Σε μια από τις τελευταίες του αναρτήσεις ως δήμαρχος Ερμιόνης, ο Δημήτρης Σφυρής αναφέρεται στην τοποθέτηση των pillars στα Μαντράκια Ερμιόνης, χαρακτηρίζοντάς το ως ένα έργο που χρήζει ανάλυσης για τον τρόπο χειρισμού όσον αφορά την καθυστέρηση και την εμπλοκή από τις Υπηρεσίες του Δήμου και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο.
Όπως τονίζει: Σημειωτέον ότι υπήρξε νέα επέκταση επι των ημερών μου για να εξυπηρετήσει περισσότερα σκάφη και όλο το λιμάνι.
Αναφέρει επίσης ο δήμαρχος Ερμιονίδας για το ζήτημα:
Η ζωή των δραστηριοτήτων των παραλιακών οικισμών είναι βασική προϋπόθεση για τον ισόμετρο και ισορροπημένο συνδυασμό της βιωσιμότητας και συμβίωσης των κατοίκων, των επισκεπτών και των υποδομών, ώστε να δημιουργήσουν όρους αναπτυξιακού αλλά και περιβαλλοντικού ανταγωνισμού.
Βασική προϋπόθεση είναι ο σεβασμός στην εμπορική και τουριστική δραστηριότητα των συνδημοτών μας, αλλά και η συμβολή στην τήρηση των κανόνων εφαρμογής και προστασίας του επιθυμητού για τον τόπο μας.
Οι φωτό αποκαλύπτουν τις απαραίτητες υποδομές. Φαντάζομαι ότι δεν εμποδίζεται η διάβαση και παραμονή στο μέτωπο του λιμένα στα ΜΑΝΤΡΑΚΙΑ.
Ας μιλάμε αληθινά . Δηλαδή κακώς έβαλα περισσότερα παγκάκια; Κακώς μπήκαν τα Pilars; Κακώς ενίσχυσα και επέκτεινα το αποχετευτικό για καθαρότερη θάλασσα; Καλώς οι επαγγελματίες και η τοπική ηγεσία ήσαν κατά των πεζοδρόμων και της κυκλοφοριακής ρύθμισης;
Όταν δεν θέλει η τοπική κοινωνία και κάποιοι δεν αντιδρούν ή δεν ενισχύουν την αποψή μου, πράγμα που πολέμησα να εφαρμοστεί και το γνωρίζετε καλά . Τότε δεν θα πρέπει να ακούω ότι η Ερμιόνη εκτός εξαιρέσεων προτιμά να παραμείνει στην ανοργανωσιά και την κατ’ επιλογή και μη πραγματική κατάσταση που οδηγεί σε οπισθοδρόμηση.
Θα μπορούσα λοιπόν να χρησιμοποιήσω ξύλινη και λαϊκίστικη γλώσσα. Όπως τα πρώτα απόλυτα «κακώς» στο σχολίου μου.
Και επειδή ορισμένοι όψιμα θεωρούν ότι αγαπούν περισσότερο το τόπο τους. Αυτή η αγάπη εκφράζετε με αποτέλεσμα και καλοπροαίρετη πρόθεση. Και… όχι με σκοπιμότητα όπως αυτή εκφράζετε από προσωπική και μόνο ικανοποίηση. Σε αυτό δεν είμαι καλός πράγματι.
Όταν κάποιοι μάθουν ποιο θα πρέπει να είναι το επιθυμητό μέλλον για την Ερμιόνη, κακώς εκφράζεται τοπικιστικά παντού, τότε θα μάθουμε να συνεργαζόμαστε και να συμβάλλουμε ενεργά κι όχι κριτικά σε θέματα που είθισται να γίνουν.»