ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΠΑΛΑΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
Ναύπλιο, 29-8-2024
Ο διακεκριμένος λογοτέχνης, διανοούμενος και ακαδημαϊκός Άγγελος Τερζάκης έτρεφε βαθιά αγάπη για την γενέτειρα του, το Ναύπλιο. Η στενή παρακολούθηση των πραγμάτων του Ναυπλίου, κυρίως την εποχή της χούντας (της δικτατορίας των συνταγματαρχών), όταν παρά τον θεσμοθετημένο από τις αρχές της δεκαετίας του 60 αρχιτεκτονικό έλεγχο της παλιάς πόλης, γκρεμίζονταν προστατευόμενα παλιά κτίσματα (νεοκλασσικά αριστουργήματα) για να κτιστούν «μοντέρνα» κι αταίριαστα τερατουργήματα, όπως το «Ξενία Παλάς» (σήμερα «Ναυπλία Παλάς») πάνω στην Ακροναυπλία και η κακόγουστη πολυκατοικία πάνω στην παραλία στη θέση του
ξενοδοχείου «Νέον», τον ώθησαν να ψέξει τούτες τις παρατυπίες που αλλοίωναν τον ιστορικό και αρχιτεκτονικό χαρακτήρα της πόλης με εντονότατο άρθρο του στις 7-10-1973 στο Βήμα, με τίτλο «Οίστρος ακολασίας». Εκεί, ο σεμνός διανοητής περιέγραψε με μελανά χρώματα τον αρχοντοχωριατισμό του νεοέλληνα, ο οποίος, χάριν της «τουριστικής αξιοποιήσεως», βάζει χέρι στα κειμήλιά του, ασελγεί στο ζωτικό του χώρο και «σκοτώνει την ψυχή του για να εισπράττει».
Και, αφού δείχνει πως η Ελλάδα είναι κεφάλαιο αποκλειστικά πνευματικό, διαπιστώνει με πικρία:
«Το επιχειρηματικό πνεύμα έχει μέσα του κάτι το αδίσταχτο. Στην Ελλάδα, τουριστική αξιοποίηση θα έπρεπε να σημαίνει πρώτα απ΄ όλα αξιοποίηση πνευματική, καλλιτεχνική, ιστορική, εθνική. Τι θα κερδίσουμε αν μεταμορφώσουμε την Ελλάδα σε κάτι που δεν θα είναι πια αυτή η ίδια; Τι θα “πουλάμε” στους περιηγητές, αν αυτός κατά κύριο λόγο είναι ο σκοπός μας; Ξενοδοχεία; Έχουν και στους τόπους τους… Πόσα ωραία θα μπορούσαν να έχουν γίνει, χωρίς να σχετίζονται με την
καταστροφή που είναι κατά κανόνα ανεπανόρθωτη. […] Ευτυχώς η πολιτεία του Ναυπλίου αντέχει ακόμα, αντιστέκεται σιωπηρά με τραυματισμένη την αξιοπρέπεια της προαιώνιας αρχοντιάς της.
Ως πότε όμως;…».
Οι κάτοικοι της παλιάς πόλης του Ναυπλίου που έχουν ως φωτεινό φάρο τον διαπρεπή συμπολίτη, Άγγελο Τερζάκη και τρέφουν ομοίως βαθιά αγάπη για το Ναύπλιο, αποφάσισαν την ίδρυση του οικείου Συλλόγου κατοίκων της παλαιάς πόλης Ναυπλίου, προκειμένου να συμβάλουν, κατά το μέτρο των δυνατοτήτων τους, στην διαφύλαξη του ιστορικού, αρχιτεκτονικού και πολιτιστικού χαρακτήρα της παλιάς πόλης του Ναυπλίου που δυστυχώς έχει μετατραπεί σε ένα θεματικό πάρκο εμπορικών χρήσεων (ξενοδοχεία, τουριστικά καταλύματα, τύπου Airbnb, καφετέριες, εστιατόρια
κλπ), που βασιλεύει η ανομία και η ασυδοσία.
Ο Σύλλογος, στο πλαίσιο του σκοπού λειτουργίας του, σύμφωνα πάντα με το εγκεκριμένο από Δικαστήριο, Καταστατικό του, επιθυμεί με το παρόν, να ενημερώσει τους δημότες του Ναυπλίου για τα εξής:
Αμέσως μετά την ίδρυση του Συλλόγου και την διενέργεια αρχαιρεσιών, το Δ.Σ του Συλλόγου, κατόπιν επιθυμίας και πρωτοβουλίας των μελών του, πραγματοποίησε δύο συναντήσεις με θεσμικούς φορείς (στις 11-7-2024 καταρχάς με τον Δήμαρχο Ναυπλιέων και τον επικεφαλής της ΔΕΥΑΝ, και στις 5-8-2024 με τον Αστυνομικό Διευθυντή Αργολίδας, και τους επικεφαλής των επιμέρους Διευθύνσεων -Τροχαία, Ασφάλεια κλπ), προκειμένου να τους ενημερώσει διεξοδικά για τα σοβαρά και χρόνια προβλήματα της παλαιάς πόλης. Κατά την διάρκεια των εν λόγω συναντήσεων, λάβαμε διαβεβαιώσεις για τη λήψη μέτρων και την άμεση επίλυση προβλημάτων και το κυριότερο για την τήρηση της νομιμότητας που αποτελεί το κύριο και θεμελιώδη σκοπό του Συλλόγου, δηλαδή την εφαρμογή του νόμου.
Μετά την συνάντηση της 5-8-2024, από την πλευρά της Τροχαίας υπήρξε όντως μία εμφανής και έμπρακτη ανταπόκριση με την έννοια ότι η εν λόγω Υπηρεσία είχε μία πολύ πιο συχνή παρουσία στην παλαιά πόλη και έκοψε κλήσεις και αφαίρεσε πινακίδες σε όσους παράνομα πάρκαραν στην παλαιά πόλη (όχι παντού στην παλιά πόλη, αλλά τουλάχιστον σε κάποια πολυσύχναστα σημεία), συμβάλλοντας έως ένα βαθμό, στην τήρηση της νομιμότητας. Η κινητοποίηση της Τροχαίας Ναυπλίου δεν εξάλειψε το φαινόμενο της παρανομίας και της ασυδοσίας ντόπιων και τουριστών που συνέχιζαν προκλητικά να παρκάρουν σε πλατείες, σοκάκια, πεζοδρόμια, σε θέσεις αναπήρων
και αλλού, περιφρονώντας την σήμανση και τους πολυάριθμους χρήστες των κοινόχρηστων χώρων της παλαιάς πόλης.
Δυστυχώς από την πλευρά του Δήμου Ναυπλιέων δεν υπήρξε καμία απολύτως ανταπόκριση, με την έννοια ότι ο Δήμος δεν προέβη σε καμία ενέργεια τήρησης της νομιμότητας, αναφορικά με κρίσιμα ζητήματα που άπτονται της καθημερινότητας, όπως πχ είναι η έχουσα τεράστιες διαστάσεις, παράνομη κατάληψη κοινοχρήστων χώρων από τα τραπεζοκαθίσματα επιχειρηματιών της εστίασης, μολονότι υπήρχε ρητή προφορική διαβεβαίωση στις 11-7-2024 για οριοθέτηση των τραπεζοκαθισμάτων, βάσει των αδειών λειτουργίας τους. Κανένας έλεγχος δεν έγινε από το Δήμο
Ναυπλιέων.
Κανένα πρόστιμο δεν επιβλήθηκε στους παρανομούντες επιχειρηματίες, μολονότι είναι γνωστή σε όλους και κάτι παραπάνω από εμφανής, η δραματική μείωση πολλών κοινόχρηστων χώρων στην παλαιά πόλη (που έχουν μετατραπεί σε ιδιωτικούς), λόγω της αυθαίρετης κατάληψης αυτών (των κοινόχρηστων χώρων) από τραπεζοκαθίσματα που τοποθετούν επιχειρηματίες, κατά το δοκούν, αποκομίζοντας πολύ σημαντικά κέρδη από την εν λόγω παράνομη δραστηριότητα.
Σύμφωνα με δικό μας υπολογισμό, τα «μόνιμα» παράνομα τραπεζοκαθίσματα στην κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης, την πλατεία Συντάγματος, είναι 120, ενώ τα Σαββατοκύριακα ή όποτε έχει πολύ κόσμο, τα παράνομα τραπεζοκαθίσματα πολλαπλασιάζονται με
αποτέλεσμα να απομένει περιορισμένος ελεύθερος χώρος για τους πεζούς, για τις οικογένειες και κυρίως για τα παιδιά που θέλουν να παίξουν στη πλατεία. Τα παράνομα τραπεζοκαθίσματα έχουν αναπτυχθεί όχι μόνο στην πλατεία Συντάγματος, αλλά και στην παραλία του Ναυπλίου, και στα στενά του Αγίου Νικολάου, και πάνω στην πλατεία του Αγίου Νικολάου και γενικά παντού στην παλαιά πόλη.
Επίσης, στην παλαιά πόλη τα φρεάτια βρωμάνε, είτε διότι οικίες, ξενοδοχεία και καταλύματα τύπου Airbnb δεν έχουν συνδεθεί με το βιολογικό και εξακολουθούν να ρίχνουν τα απόβλητα τους ανεξέλεγκτα, είτε διότι επιχειρήσεις εστίασης που σε καθημερινή βάση έχουν πολλά απόβλητα (έλαια κλπ) ρυπαίνουν με αποτέλεσμα πχ στην οδό Όθωνος και σε άλλες οδούς με επιχειρήσεις εστίασης (ταβέρνες κλπ), η κατάσταση με τα φρεάτια να είναι πραγματικά αφόρητη. Τα φρεάτια ούτως ή άλλως πρέπει άμεσα να καθαριστούν από τη ΔΕΥΑΝ, προκειμένου να μην πλημμυρίσουν
σπίτια και επιχειρήσεις σε περίπτωση βροχοπτώσεων και έντονων καιρικών φαινομένων.
Στην παλιά πόλη, λόγω της ελλιπούς και πολλές φορές κατεστραμμένης (βανδαλισμένης) σήμανσης, καθώς και της ασυδοσίας, της έλλειψης ανθρωπιάς και ενσυναίσθησης, οι ιδιοκτήτες και ενοικιαστές ΙΧ αυτοκινήτων, τα παρκάρουν όπου και όπως θέλουν, πάνω στο οδόστρωμα, σε στενά σοκάκια, σε πεζοδρόμια, σε πεζόδρομους κλπ με αποτέλεσμα όχι μόνο να παρεμποδίζεται η διέλευση των πεζών (πχ οικογένειες με καρότσια, ΑΜΕΑ κλπ), αλλά να είναι παντελώς αδύνατη η
διέλευση είτε ενός πυροσβεστικού οχήματος (πχ στην Παπανικολάου ή στον Ψαρομαχαλά) σε περίπτωση που παραστεί ανάγκη κατάσβεσης μιας πυρκαγιάς σε ένα σπίτι είτε ενός ασθενοφόρου για παραλαβή ασθενούς.
Τεράστιο είναι και το πρόβλημα της ηχορύπανσης από τα μπαρ (μερικά με άδεια
«γαλακτοπωλείου») που λειτουργούν στο κέντρο της παλαιάς πόλης με την εκ μέρους τους επαναλαμβανόμενη αυθαίρετη και παράνομη τοποθέτηση και χρήση εξωτερικών ηχείων και μουσικής, χωρίς ηχομονώσεις, παραβιάζοντας βάναυσα και τους νόμιμους υγειονομικούς και χρονικούς περιορισμούς (παράβαση αδειών λειτουργίας) και καθιστώντας εφιαλτική την διαβίωση των κατοίκων της παλαιάς πόλης. Απέναντι στο πρόβλημα και παρά τις συνεχείς καταγγελίες των κατοίκων η κατάσταση όχι μόνο παραμένει αμετάβλητη αλλά εντείνεται η αποθράσυνση ορισμένων “επαγγελματιών” που αναζητούν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και αυξημένη κερδοφορία
καταπατώντας επιδεικτικά το νόμο σε βάρος της ζωής των κατοίκων που κληρονόμησαν από πολλές γενιές την ομορφιά και τον πολιτισμό μιας πόλης που σήμερα βουλιάζει στον βωμό της, χωρίς στοιχειώδεις κανόνες, επιχειρηματικότητας.
Μιας πόλης που, κατά τα άλλα, φιλοδοξεί να ανακηρυχθεί μέρος της παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Δεν είναι καθόλου αμελητέα η μεγάλη αύξηση της θερμοκρασίας από την κοπή των δέντρων και τον περιορισμό του πράσινου, σε
συνδυασμό με την τσιμεντοποίηση και την χρήση κλιματιστικών. Το Ναύπλιο είναι μία πόλη αφιλόξενη για ΑΜΕΑ, γεγονός που συνιστά δείγμα πολιτισμικής κατάπτωσης και κατάντιας με την έννοια ότι οι πιο ευάλωτοι συμπολίτες είναι αυτοί που πρωτίστως και κατά κύριο λόγο πρέπει να προστατευθούν και να διευκολυνθούν όχι μόνο στις μετακινήσεις τους, αλλά με κάθε τρόπο.
Γενικά, η καθημερινότητα στην παλιά πόλη έχει κατά πολύ χειροτερέψει σε όλους τους τομείς, ενώ έχει αυξηθεί η επικινδυνότητα ,σαν αποτέλεσμα της παραβατικότητας μερικών ομάδων που δρουν ανεξέλεγκτα.
Τα μέλη του Συλλόγου σχεδόν σε καθημερινή βάση είναι αποδέκτες επιθέσεων και ειρωνειών από πολλούς που δεν θέλουν κάτι να αλλάξει στην παλιά πόλη, προφανώς γιατί τους συμφέρει και βολεύονται από αυτή την κατάσταση ανομίας και ασυδοσίας.
Θα θέλαμε να καταστήσουμε σαφές ότι από εδώ και στο εξής θα ασκήσουμε κάθε έννομο δικαίωμα ενώπιον πάσης Αρχής και οι όποιες καταγγελίες, αναφορές, προτάσεις, και παρεμβάσεις μας θα είναι πολύ συγκεκριμένες, αποκλειστικά έγγραφες, θα συνοδεύονται από αποδεικτικό υλικό (φωτογραφίες κλπ), θα αποστέλλονται σε όλους τους δημοτικούς και δημόσιους φορείς (Δήμο, Περιφέρεια, Αρχαιολογία, Αστυνομία, Εισαγγελία, Συνήγορο του πολίτη κλπ) και θα δημοσιοποιούνται με κάθε πρόσφορο μέσο (στα social media, στον έγγραφο και ηλεκτρονικό Τύπο), ούτως ώστε να αναλάβει ο καθένας το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί και να διαπιστωθεί το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει παράβαση καθήκοντος.
Επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά ότι επιθυμούμε την αρμονική συνύπαρξη των κατοίκων με τους επιχειρηματίες υπό την αυτονόητη τήρηση της νομιμότητας και κανόνων που τίθενται από τις άδειες λειτουργίας και το οικείο νομικό πλαίσιο. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε άλλο την γενέθλια πόλη μας να αποτελεί άνδρο παρανομίας και ασυδοσίας, χωρίς ελέγχους και χωρίς κανόνες. Η πόλη του Ναυπλίου δεν μπορεί να είναι μόνο κέντρο αποκόμισης επιχειρηματικών κερδών.
51 χρόνια μετά, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, η ρήση του Άγγελου Τερζάκη που έγραφε το 1973 στο «Βήμα»: «Ευτυχώς η πολιτεία του Ναυπλίου αντέχει ακόμα, αντιστέκεται σιωπηρά με τραυματισμένη την αξιοπρέπεια της προαιώνιας αρχοντιάς της. Ως πότε όμως;…».
Τώρα είναι η ώρα για πράξεις, για σχεδιασμό και για αποφάσεις που θα προστατεύσουν την παλαιά πόλη που δυστυχώς έως σήμερα δεν έχουν ληφθεί. Η σημερινή δημοτική αρχή θα μας έχει αρωγούς σε όποια προσπάθεια κατατείνει και συμβάλλει στα ανωτέρω. Αυτό αποτελεί δέσμευση και υπόσχεσή μας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου
