Ανδρέας Πουλάς: Ντροπή και θλίψη για την τραγική εικόνα των Μυκηνών

Μόνο ντροπή και θλίψη μπορεί να προκαλέσει το χθεσινό απαράδεκτο περιστατικό όπου ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της χώρας μας αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας παραδόθηκε στις φλόγες.

Ντροπή γιατί η πολιτεία ως όφειλε θα έπρεπε να είχε θωρακίσει από άποψη πυρασφάλειας με όλα τα απαραίτητα μέσα την περιοχή, καθιστώντας το μνημείο άτρωτο ακόμα και σε υποψία πυρκαγιάς. Αντίθετα το μνημείο είχε αφεθεί στην τύχη του χωρίς επαρκή μέσα πυρόσβεσης, χωρίς δίκτυο παροχής νερού και ελλιπέστατα μέτρα πρόληψης.

Θλίψη γιατί το πρώτο μέλημα της κυβέρνησης ήταν να σώσει την «εικόνα» της και όχι πως θα κρατήσει αλώβητο τον χώρο. Έτσι επιδόθηκε σε ένα επικοινωνιακό μπαράζ ανακοινώσεων με σκοπό την απόσυρση οποιαδήποτε ευθύνης από πάνω της. Ακούσαμε λοιπόν πάλι για τον «στρατηγό» άνεμο, για την «ετοιμότητα του μηχανισμού» και για «άμεση επέμβαση» όλων των εμπλεκομένων.

Δυστυχώς όμως τα πραγματικά γεγονότα τους διαψεύδουν. Βρέθηκα ο ίδιος στο σημείο από τις 14:20 και διαπίστωσα ότι :
Δεν είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης

Η έλλειψη νερού ήταν πασιφανής. Τα πυροσβεστικά οχήματα ήταν αναγκασμένα να λαμβάνουν νερό από διπλανό τοπικό διαμέρισμα των Φιχτίων.
Ούτε υδροφόρες υπήρχαν. Στις 16:15 εμφανίσθηκε η μοναδική υδροφόρα στον χώρο μισθωμένη από την Περιφερειακή Ενότητα Αργολίδας.

Από την αρχή της πυρκαγιάς έως τις 16:00 επιχειρούσε μόνο ένα ελικόπτερο και ένα αεροπλάνο και μετά από έντονες εκκλήσεις του Αντιπεριφερειάρχη κυρίου Σχοινοχωρίτη ενισχύθηκε η εναέρια πυρόσβεση και με άλλα μέσα. Υπήρξε μεγάλος κίνδυνος επέκτασης της φωτιάς και προς το τοπικό διαμέρισμα της Προσύμνης που ευτυχώς απεφεύχθη λόγω της αύξησης των μέσων.

Η περιοχή εκτός της περίφραξης του Αρχαιολογικού χώρου ήταν ακαθάριστη.
Η προσβασιμότητα μεγάλων πυροσβεστικών οχημάτων εντός του χώρου ήταν αδύνατη λόγω κακού σχεδιασμού.

Οι μόνοι που θα πρέπει να αισθάνονται περήφανοι είναι οι άντρες και τα πληρώματα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και των εναέριων μέσων που εκτέλεσαν τα καθήκοντα τους στο ακέραιο. Τους οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Υπάρχουν όμως σοβαρές ευθύνες για το χθεσινό περιστατικό. Ένα μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς δεν μπορεί να αφήνεται στην τύχη του. Φτάνουν οι συσκέψεις επί συσκέψεων και η επικοινωνιακή και μόνο διαχείριση των κρίσεων. Επιτέλους ας αναλάβει κάποιος από τους υπεύθυνους έστω και ένα μικρό μερίδιο ευθύνης. Το χρωστάμε στην ιστορία μας αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα.

Ακόμα και σήμερα η κυρία Υπουργός στο μόνο που αναφέρθηκε ήταν η «μικρότερη δυνατή φθορά» και ότι «Το πολύ πολύ αυτό που θα βλέπουν οι επισκέπτες τις αμέσως επόμενες μέρες είναι λίγο μαύρο στο χώμα».
Αιδώς Αργείοι!

σχετικό άρθρο Αργολίδα: Ζημιά υπάρχει στις Μυκήνες, αλλά είναι μικρότερη που θα μπορούσε να υπάρξει… (ΦΩΤΟ)