Στην χώρα που γέννησε τον Προκρούστη, πολλοί είναι αυτοί που λοιδωρούν την αριστεία και πολύ περισσότεροι αυτοί που την πολεμούν με νύχια και με δόντια.
Αριστεία δεν σημαίνει να είσαι ο τέλειος σε όλα, να είσαι ο σούπερ γουάου και ο καθίστε-σούζα-όλοι-τώρα-εγώ-μιλάω. Αριστεία εν Χριστώ, σύμφωνα με την παραβολή των ταλάντων, σημαίνει ότι με αυτά τα μικρά ταλέντα που μας έδωσε ο Θεός πορευόμαστε στο βίο μας, επαυξάνοντάς τα μέσα από την σκληρή δουλειά και την συστηματική προσπάθεια επ’ ωφελεία της κοινωνίας, της ανθρωπότητας και πάνω από όλα της εισόδου μας στην Βασιλεία των Ουρανών.
Ο Χριστός λοιπόν μας λέει ότι δυνητικά λοιπόν όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αριστεύσουν και να πολλαπλασιάσουν τα τάλαντα τους, αρκεί να μοχθήσουν, να εργαστούν συστηματικά και μακροχρόνια, τίμια και μεθοδικά. Ο Κύριος λέει η παραβολή, μοίρασε σε κάθε δούλο που είχε τάλαντα και μάλιστα με άνισο και ανόμοιο τρόπο. Στο τέλος της παραβολής των ταλάντων επιβραβεύει αυτούς που διπλασίασαν τα τάλαντά τους και παίρνει το τάλαντο από αυτόν που το έθαψε μη αξιοποιώντας το και το δίνει σε αυτόν που διπλασίασε τα τάλαντά του από 5 σε 10!
Τώρα γιατί έκανα αυτήν την εισαγωγή; Για να σας μιλήσω για τον Στέλιο. Ο Στέλιος λοιπόν είναι ο εν Χριστώ άριστος που πολλαπλασίασε τα τάλαντά του, παρά την βαριά ασθένεια που τον καθηλώνει στο αναπηρικό αμαξίδιο, την στιγμή που άλλοι έθαψαν τα πολύ πλουσιότερα τάλαντά τους. Γι’ αυτό και είναι πολλαπλά αξιέπαινος. Ο Στέλιος δεν έκανε καταλήψεις, ούτε κάπνιζε μπάφους σε κολλεκτιβιστικά καφενεία, ούτε χαραμπουλιόταν με το Playstation όλη νύχτα: μελετούσε σκληρά παρά το πρόβλημα της υγείας του και αρίστευσε στο σχολείο του και ήταν ο σημαιοφόρος της τάξης του. Ο Στέλιος δεν μπήκε σε μία κομματική νεολαία για να τον διορίσουν ως τσιμπητοκολλητό, δούλεψε σκληρά για να κάνει αυτό που ονειρευόταν: σπούδασε και μάλιστα σε μία από τις πιο ανταγωνιστικές σχολές που είναι η Ιατρική σχολή, έκανε λαμπρά μεταπτυχιακά, μετεκπαιδεύσεις και ειδικότητα.
Ο Στέλιος δεν βολεύτηκε ποτέ με τα επιδόματα που δίνει το κράτος στέλνοντας πολλούς συμπολίτες στις καφετέριες όπου πίνουν αμέτρητους καφέδες ζώντας εις βάρος των άλλων: ο Στέλιος πήγε για δουλειά. Σήμερα λοιπόν ο Στέλιος που τόσα χρόνια εργάστηκε και πολλαπλασίασε τα τάλαντά του, δουλεύει στο Αττικό Νοσοκομείο και προσφέρει στον συνάνθρωπο ψυχιατρικές υπηρεσίες. Ο Στέλιος συμπυκνώνει στο πρόσωπό του ό,τι μισεί ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας: την εργασία, της αξιοσύνη, την ικανότητα, την χαρά της δημιουργίας, την πνευματική δουλειά, την υπηρεσία στον συνάνθρωπο, το να μην ζεις εις βάρος των άλλων.
Για όλα τα παραπάνω, και επειδή στο πρόσωπό του συμπυκνώνονται όλες οι προαναφερθείσες αξίες, ο Στέλιος είναι η πρώτη επιλογή μου για το ψηφοδέλτιο των Ευρωεκλογών (ο Στέλιος είναι εξαίρεση: δεν πρόκειται να κάνω αφιέρωμα σε κανέναν άλλον υποψήφιο).
