Ο Διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών (Ελλάδος), Πανεπιστήμιο Harvard σας προσκαλεί στη διάλεξη της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Προκoπίου Παυλοπούλου με θέμα «Η κρίση του κανόνα δικαίου ως κρίση δημοκρατικής νομιμοποίησης της Ηγεσίας» την Παρασκευή, 8 Ιουνίου 2018 και ώρα 19:00 στην αίθουσα του Βουλευτικού στο Ναύπλιο.
Πέρας προσέλευσης 18:50
Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί με την υποστήριξη
του Δήμου Ναυπλιέων – Δ.Ο.Π.Π.Α.Τ.
Σύντομη περίληψη της διάλεξης
Θεμελιώδης αρχή του κράτους δικαίου είναι η μέσω πλήρων κανόνων δικαίου -ήτοι κανόνων, των οποίων η παράβαση συνεπάγεται συγκεκριμένες κυρώσεις- οριοθέτηση της αρμοδιότητας των κάθε είδους κρατικών οργάνων, κυρίως δε των οργάνων της Εκτελεστικής Εξουσίας. Το φαινόμενο της «απορρύθμισης» -ήτοι της δραστικής συρρίκνωσης του πεδίου της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας, το οποίο ρυθμιζόταν παραδοσιακώς με κανόνες δικαίου κρατικής προέλευσης- από την μια πλευρά συνεπάγεται ότι η αρμοδιότητα των κρατικών οργάνων χάνει μεγάλο μέρος της κανονιστικής της δύναμης. Και, από την άλλη πλευρά -αλλά και συνακόλουθα- οδηγεί σε ουσιώδη απομείωση της δημοκρατικής νομιμοποίησης των κρατικών οργάνων, και ιδίως εκείνων που βρίσκονται στην κορυφή της ιεραρχίας.
Βιογραφικό σημείωμα του κυρίου Προκοπίου Παυλοπούλου
Ο Προκόπιος Παυλόπουλος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1950, όπου και τελείωσε το Λύκειο. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1973 και συνέχισε, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, τις σπουδές του στο Παρίσι. Το 1977 αναγορεύθηκε διδάκτωρ (Doctorat d’ État) του Πανεπιστημίου Paris II, στο οποίο αργότερα (1986) δίδαξε ως Επισκέπτης Καθηγητής. Το 1982 διορίσθηκε Εντεταλμένος Υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και, μετά από διαδοχικές κρίσεις στις βαθμίδες του Επίκουρου Καθηγητή και του Αναπληρωτή Καθηγητή, εξελέγη Καθηγητής της ίδιας Σχολής το 1989. Από το σύνολο των έργων του αναφέρονται, ενδεικτικώς, «La directive en droit administratif», Paris, 1978, «Η συνταγματική κατοχύρωση της αιτήσεως ακυρώσεως: Μια σύγχρονη έποψη του κράτους δικαίου», 1982, «Μαθήματα διοικητικής επιστήμης», 1983, «Η αστική ευθύνη του Δημοσίου», τ. Ι, 1986, τ. ΙΙ, 1989, «Εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο», 1993, «Η σύμβαση εκτέλεσης δημόσιου έργου», 1997, «Έντυπος Λόγος: Αρθρογραφία 1987-2003», 2003, το συλλογικό έργο (σε συνεργασία με τους Καθηγητές Α. Γέροντα, Σ. Λύτρα, Γλ. Σιούτη και Σ. Φλογαΐτη) «Διοικητικό Δίκαιο», 2η έκδοση, 2010, «Η Αναθεώρηση του Συντάγματος-Υπό το πρίσμα της κοινοβουλευτικής εμπειρίας, 2010, «Το Λυκόφως των Πολιτικών Ηγεσιών: Αιτία ή αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης;», 2011, κλπ. Στον πολιτικό στίβο, το 1974-1975 υπήρξε Γραμματέας του πρώτου (προσωρινού) Προέδρου της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλου. Διετέλεσε μέλος της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ξ. Ζολώτα (1989-1990), στην οποία μετείχε ως Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας, αρμόδιος για τα ΜΜΕ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Από το 1990 ώς το 1995 υπήρξε Διευθυντής του Νομικού Γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας επί προεδρίας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μεταξύ 1995 και 1996 άσκησε καθήκοντα Εκπροσώπου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Το 1996 εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και ώς το 2000 άσκησε καθήκοντα Τομεάρχη Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης. Από το 2000 εκλέγεται συνεχώς Βουλευτής Α΄ Αθηνών. Μεταξύ 2000-2004 άσκησε καθήκοντα Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας. Και μεταξύ 2004-2009 διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών στις Κυβερνήσεις Κ. Καραμανλή.
