Μετά από τόσες αναλύσεις που ακούσαμε για την πώληση των F 35 στην Τουρκία, βλέπουμε ότι αυτά τα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς λειτουργούν ως εργαλείο στρατηγικής διπλωματίας πριν καν εμφανιστούν.
Όλες οι παλαιότερες εκτιμήσεις ήταν πάντα σε σχέση με την υπεροχή των F 35 πάνω στα F 16 ακόμα κι αν τα τελευταία αναβαθμιστούν. Κι όμως με τις κινήσεις της Τουρκίας προς τη Ρωσία και τους πυραύλους της S 400, το όλο θέμα έχει αλλάξει.
Στην αρχή η Τουρκία θεώρησε ότι θα μπορούσε να δράσει ελεύθερα, ανενόχλητα και βέβαια χωρίς κόστος. Όμως είχε ξεχάσει τις ρήτρες που υπάρχουν στο NATO και τώρα έρχονται οι ΗΠΑ να της το υπενθυμίσουν με άμεσο τρόπο. Έτσι κάτι που όλοι θεωρούσαν ως δεδομένο, είναι πια θέμα διπλωματικής συζήτησης με στρατηγικές επιπτώσεις.
Δεν μπορεί η Τουρκία να παίζει από τις δύο πλευρές δίχως να υποστεί κυρώσεις για την παράλογη συμπεριφορά της. Και πάλι όλοι όσοι λένε ότι η Τουρκία έχει στρατηγική και ειδικά οι ραγιάδες θα πρέπει ν’ αλλάξουν τα λεγόμενά τους, αφού τώρα είναι εμφανές σε όλους ότι είναι της αρπαχτής. Μόνο που οι ΗΠΑ δεν επηρεάζονται τόσο εύκολα και θα συνεχίσουν να ασκούν πιέσεις ανεξαρτήτως των εκλογών στην Τουρκία.
Και δεν ασχολούνται πια με αντιαμερικανικές τάσεις που υπάρχουν εκεί, διότι ήδη έχουν διαπιστώσει και τώρα πιστοποιήσει ότι η Τουρκία δεν είναι αξιόπιστος σύμμαχος, αλλά μόνο ένα κράτος ειδικού χειρισμού πάνω στο οποίο δεν μπορούν να επενδύσουν ουσιαστικά.
