κρίση είναι αυτή…
Φυσικά στην περίπτωση των ιδιωτών ή φυσικών προσώπων η κάθε παρανομία έχει το ρίσκο του να “πιαστείς στα πράσα” και να πάρεις το πρόστιμο της παράβασης σου.
Ενώ όμως η κατάσταση είναι αυτή, τι γίνεται με όσους δεν είναι φυσικά πρόσωπα ή ιδιώτες επιχειρηματίες ;
Πόσο μπορεί η κοινωνία να αποδεχτεί το κράτος, τους οργανισμούς ή την Τοπική Αυτοδιοίκηση να παραβαίνουν το νόμο;
Πόσο μπορούν για παράδειγμα οι δημότες μιας πόλης να αποδέχονται την μαύρη εργασία από τον ίδιο το Δήμο; Ποιο είναι το παράδειγμα που δίνουν οι αρχές του τόπου;
Υπάρχει όμως και κάτι χειρότερο. Να απασχολείς άτομα που δεν είναι καν πολίτες του κράτους σου, οι δημότες σου, ή δεν έχουν άδεια εργασίας, την στιγμή μάλιστα που έχεις δίπλα σου άνεργους οικογενειάρχες πολίτες του κράτους σου και δημότες σου, με άδεια εργασίας.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί στον Δήμο του Ναυπλίου χρησιμοποιούνται επανειλημμένα άτομα που προσλαμβάνονται για μαύρη εργασία και είναι από άλλες περιοχές ή και αλλοδαποί.
Έχει ψάξει ο δήμαρχος να βρει Έλληνες και δεν βρήκε..;;; Έχει ψάξει να βρει Ναυπλιώτες και δεν βρήκε…;;;
Προτελευταίο κρούσμα ο αλλοδαπός της φωτογραφίας που κόβει τους φοίνικες. Έχει κάνει δεκάδες μεροκάματα μαύρης εργασίας, ενώ πάρα πολλοί δημότες θα ήθελαν να είναι στη θέση του…
Τελευταίο παράδειγμα, οι πρωτευουσιάνοι ηλεκτρολόγοι που ήρθαν να μας… «βάλουν» τα φώτα. Τόσα χρόνια οι υπάλληλοι του Δήμου επαρκούσαν, φέτος ξαφνικά, όχι…
Αν ήθελαν βοήθεια, δεν υπήρχαν ηλεκτρολόγοι στην πόλη να κρεμάσουν τα φωτάκια του φετινού πτωχού και καθυστερημένου στολισμού της πόλης;;;
Κύριε δήμαρχε είναι απαράδεκτη η πράξη σας να φέρετε από την Αθήνα ηλεκτρολόγους να κρεμάσουν τα δικά μας φωτάκια στη πόλη, με τα δικά μας αυτοκίνητα και σκάλες… και να πληρωθούν αυτή την εποχή με 24.500 ευρώ και μάλιστα με απευθείας ανάθεση. “Νιάου νιάου” που λέμε η δουλειά…
Κύριε δήμαρχε στο γυμναστήριο σας μπορείτε να κάνετε επισκευή με ότι χρώμα εργασία θέλετε και με ότι εθνικότητα… άσπρη, μαύρη, κίτρινη… Ως επαγγελματίας παίρνετε το κόστος των πράξεων σας.
Στον Δήμο όμως, δεν έχετε δικαίωμα να παρανομείτε… ούτε να δίνετε τέτοια παραδείγματα στους δημότες της πόλης και ειδικά στους ανέργους αυτής που συρρέουν στην Αγιά Ευαγγελίστρια και στο Εργατικό Κέντρο για να θρέψουν την οικογένεια τους…
Τέλος, θα ήθελα πολύ ο Πρόεδρος των Επαγγελματιών της πόλης, του Εργατικού Κέντρου, των Ελεύθερων Επαγγελματιών, των Μηχανικών, των Δημοσίων Υπαλλήλων κλπ… να καταθέσουν δημόσια την άποψη τους… Τι έχετε να πείτε γι’ αυτές τις πρακτικές κύριε Παϊβανά, εσείς κύριε Μπαρού, κύριε Μακρή και εσείς οι υπόλοιποι πρόεδροι των μικρότερων συλλόγων, ομοσπονδιών κλπ κλπ… και εσείς πάσης φύσεως κομματάρχες ;;;
