Το νερό είναι ένα από τα σημαντικότερα αγαθά, καθοριστικός παράγοντας για τη ζωή του ανθρώπου.
Γύρω από θάλασσες και ποτάμια, συναντούμε τους πιο σπουδαίους αρχαίους πολιτισμούς. Στην αρχαία Ελλάδα, το νερό λατρεύονταν ως θεότητα ενώ σε πολλές μεταγενέστερες θρησκείες αποτελεί σύμβολο εξαγνισμού και αναγέννησης.
Το απαραίτητο για τη ζωή μας αυτό αγαθό, το οποίο προσφέρει η φύση, έχει δυστυχώς καταστεί πολυτέλεια, για τεράστιο κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού, το οποίο ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης ή πεθαίνει καθημερινά, λόγω της λειψυδρίας. Η κλιματική αλλαγή, το τεράστιο ποσοστό αστικών λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων που καταλήγουν στη φύση, ο υπερπληθυσμός και η – σε όλα τα επίπεδα- βίαιη επέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον, είναι κάποιοι μόνο από τους παράγοντες που δημιούργησαν και εντείνουν το πρόβλημα.
Συγκεκριμένα, αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία Διεθνών Φορέων:
1 στους 10 ανθρώπους του πλανήτη, ζουν χωρίς καθαρό νερό
1 στους 3 ανθρώπους, ζουν χωρίς αξιοπρεπείς συνθήκες υγιεινής
Το 31% των σχολείων, δε διαθέτουν ασφαλές για την υγεία πόσιμο νερό
Οι προβλέψεις για τα επόμενα χρόνια είναι εξαιρετικά δυσοίωνες με ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού, να απειλείται από έλλειψη νερού.
Με σκοπό την ευαισθητοποίηση, σε παγκόσμιο επίπεδο, για το θέμα, αλλά και την υπενθύμιση της σημαντικότητας του νερού, καθιερώθηκε η 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό, από τη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ, σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992.
Πρέπει να τεθεί ως προτεραιότητα διεθνών και εθνικών φορέων, η καταπολέμηση του φαινομένου αυτού και η βελτίωση της ποιότητας ζωής του πληθυσμού, ιδιαιτέρως των αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς είναι αδιανόητο εν έτει 2018, να φανταστούμε τη ζωή ενός ανθρώπου χωρίς αποχετευτικό σύστημα, πόσο μάλλον χωρίς πόσιμο νερό.
Την ίδια στιγμή, γίνονται και στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσπάθειες, για τη βελτίωση της ποιότητας του πόσιμου νερού στον ευρωπαϊκό χώρο και την ευχερέστερη πρόσβαση σε αυτό, ιδίως ευάλωτων και περιθωριοποιημένων ομάδων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προτείνει την αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας προς την κατεύθυνση των παραπάνω στόχων, αναφέροντας συγκεκριμένες επικαιροποιήσεις.
Για να έρθουμε στα καθ΄ ημάς, η Ελλάδα δε φαίνεται να μένει ανεπηρέαστη από το φαινόμενο έλλειψης νερού, καθώς σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Έρευνας, η Ελλάδα βρίσκεται μέσα στις 32 χώρες, που έως το 2040 φέρεται να αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα έλλειψης νερού.
Κάνοντας λόγο για το σημαντικότερο ίσως αγαθό, το οποίο κανένα νοικοκυριό δε θα πρέπει να στερείται ακόμα και στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που διανύουμε, θα πρέπει να αναφερθούμε στις δυσάρεστες εξελίξεις στη χώρα μας.
Βάσει ρυθμίσεων του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή, πρόκειται να συσταθεί η Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε., η οποία θα κληθεί να αναλάβει την πώληση ή αξιοποίηση μεγάλων Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΔΕΚΟ), μεταξύ των οποίων και η ΕΥΔΑΠ, την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου της οποίας κατείχε ως τώρα το Ελληνικό Δημόσιο.
Η μεθόδευση της αποκρατικοποίησης της ΕΥΔΑΠ, θα έχει ως συνέπεια την εμπορική εκμετάλλευση του νερού από ιδιωτική πρωτοβουλία, με άμεσο στόχο το κέρδος και φυσικά την απώλεια του δημόσιου χαρακτήρα που έχει έως σήμερα.
Θα πρέπει όλοι να εκφράσουμε την αντίθεσή μας σε αυτές τις ενέργειες. Το νερό είναι πηγή ζωής και αγαθό το οποίο θα πρέπει όλοι να μάθουμε να σεβόμαστε. Ως εκ τούτου, δε θα πρέπει ούτε να το κατασπαταλούμε αφειδώς αλλά ούτε και να επιτρέπουμε το ξεπούλημά του. Είναι ένα «δώρο» της φύσης στον άνθρωπο, στο οποίο όλοι έχουμε δικαίωμα και έτσι θα πρέπει να παραμείνει.
Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας
