Στις μέρες μας είναι πλέον γνωστό ότι μπορούμε να διαχειριστούμε όλα τα οικονομικά μας από το κινητό μας τηλέφωνο.
Συνήθως, μια τράπεζα παρέχει μια επίσημη εφαρμογή από την οποία μπορούμε να συνδεθούμε είτε και να ελέγξουμε τον λογαριασμό μας. Αν και όλο αυτό είναι βολικό, έχει γίνει ένα βασικός φορέας επίθεσης για δημιουργούς κακόβουλου λογισμικού.
Παρατηρείται λοιπόν εξαπάτηση χρηστών με ψεύτικες εφαρμογές τραπεζών που είναι πλαστογράφηση μιας υπάρχουσας τραπεζικής εφαρμογής. Ένας δημιουργός κακόβουλου λογισμικού δημιουργεί ένα τέλειο αντίγραφο της εφαρμογής μιας τράπεζας και το ανεβάζει σε ιστότοπους τρίτων. Μόλις κατεβάσετε την εφαρμογή, εισαγάγετε το όνομα χρήστη και τον κωδικό πρόσβασής σας σε αυτήν, δεδομένα που όμως αποστέλλονται στον εισβολέα.
Το Μονομελές Εφετείο Αθηνών δέχθηκε λοιπόν ότι υφίσταται ευθύνη της τράπεζας για τη μεταφορά ενός χρηματικού ποσού σε λογαριασμό τρίτου αγνώστου προσώπου (ΜονΕφΑθ 4177/2022).
Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, συντρέχει βαριά αμέλεια προστηθέντων υπαλλήλων της, οι οποίοι δεν επέδειξαν την επιμέλεια να ελέγξουν σχολαστικά την εξουσιοδότηση βάσει της οποίας ζητήθηκε η μεταφορά των χρημάτων ή τα λοιπά εξασφαλιστικά της νομιμότητας της εν λόγω συναλλαγής έγγραφα.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του Δικαστηρίου, η κατάθεση χρημάτων σε τράπεζα φέρει το χαρακτήρα ανώμαλης παρακαταθήκης, επί της οποίας, σύμφωνα με το άρθρο 830 §1 ΑΚ, έχουν εφαρμογή, αφενός η περί δανείου διάταξη του άρθρου 806 ΑΚ, κατά την οποία η τράπεζα αποκτά την κυριότητα των κατατεθειμένων χρημάτων, αφετέρου δε η διάταξη του άρθρου 827 ΑΚ, που ορίζει ότι ο θεματοφύλακας, αν ο παρακαταθέτης απαιτεί το πράγμα, οφείλει να το αποδώσει, και αν ακόμη δεν έχει περάσει η προθεσμία που ορίσθηκε για τη φύλαξή τους, νομιμοτόκως από την όχλησή της
Επομένως, αν ο τρίτος μετήλθε αξιόποινη πράξη και συνεπεία αυτής πέτυχε την απόδοση σ’ αυτόν του ποσού της κατάθεσης, η αδικοπραξία τελείται σε βάρος της τράπεζας, η οποία είναι κυρία των χρημάτων και της οποίας η περιουσία βλάπτεται από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του τρίτου, ενώ η εναντίον της ενοχική αξίωση του καταθέτη από τη σύμβαση της ανώμαλης παρακατάθεσης παραμένει άθικτη, εφόσον δεν συντρέχει περίπτωση απαλλαγής της.
Συνεπώς, η άρνηση δε της τράπεζας να αποδώσει στον παρακαταθέτη το χρηματικό ποσό της κατάθεσης, και αν ακόμη αυτό έχει αφαιρεθεί από τρίτο με αξιόποινη πράξη, συνιστά αθέτηση συμβάσεως και η τράπεζα ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ-ΚΑΤΑΘΕΤΗ -ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ!
Δημήτριος Λέων. Σαλαπάτας
Δικηγόρος Παρ Αρείω
Υποψήφιος βουλευτής με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ στο Νομό Αργολίδας.
