Παγκόσμια πρωτιά με τρία κορυφαία βραβεία για την μελέτη της παχυσαρκίας και της ενδοκρινολογίας – Σε αυτούς τους τομείς ο γιατρός και ερευνητής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ Dr. Χρήστος Μαντζώρος θεωρείται αυθεντία – Επαναστατική η εργασία του για μεταβολικές ορμόνες όπως η λεπτίνη.
Ο κ. Μαντζώρος αποφοίτησε από το 2ο Λύκειο Ναυπλίου και στη συνέχεια από την Ιατρική Σχολή Αθηνών με «Αριστα» (πριν είχε εισαχθεί και στη ΣΣΑΣ-Ιατρικό τμήμα, όπου διετέλεσε μαθητής της για μικρό χρονικό διάστημα) όπου και ολοκλήρωσε τις διδακτορικές σπουδές του λαμβάνοντας τον τίτλο του διδάκτορα (DSc) και πάλι με «Αριστα».
Ο Καθηγητής του Χάρβαρντ Dr. Χρήστος Μαντζώρος, ένας έμπειρος κλινικός ιατρός Παθολόγος, Ενδοκρινολόγος και Διαβητολόγος, εξαιρετικά παραγωγικός κλινικός και βασικός ερευνητής, είναι αυτή τη στιγμή Διευθυντής της Μονάδας Διατροφής στο Beth Israel Deaconess Medical Center και Διευθυντής του Ενδοκρινολογικού Τομέα στο VA Boston Healthcare System, δύο Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία που υπάγονται στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, όπου ο Dr. Μαντζώρος υπηρετεί ως τακτικός Καθηγητής της Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή.
Επίσης, ο Dr. Μαντζώρος υπηρετεί ως τακτικός Καθηγητής της Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης (Boston University), ενώ στο παρελθόν υπηρέτησε ως τακτικός Καθηγητής στην έδρα της Περιβαλλοντικής Υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ.
Επιπλέον, είναι ο αρχισυντάκτης του ιατρικού περιοδικού Metabolism (με συντελεστή απηχήσεως/impact factor κατά Thompson Reuter 5.78), ενός ιστορικού ιατρικού περιοδικού, το οποίο υπό την ηγεσία του γίνεται κάθε χρόνο και καλύτερο, όσον αφορά στην ποιότητα των εργασιών που δημοσιεύει και την ενημέρωση των ιατρών για τις καινούργιες κλινικές και θεραπευτικές εξελίξεις.
Ως ερευνητής, ο Dr. Μαντζώρος έχει οργανώσει και δημιουργήσει νέα εργαστήρια και έχει εξασφαλίσει τη χρηματοδότησή τους. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 800 επιστημονικές εργασίες οι οποίες έχουν αναφερθεί περισσότερες από 46.000 φορές, με βιβλιομετρικό δείκτη 114 (H-index 114).
Ο Dr. Μαντζώρος έχει οδηγήσει τη βασική επιστήμη προς μία καλύτερη κατανόηση πολλών ασθενειών, έχει αναπτύξει καινούργια διαγνωστικά και θεραπευτικά μέσα, και, ως εκ τούτου, έχει λάβει αρκετούς τιμητικούς διδακτορικούς τίτλους (PhDs) και τίτλους Επίτιμου Καθηγητή, καθώς επίσης διακεκριμένα αμερικανικά και διεθνή βραβεία. Προκειμένου να μετατρέψει τις επιστημονικές ανακαλύψεις σε καινοτόμες θεραπείες, έχει συνιδρύσει 3 εταιρείες και έχει υπάρξει σύμβουλος σε πολλές ακόμα. Η ορμόνη λεπτίνη, τη μελέτη της οποίας έχει εξελίξει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο επιστήμονα, μπορεί σήμερα να συνταγογραφηθεί στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία και επίκειται η έγκρισή της στην Ευρώπη.
Ως εκπαιδευτικός, έχει δημιουργήσει καινοτόμα προγράμματα στην μεθοδολογία της «Translational Research», τα οποία διδάσκονται σε παναμερικανικό και διεθνές επίπεδο. Έχει επίσης δημιουργήσει και έχει υπηρετήσει ως Διευθυντής σε δύο ενδοκρινολογικά προγράμματα, έχει εκπαιδεύσει στο εργαστήριό του και έχει υπάρξει μέντορας σε περισσότερους από 130 επιστήμονες και κλινικούς ιατρούς, 6 εκ των οποίων είναι τακτικοί Καθηγητές, πολλοί είναι Αναπληρωτές ή Βοηθοί Καθηγητών, μία είναι Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και μία είναι Αντιπρόεδρος μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών, αρκετοί είναι εκτελεστικοί διευθυντές σε φαρμακευτικές εταιρείες κ.ά.
Η επιστημονική δουλειά του στη λεπτίνη έχει αποσαφηνίσει τη φυσιολογία αυτής της ορμόνης στους ανθρώπους και έχει συνεισφέρει σημαντικά ως προς την έγκριση της λεπτίνης από την FDA στις ΗΠΑ, και άλλες χώρες. Επίσης, η εργασία του σε άλλες μεταβολικές οδούς έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη άλλων χημικών ενώσεων, όπως του CHRS-131 το οποίο βρίσκεται σήμερα στην φάση 3 των κλινικών δοκιμών. Πιο πρόσφατα, έφερε στην επιφάνεια την φυσιολογία καινούργιων αντιποκινών, μυοκινών και ορμονών εκκρινόμενων από το γαστρεντερικό σύστημα, οι οποίες εμπλέκονται σε μεταβολικές νόσους.
Gepostet von Mantzoros Laboratory am Freitag, 5. August 2016
Ο Dr. Μαντζώρος σήμερα ερευνά την επίδραση της λιραγλουτίδης, ενός GLP-1 αγωνιστή, και της λορκασερίνης, ενός αγωνιστή των 5HT-2c υποδοχέων σεροτονίνης, στη ρύθμιση της όρεξης και της ομοιόστασης της ενέργειας. Αποτελέσματα από αυτές τις συνεχιζόμενες έρευνές του δείχνουν ότι η λιραγλουτίδη μειώνει την εκδήλωση επιθυμίας σε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και θερμίδες, μέσω δράσεων στον εγκέφαλο. Παράλληλα, εντόπισε και χαρτογραφεί μαζί με Έλληνες συνεργάτες του τους GLP-1 υποδοχείς σε ανθρώπινους εγκεφάλους για πρώτη φορά.
Αυτά τα εκπληκτικά αποτελέσματα, τα οποία θέτουν τα θεμέλια για την αποκωδικοποίηση των παθοφυσιολογικών-νευροενδοκρινολογικών μηχανισμών που εμπλέκονται στην παχυσαρκία και την ενεργειακή ομοιόσταση, θα υποστηρίξουν την εφαρμογή αποτελεσματικών θεραπειών για την παχυσαρκία και θα βοηθήσουν πολλούς ασθενείς οι οποίοι θα επωφεληθούν από αυτές. Επιστημονικές εργασίες με αποτελέσματα από αυτές τις έρευνες δημοσιεύθηκαν και πρόκειται να δημοσιευθούν σε περιοδικά ιδιαίτερα υψηλής αξιολόγησης.
Επιπροσθέτως, με το έργο του στην ενδοκρινολογία, ο Dr. Μαντζώρος έχει ενισχύσει και εμπλουτίσει τη γνώση μας για τα ευεργετικά οφέλη της Μεσογειακής διατροφής, μέσα από κλινικές επιδημιολογικές μελέτες, και έχει οδηγήσει στην εφαρμογή αυτών των ανακαλύψεων προς όφελος της δημόσιας υγείας, μέσω της Pangea Inc., της οποίας είναι συνιδρυτής. Ένα βασικό κομμάτι της Μεσογειακής διατροφής είναι η κατανάλωση «καλών» λιπαρών οξέων μέσω ξηρών καρπών και ελαιόλαδου. Αυτές οι καινοτόμες έρευνες έχουν επεκτείνει ό,τι ήταν έως τώρα γνωστό για τη διατροφή, από αντιπροσωπευτικά δείγματα ερευνών σε πιο δραστικές, τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές, οι οποίες μπορούν να αποδείξουν αιτιότητα.
Τέλος, ο Dr. Μαντζώρος έχει επίσης αναπτύξει μια καινοτόμα ερευνητική προσπάθεια στον τομέα των ενδοκρινολογικώς συσχετιζόμενων κακοηθειών. Αυτή η εργασία παρουσιάζει πως τα χαμηλά επίπεδα αντιπονεκτίνης, ενός ενδογενούς ευαισθητοποιητή της ινσουλίνης, είναι στενά συνδεδεμένα με την ανάπτυξη του καρκίνου του ενδομητρίου και του στήθους καθώς και καρκίνων του γαστρεντερικού συστήματος σε αρκετά διαφορετικούς πληθυσμούς, υποδηλώνοντας ότι η αντιπονεκτίνη είναι ο σύνδεσμος που λείπει ανάμεσα στην παχυσαρκία/αντίσταση στην ινσουλίνη και κακοήθειες που σχετίζονται με την παχυσαρκίαO Dr. Μαντζώρος μελετά τους τροποποιητικούς παράγοντες των επιπέδων της αντιπονεκτίνης, συμπεριλαμβάνοντας το ρόλο της διατροφής, και πιο συγκεκριμένα το ρόλο των τροφών χαμηλών σε γλυκαιμικό δείκτη και της Μεσογειακής διατροφής, για την αλλαγή των επιπέδων της αντιπονεκτίνης στους ανθρώπους, και προσπαθεί να συνθέσει φάρμακα για την θεραπεία των ανωτέρω παθήσεων.
Παράλληλα με τις παγκοσμίου κλάσεως προσπάθειές του μέσα στο πεδίο της έρευνας, οι οποίες του έχουν αποφέρει ευρεία αναγνώριση και προσκλήσεις για αναρίθμητες ομιλίες τόσο στην χώρα του όσο και διεθνώς, ο Dr Μαντζώρος έχει ως προτεραιότητά του τη διεύθυνση της γενικής παθολογικής κλινικής του στο Χάρβαρντ, με έμφαση στην ενδοκρινολογία και το μεταβολισμό. Η διεύθυνση μιας δραστήριας και ενεργής κλινικής τού επιτρέπει όχι μόνο να ακολουθεί την αγαπημένη του τέχνη και άσκηση της Ιατρικής, αλλά, επίσης, να εκπαιδεύει φοιτητές, ασκούμενους και ειδικευόμενους στην κλινική ενδοκρινολογία.
Επιπλέον, η άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος τού παρέχει την έμπνευση για τις συνεχιζόμενες προσπάθειές του να απαντήσει σε ερωτήματα υψηλής κλινικής συνάφειας, με τη δυνατότητα να εφαρμόσει πρωτοπόρα έρευνα προς όφελος του ασθενή.
Ο Dr. Μαντζώρος, επίσης, επιβλέπει μια παραγωγική ομάδα περίπου 25 επιστημόνων και βοηθών ερευνητών, και συντονίζει ένα πρόγραμμα, το οποίο εκπαιδεύει όλους τους ειδικευόμενους, ασκούμενους και φοιτητές, όπως και νέους επιστήμονες και ακαδημαϊκούς εργάτες στο χώρο της ερευνητικής και όχι μόνον της κλινικής ιατρικής . Η αφοσίωσή του στους εκπαιδευόμενούς του είναι υποδειγματική. Ο Καθηγητής εκφράζει το πνεύμα ενός αληθινού μέντορα, ο οποίος ειλικρινώς ενδιαφέρεται για την επαγγελματική και προσωπική ανάπτυξη όσων φοιτητών και ιατρών επιβλέπει, προσβλέποντας πάντα στην προσφορά στον πάσχοντα συνάνθρωπο ως πρόσωπο μοναδικής αξίας . Για τους λόγους αυτούς, ο Dr. Μαντζώρος έχει τιμηθεί από το Χάρβαρντ ως ο καλύτερος μέντορας με το βραβείο Award for Excellence in Mentorship.
Ο Dr. Μαντζώρος για την Ελλάδα και το Χάρβαρντ
Σε παλαιότερη συνέντευξή του στην εφημερίδα Πρώτο ΘΕΜΑ, ο Dr. Χρήστος Μαντζώρος είχε δηλώσει τα εξής: «Έφυγα από την πατρίδα μας αμέσως μετά τη στρατιωτική μου θητεία, για να ειδικευτώ και μετεκπαιδευτώ στις ΗΠΑ, όπου η ιατρική ασκείται στο υψηλότερο επίπεδο παγκοσμίως. Εκεί η αξιοκρατία επιτρέπει ακόμα και σε κάποιον, ο οποίος δεν έχει τα μέσα (οικονομικά ή άλλα) όπως δεν τα είχα τότε εγώ, να ανέλθει ή και να διαπρέψει, εάν έχει τις δυνατότητες, τη στοχοπροσήλωση και την υπομονή και επιμονή στην προσπάθειά του.
Σε κάθε στάδιο της ακαδημαϊκής μου καριέρας και παράλληλα με κάθε πρόσκληση για προαγωγή στην επόμενη βαθμίδα στο Χάρβαρντ εξεδήλωνα ενδιαφέρον και έθετα υποψηφιότητα σε αντίστοιχης βαθμίδας θέση στην πατρίδα μας με τρόπο συστηματικό. Προβλέψιμα, σε κάθε περίπτωση οι κρατούντες προτιμούσαν κάποιον από το σύστημα εσωτερικού για τις θέσεις στην Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ και το αξιολογικά πρώτο πανεπιστήμιο παγκοσμίως, το Χάρβαρντ, προέκρινε, βάσει προσόντων, τη δική μου προαγωγή σε ανώτερη βαθμίδα, ακόμα και όταν συνυποψήφιοι για αντίστοιχης βαθμίδας θέση ήταν πρόσωπα συγγενικά ηγετών του πανεπιστημίου. Η αξιοκρατία είναι αυτή που ανεβάζει και η έλλειψή της αυτή που κατακρημνίζει μία χώρα».
