Η βιολογική γενιά είναι μια σύμβαση η οποία γίνεται αναλυτικό εργαλείο όταν συνδέεται με ένα ευρύτερο ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο όσοι ανήκουν στην εκάστοτε «γενιά» διαμορφώνουν κοινές θεωρήσεις για τον κόσμο.
Η γενιά ως αναλυτικό εργαλείο μάς βοηθάει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς μια κοινότητα ανθρώπων διαμορφώνει την πληθυντική της ταυτότητα μέσα στο πέρασμα της Ιστορίας. Ανήκω λοιπόν σε μια γενιά της οποίας τα σχέδια για τη ζωή έχουν θαφτεί μέσα σε κρίσεις. Οικονομική κρίση, υγειονομική κρίση, περιβαλλοντική κρίση και τώρα η στεγαστική κρίση. Ναι, σε μια χώρα που το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι εξαιρετικά υψηλό (περίπου 70%), το στεγαστικό κατάφερε να γίνει πρόβλημα λόγω της απουσίας συνεκτικής στεγαστικής πολιτικής, σε συνδυασμό με τη ραγδαία αύξηση των εξόδων για τη στέγη (ενοίκιο, λογαριασμοί), που απορροφούν το 40%-50% του εισοδήματος ενός νοικοκυριού.
Το βιοτικό μας επίπεδο παραμένει χαμηλό -με βάση τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, ο μέσος πραγματικός μισθός στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 7,4 το 2022- και το αίσθημα ανασφάλειας υψηλό. Σε μια πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Eteron με τίτλο «Η νέα γενιά μετά τα Τέμπη», η οργή (43,7%) αποτυπώθηκε ως το κυρίαρχο συναίσθημα που νιώθουν οι νέοι και οι νέες ενάμιση μήνα μετά το θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα. Ακολουθούν η απελπισία (19,7%) και το αίσθημα της ντροπής (17,4%).
Η παραπάνω εικόνα αλλά και τα βιώματα και της δικής μας γενιάς και αυτών που ακολουθούν έπειτα από εμάς δεν αλλάζουν με freedom pass. Εδώ χρειάζεται ένα συνεκτικό σχέδιο. Ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα έχει στο επίκεντρο τον νέο ως συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας, καθώς ανήκουμε στην πιο μορφωμένη γενιά. Ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα σέβεται το περιβάλλον, θα ενισχύει την περιφέρεια και θα δίνει κίνητρα στους νέους να δημιουργήσουν. Μακριά από γραφειοκρατίες, πελατειακό κράτος, απευθείας αναθέσεις σε φίλους και κέρδη για λίγους επιχειρηματικούς ομίλους.
Με ασφάλεια για όλους και όλες. Δηλαδή με μισθούς ανάλογους των ωρών εργασίας, μακριά από λογικές Χατζηδάκη για απλήρωτες υπερωρίες και κατάργηση οκταώρου. Με αύξηση της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση. Με την εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου φοιτητικής μέριμνας και στέγης, με αύξηση του φοιτητικού επιδόματος και νέα κτήρια φοιτητικών εστιών. Με δωρεάν μεταπτυχιακές σπουδές και στήριξη της έρευνας προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και της χώρας. Με διπλασιασμό της επιδότησης ενοικίου για νέους. Με δωρεάν ένταξη όλων των παιδιών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς. Με στήριξη στα νέα ζευγάρια, στους νέους επιστήμονες. Με ισότητα για όλους και όλες.
* Ο Τάκης Παπαϊωάννου είναι οικονομολόγος, υποψήφιος βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στην Αργολίδα.
