Οι υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου έχουν αλλάξει την γεωοικονομία της περιοχής, αλλά έχουν επίσης αλλάξει τη γεωπολιτική της.
Βλέπουμε τώρα ότι ενεργοποιούνται οι συμμαχίες με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, έτσι η Ελλάδα και η Κύπρος δεν παίζουν πια μόνες τους ως χώρες.
Ταυτόχρονα υπάρχει και η στήριξη των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Ιταλίας λόγω των πετρελαϊκών εταιρειών. Και τώρα βλέπουμε μια απίστευτη κίνηση να υλοποιείται και η Ανατολική Μεσόγειος να θωρακίζει ακόμα και το Αιγαίο. Έτσι ενεργοποιείται κι ένα στρατηγικό νοητικό σχήμα του Θουκυδίδη αφού είναι πια η θάλασσα που προστατεύει την ξηρά. Αυτό δείχνει επίσης τη σημαντικότητα της έννοιας της ΑΟΖ για όλες αυτές τις χώρες που βρίσκονται στην περιοχή ακόμα κι αν η Ελλάδα καθυστερεί να το καταλάβει λόγω φοβιών.
Όμως τώρα που βρισκόμαστε αντιμέτωποι προκλήσεων είναι ακόμα πιο απαραίτητο να ενεργοποιήσουμε την ελληνική ΑΟΖ, για να έχουμε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο και για το Δίκαιο της Θάλασσας.
