Ρίγη συγκίνησης πλημμύρισαν όσους βρέθηκαν στην εκκλησία και στο κοιμητήριο για την ταφή της σεβαστής γερόντισσας.
Πλημμύρισε συγκίνηση ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Παλιό Κοιμητήριο Λάρισας, όταν οι πατέρες Αρχιμ. Νικηφόρος, Αρχιμ. Τιμόθεος και ιερέας Βασίλειος Κοντογιάννης, πραγματοποίησαν την εξόδιο ακολουθία της αειμνήστου μητέρας τους, Ολυμπίας Κοντογιάννη.
Η εκλιπούσα έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών αλλά και έργων, αφήνοντας πίσω, μετά την πρόσφατη απώλεια του ενός ακόμη γιου της, άλλους τρεις, όλους ιερείς. Μάλιστα, εκ των τριών ιερέων, ο πατέρας Βασίλειος διακονεί στην Αθήνα, ενώ τόσο ο Αρχιμανδρίτης π Νικηφόρος Κοντογιάννης, που διακονεί την εκκλησία του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου Λάρισας, όσο και ο Αρχιμανδρίτης π Τιμόθεος Κοντογιάννης που διακονεί τον ΙΝ Παμμεγίστων Ταξιαρχών, είναι γνωστοί σε όλη την πόλη για την αφοσίωσή τους στην τοπική μας εκκλησία και για την τεράστια προσφορά τους στον τόπο, γεγονός που εκφράστηκε και με την αγάπη του κόσμου της Λάρισας που συνέρρευσε στο ναό, να παρακολουθήσει την εξόδιο ακολουθία και να συμπαρασταθεί στο πένθος των αγαπημένων ιερέων του.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε ο αναστάσιμος λόγος του π Νικηφόρου, που άδραξε την ευκαιρία να μιλήσει για το νόημα της πραγματικής ζωής ενόψει του θανάτου, αλλά και από τις πιο συγκινητικές στιγμές καταγράφηκε η ψαλμωδία του αναστάσιμου τροπαρίου «Χριστός Ανέστη» που κατέκλυσε το κοιμητήριο, καθώς όλοι οι παρευρισκόμενοι, έψαλλαν μαζί με τους ιερείς, την ώρα της ταφής της μητέρας τους.
Σε ανάρτησή του ο π.Νικηφόρος Κοντογιάννης τόνισε:
“Εκοιμήθη εν Κυρίω χθές, εορτή αγ.Φανουρίου, η μ.Ολυμπία Κοντογιάννη- Ρουπέλα. Γεννήθηκε στις Πάδες Κόνιτσας Αύγουστο του 1927.
10 χρονών ήλθε στη Λάρισα και το 1947 παντρεύτηκε τον μ.Θεμιστοκλή Κοντογιάννη, ο οποίος διατηρούσε παντοπωλείο στην Βενιζέλου και Απόλλωνος στη Λάρισα.
Έμεναν στην Ηπείρου 30 έως το 1980 όποτε και μετεγκαταστάθηκαν στην Φασούλα 2. Απέκτησαν 4 αγόρια εκ των οποίων οι 3 υπηρετούν την εκκλησία ως κληρικοί.
Ειχε 9 εγγόνια και 38 δισέγγονα. Ήταν μια ηρωίδα σύζυγος και μητέρα αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες της ζωής με υπομονή, ταπείνωση και αγάπη. Συντροφιά της ήταν η προσευχή.
Οι ευχές της και το ευχαριστώ της γέμιζαν τις καρδιές μας. Ας είναι αιωνία η μνήμη της μέσα στην αγάπη του Θεού”.
Πηγή: pressing.gr
