Τα τρία ξίφη χρονολογούνται στον δέκατο τέταρτο αιώνα π.Χ., στην περίοδο της πλήρους λαμπρότητας των μυκηναϊκών ανακτόρων στην Τίρυνθα και την Πύλο.
Για εντυπωσιακή ανακάλυψη για τον μυκηναϊκό πολιτισμό, η οποία δείχνει να δικαιώνει την ιστορία της Ιλιάδας του Ομήρου, κάνει λόγο η ιταλική εφημερίδα Il Secolo d’Italia, αναφερόμενη σε τρία αρχαία ξίφη που ανακαλύφθηκαν φέτος στην Τράπεζα Αιγίου.
Το άρθρο μιλά με τόνο ενθουσιασμού για την εν λόγω ανακάλυψη, υπογραμμίζοντας πως «ο Μυκηναϊκός πολιτισμός θα μπορούσε να επανεξεταστεί υπό το φως μιας συγκλονιστικής ανακάλυψης, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει να ξανασχεδιαστούν τα όρια της βασιλείας του Αγαμέμνονα, στην Πελοπόννησο της ύστερης εποχής του Χαλκού. Μια ανακάλυψη που ενδεχομένως να επιβεβαιώσει την ιστορία της Ιλιάδας του Ομήρου».
Τα τρία ξίφη, τα οποία φέρουν χαρακτηριστικά μυκηναϊκά σχήματα και χρονολογούνται τον δέκατο τέταρτο αιώνα π.Χ., στην περίοδο της πλήρους λαμπρότητας των μυκηναϊκών ανακτόρων στην Τίρυνθα και την Πύλο, ήρθαν στο φως στη διάρκεια ανασκαφής από το Πανεπιστήμιο του Ούντινε στην Ιταλία, αναφέρει η ΕΡΤ.
Από το 2010
Η αρχαιολόγος Elisabetta Borgna συντόνισε τις ανασκαφές τον περασμένο Αύγουστο «κατά τη δέκατη ετήσια εκστρατεία ανασκαφής της νεκρόπολης Τραπεζάς Αιγίου στην Αχαΐα, στη δυτική Πελοπόννησο, όπου η ομάδα του Ούντινε συνεργάζεται από το 2010 σε μεγάλο έργο του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού».
Η εφημερίδα, η οποία επικαλείται το ιταλικό πρακτορείο Adnkronos, τονίζει πως τα σπαθιά «βρέθηκαν κατά τη διερεύνηση ενός από τους φαινομενικά απλούστερους και πιο σεμνούς τάφους» και πως οι ιδιοκτήτες τους «κατοικούσαν σε μια κοινότητα που βρισκόταν στις ορεινές παραφυάδες της ανατολικής Αχαΐας».
Το άρθρο υπογραμμίζει πως «οι φετινές ανακαλύψεις προστίθενται σε εκείνες των προηγούμενων εκστρατειών, όταν η έρευνα ενός άλλου τάφου – τάφου 6, πολύ ευρύτερου και βαθύτερου – έφερε στο φως πλούσια σύνολα κεραμικών και κοσμημάτων, καθώς και μια εναπόθεση χάλκινων αντικειμένων που περιλάμβανε μνημειώδη παρέλαση αιχμή του δόρατος, που ερμηνεύτηκε προκαταρκτικά ως προσφορά συγκεκριμένης μορφής – αξιωματικού, επιθεωρητή ή τοπικού κυβερνήτη – που συνδέεται με την κεντρική αρχή των Μυκηνών».
«Στην επιτόπια έρευνα στην Τραπεζά, η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Udine καλείται να συνεργαστεί, από τον διευθυντή του μουσείου του Αιγίου, Ανδρέα Βόρδο, στο πλαίσιο ενός μεγάλου έργου της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας για το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας»/
Επίσης, η εφημερίδα τονίζει πως οι έρευνες υποστηρίζονται, εκτός από το Ιταλικό Πανεπιστήμιο, από το Ιταλικό Υπουργείο Εξωτερικών και από το Ινστιτούτο Προϊστορίας Αιγαίου της Φιλαδέλφειας. Παράλληλα υπογραμμίζει την σημασία της ανακάλυψης τονίζοντας πως «το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα των Μυκηναϊκών βασιλείων ήταν άκαμπτα συγκεντρωμένο και ως εκ τούτου ορισμένα στρατηγικά αγαθά όπως τα όπλα είχαν ελεγχόμενη κυκλοφορία και περιορισμένη πρόσβαση».
Σε αυτό το σημείο η υπεύθυνη για την ανασκαφή δηλώνει πως τα σπαθιά «παράχθηκαν στα κεντρικά εργαστήρια, φυλάσσονταν στις ανακτορικές αποθήκες και διανέμονταν κυρίως όταν ήταν απαραίτητο σε άνδρες που είχαν κάλεσμα στη μάχη ή κρατούνταν από πολεμιστές και αξιωματικούς με συγκεκριμένους διαχειριστικούς ρόλους.
Είναι σπάνιο επομένως να δοθούν τα όπλα κατά τη διάρκεια της πλήρους εποχής του παλατιού, τότε που το σύστημα ελέγχου των παλατιών ήταν πιο αποτελεσματικό και αυστηρό, στους τάφους, και ιδίως σε εκείνους που ανήκαν σε περιφερειακές νεκροπόλεις. ‘Όταν συνέβαινε αυτό, είχαν σίγουρα τον ρόλο να μεταφέρουν πληροφορίες σχετικά με το επίπεδο και τον ρόλο του νεκρού».
Πηγή: ΕΡΤ
