Την Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017 στις 7 το βράδυ, στο Βουλευτικό Ναυπλίου, έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Η Αγιογραφία της Άννας» του Κώστα Πετρουλά. Μια έκδοση του οίκου «Μετρονόμος».
Σε ένα ευχάριστo κλίμα συζητήθηκαν κείμενα του βιβλίου. Διάβαζε η Πέγκυ Νόνη, ιδρυτικό μέλος του Δημοτικού Θεάτρου Ναυπλίου – Ηθοποιός, συντόνιζε η Χρύσα Β. Σαββάκη εκπαιδευτικός- συγγραφέας. Οι δυο τους κατάφεραν να δέσουν ένα κοινό που με ενδιαφέρον παρακολουθούσε. Ο Κώστας Πετρουλάς απαντούσε σε ερωτήματα, σχετικά με την Αλληλεγγύη, την Διαφορετικότητα, την Ζήλια αλλά και τον Έρωτα, αισθήματα που υπάρχουν μέσα στην νουβέλα.
Πρόκειται για μία κοινωνική νουβέλα, στοχαστική στα μεγέθη της ζωής, ενός συγγραφέα που ζει δίπλα μας, αφουγκράζεται τους φίλους, τους γνωστούς, τους γείτονες. Όπως αναφέρει στο βιογραφικό του – προσπαθεί να ξεχωρίσει τους μύθους από τις αλήθειες.
Έχει ήδη εκδόσει σε ηλεκτρονική μορφή το θεατρικό «Η φυλακή των αθώων». Έχει συμμετάσχει σε μια ομαδική έντυπη δημοσίευση διηγημάτων με τίτλο «Χρόνος». Δοκίμια μυθιστορήματα και θεατρικά γεμίζουν για πολλά χρόνια τα συρτάρια του. Αυτή η νουβέλα είναι η πρώτη ατομική έντυπη έκδοση του Κώστα Πετρουλά, οικονομολόγου, ελεύθερου επαγγελματία και συγγραφέα, που ζει μόνιμα στο Ναύπλιο.
Λίγα λόγια για την υπόθεση
Ο Στέλιος συνάντησε την Άννα στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής του. Έζησαν θεϊκά την
ιστορία τους και την βίωσαν διαφορετικά. Ο καθένας τους ερχόταν από μια αλλιώτικη μα και αλλόκοτη περιπέτεια και από άλλους πολιτισμούς, θρησκείες και φιλοσοφίες.
Η Άννα δεν ήταν μια συνηθισμένη γυναίκα. Είχε το τσαγανό και τη δύναμη να αρχίζει πάλι τη ζωή της από ’κεί που την άφηναν τα σκληρά γεγονότα της μοίρας της. Ήταν ικανή, αδίσταχτη και απρόβλεπτη. Μπορούσε να φέρνει καταστροφές στους ανθρώπους που είχε κοντά της, αλλά και να τους μυεί στην τέχνη της επιβίωσης· ίσως και της ευτυχίας.
Ο Στέλιος αν ήθελε να αποφύγει την καταστροφή έπρεπε να δεχτεί τη μύηση. Να φτιάξει ένα μαγικό χαλί με τα δικά της στοχαστικά νήματα. Να ταξιδέψει επικίνδυνα σε εκείνη την πλευρά της ζωής. Εκεί που η καλλιγραφία της επικράτησης κάνει την αγάπη να μοιάζει λάφυρο ή τρόπαιο και όχι αρετή.
Κάποτε θα μπορούσε να μάθει αν το μπόι του και το πορτρέτο του θα έμοιαζαν με την αγιογραφία που του είχε τάξει η Άννα…
