Στην εκπαίδευση ενηλίκων έχουμε τη δυνατότητα, τις ευκαιρίες και την τύχη, να ανακαλύπτουμε άγνωστες πλευρές τις καθημερινότητας και του εαυτού μας.
Αλλά και εκείνες που θεωρούσαμε γνωστές τις βλέπουμε με… άλλο μάτι. Τα τελευταία χρόνια με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου οι εμπειρίες στην εκπαίδευση των ενηλίκων πολλαπλασιάζονται όσο και ο προβληματισμός σχετικά με τα θέματα που μας απασχολούν, εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους.
Καθώς την Παρασκευή (19-1-2018) μια ζεστή ομαδική αγκαλιά σήμαινε το τέλος αυτής της νέας εμπειρίας θυμήθηκα τις αρετές των εκπαιδευτικών για τις οποίες μιλάει ο Paulo Freire στην τέταρτη επιστολή του (Δέκα επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν), την ταπεινοφροσύνη και την ανεκτικότητα. Χωρίς αυτές, γράφει, δεν είναι εφικτό κανένα παιδαγωγικό έργο. Χωρίς αυτές δεν είναι εφικτή καμία γνήσια δημοκρατική εμπειρία. Χωρίς αυτές κάθε προοδευτική εκπαιδευτική πράξη αυτοαναιρείται…
(Με εμψυχώτριες την Αθηνά Κλαδά, τη Βασιλική Βαρβεράκη και την ακάματη Άλκηστις Κοντογιάννη, Πρόεδρο του Μεταπτυχιακού Τμήματος, ζωντανό παράδειγμα ταπεινοφροσύνης και ανεκτικότητας που… τολμά να διδάσκει!)
