Η Εξελικτική Ψυχολογία υποστηρίζει ότι ο ψυχικός κόσμος του κάθε ανθρώπου, υφίστανται διάφορες φάσεις μεταβολών, κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες της ζωής του.
Σε αυτές τις επάλληλες εξελικτικές περιόδους, περπατούν και κινούνται οι νέοι μας, για τους ο ποίους αναφερόμαστε και για τους οποίους ανησυχούμε πάρα πολύ.
Ανησυχούμε και φοβόμαστε σχετικά με την επίδραση που θα έχουν, αναπόφευκτα , οι διάφοροι κοινωνικοί παράγοντες, που ορθώνονται εμπρός τους, προερχόμενοι από εντός και εκτός του οικείου τους περιβάλλοντος.
Ο μεγάλος ψυχολόγος Άλφρεντ Άντλερ στο βιβλίο του “ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ” υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ότι, “Δεν μπορούμε να φανταστούμε ψυχικό βίο απόλυτα απομονωμένο. Ο ψυχικός βίος είναι συνδεδεμένος με το περιβάλλον του, δέχεται παρορμήσεις από τα έξω και αντιδρά κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο..”
Σε μας εναπομένει, να εξετάσουμε πώς τα παιδιά παρασύρονται από τις άσεμνες και ακατάλληλες τηλεοπτικές εκπομπές και άλλα θεάματα, ακροάματα, βιώματα, ανήθικα που συμβαίνουν γύρω του. Καθώς είναι αγνά, ανήξερα , ανύποπτα, άπραγα, ρουφούν με απληστία το νέκταρ και καταβροχθίζουν με λαιμαργία την αμβροσία, που αναβλύζει από τα σκοταδερά ανθρώπινα ράκη της νύχτας και της παρανομίας.
Ανυψώνονται και ανέρχονται μπροστά τους τα παράσιτα, οι κηφήνες, οι ληστές τραπεζών, καταστημάτων σπιτιών, ηλικιωμένων γυναικών κ.τ.λ. Ηρωοποιούνται στα ορθάνοιχτα μάτια τους οι παραβατικοί.
Οι κακόμοιροι νέοι μπροστά σε αυτόν τον καταιγισμό των διχασμένων και
“ωραιοποιημένων προσωπικοτήτων”, χωρίς να το καταλάβουν παρασύρονται, σαν ντροπιασμένοι και υπνωτισμένοι, ξεφεύγουν από την οινή λογική και καθίστανται ανίκανοι να αντιδράσουν για να κριτικάρουν σωστά . Πααλεύουν απεγνωσμένα και διέρχονται, εξάπτονται, φουντώνουν, θολώνουν και μοιραία παθαίνουν την ζημιά του ξεσηκωμού και της επανάστασης….
Αντικρίζοντες το πλασματικό, το παραπλανητικό, το υποτιθέμενο εύκολο κέρδος
περιλουσμένο με λαμπερά χρώματα, καταθέλγονται και ασυναίσθητα παρασύρονται αναφωνούντες!…
Επιτέλους… τα βρήκαμε όλα… φτάσαμε εκεί που αγωνιούσαμε να πάμε!
Τι κουτοί που είμαστε τοσό καιρό, που δεινοπαθούσαμε με τις ηθικολογίες τις
αξιοπρέπειες, τις εγκράτειες. Χα, χα, χα!
Πάμε για ασφαλή, σίγουρη και έτοιμη δουλειά. Άλλοι θα ιδρώνουν , θα ταλαιπωρούνται και εμείς θα τρώμε του ‘πουλιού το γάλα”, θα διασκεδάζουμε, θα βολτάρουμε και ότι θέλει η ψυχή μας θα το έχουμε. Γιατί όχι? Καινούργοι ορίζοντες ανοίγονται, δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο, κανένας φραγμός….
Ευγενίας Γραικιώτου – Σταυροπούλου
