[…] δεν έχω έναν άνθρωπο
ν’ ακούσει απ’ το στόμα μου τη μέσα δικαιοσύνη
[…]
Μεγάλο δικαστήριο η ορμή και την ακούω θεέ μου
σε δύσκολους χυμούς ω νύχτες
[…]
αν ίσως η φωνή δεν άρκεσε ποτέ να λάμψει η μοίρα —
πόσες, αλήθεια, ηλιαχτίδες είν’ ακόμη ως το τέλος,
η Μήδεια λέει
καθώς αφρίζει ο νους της άσπρη συμφορά
στο μανιασμένο στήθος η εκδίκηση
σαν αιθάλη.
[…]
κάποτε είχα κι εγώ τα όνειρά μου
με πόνο τραγουδήσετε,
η Μήδεια κλαίει.
Τρίπτυχο δεύτερο, Νίκος Καρούζος
Ποια είναι η Μήδεια; Ή τι είναι η Μήδεια για εμάς;
Με αφετηρία αυτά τα ερωτήματα και με αφορμή τον θεατρικό διαγωνισμό Παίζοντας Μήδεια (Playing Medea), που προκηρύχτηκε από το Θέατρο Out of Chaos, το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στις Ηνωμένες Πολιτείες, με την υποστήριξη του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στην Ελλάδα και το Τμήμα
Θεατρικών Σπουδών – Σχολή Καλών Τεχνών – Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου,
η θεατρική ομάδα μας «Carpe Theatro» του Μουσικού Σχολείου Αργολίδας «αναμετρήθηκε» με την τραγωδία Μήδεια του Ευριπίδη. Επιλέξαμε τη σκηνή που μας ενέπνευσε …παίξαμε, πειραματιστήκαμε, δημιουργήσαμε και
παρουσιάσαμε τη δική μας Μήδεια/Μήδειες ή μάλλον μια σκηνή της, «Μια μέρα μόνο» ….
Παίζοντας Μήδεια (Playing Medea) – Music School of Argolida
https://www.youtube.com/watch?v=wlmDiNubgdQ
με την οποία κερδίσαμε το 1o (πρώτο) βραβείο στην μαθητική κατηγορία.
https://www.out-of-chaos.co.uk/playingmedea
Η "Μήδεια" του Ευριπίδη, όπως όλα τα μεγάλα έργα, θέτει ζητήματα που επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες και αναπαραστάσεις. Η αρχετυπική φιγούρα της Μήδειας φέρει εντός της μια οξύμωρα χαώδη
ισορροπία ηθικών, συναισθηματικών, πολιτιστικών και άλλων αντιθέσεων : Άρρεν vs Θήλυ, Ξένος vs Έλληνας, Αγάπη vs Μίσος , Λογική vs Ένστικτο, Ιερό vs Ανίερο, Νόσος vs Ίαση, Ανθρώπινο vs Θεϊκό, Βαρβαρότητα vs Πολιτισμός, Δικαιοσύνη vs Αδικία, Ύβρις vs Τίσις, Οίκος vs Πόλη….. Η «έρις» των παραπάνω αντίπαλων πόλων ταλανίζει την Μήδεια, την διχάζει και την οδηγεί στον αναπόφευκτο παιδικό σπαραγμό …….
Ξεκινώντας από τούτη την εγγενή αμφισημία της ευριπίδειας ηρωίδας αποτυπώσαμε δύο θεατρικές Μήδειες. Την μια ως αντικατοπτρισμό της άλλης…. Ξετυλίγοντας το κουβάρι από τον μύθο στη τελετουργία νιώσαμε πως η ιστορία της Μήδειας «διαλέγεται» τόσο με το μητρικό ένστικτο όσο και με τον τελετουργικό ρόλο της γυναίκας στο «Άστυ», που αφορά στην διατήρηση της Εστίας και του Οίκου.
Προσπαθήσαμε στην διαδικτυακή «σκηνική» παράσταση του έργου να εγγράψουμε την προσωπική μας «ανάγνωση», η οποία μας ενέπλεκε συναισθηματικά σε ένα κυτταρικό επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων….
Ανακαλύψαμε μέσα σε αυτήν την διαδρομή πως, αν και φαινομενικά ο μύθος
αποτελεί μια απλή διήγηση/ ιστορία, παρόλα αυτά, είναι μέρος της κοσμικής ιστορίας και ως τέτοια μας περιέχει…. Υπό αυτό το πρίσμα έγινε μέρος της προσωπικής μας ιστορίας, σαν φόβος, πληγή, θλίψη ή νόσος αρχέγονη αλλά και τόσο υπαρκτή! Αντιληφθήκαμε εν τέλει πως η ερμηνεία και η κατανόηση του μύθου εμπεριέχει στοιχεία από το συλλογικό και το ατομικό συνάμα.
Ήταν ένα συναρπαστικό θεατρικό ταξίδι σε τόσο δύσκολους καιρούς, που «zoom-αρε» σε δρόμους «εντός» μας αναπάντεχους…..
Συντελεστές
Καλλιόπη Καλποδήμου : Φιλόλογος- Θεατρολόγος, υπεύθυνη της θεατρικής ομάδας «Carpe Theatro» Μουσικού Σχολείου Αργολίδας
Σταματοπούλου Ντίνα : Σκηνοθέτης – Ηθοποιός, συνεργάτης Εθνικού θεάτρου , θεατρική εμψύχωση ομάδας
Ηλιόπουλος Δημήτρης, Ντίνη Χριστιάνα , Ρέντα – Βάλβη Έλλη , Σχοινοχωρίτη Μαρκέλλα – Μαρία,
Ταραβίρα Στέλλα : μαθητές/τριες ΜΣΑ, ηθοποιοί
Μπάτας Κωσταντίνος : μαθητής ΜΣΑ, Μοντάζ
Νίκας Ιωάννης – Άγγελος : τελειόφοιτος ΜΣΑ, σύνθεση πρωτότυπης μουσικής
