Νέο χαράτσι στους λογαριασμούς του νερού για τους αγρότες αλλά και τα νοικοκυριά φέρνει η απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος, που θεσπίζει κανόνες για την κοστολόγηση και τιμολόγηση υπηρεσιών ύδατος
Η επιβάρυνση για τους αγρότες μπορεί να φτάνει και τα 6 ευρώ ανά στρέμμα το χρόνο και αναμένεται να ισχύσει από το 2020, ενώ τα νοικοκυριά θα δουν φουσκωμένους τους λογαριασμούς τους από το 2018. Για πρώτη φορά θεσμοθετείται το περιβαλλοντικό τέλος και σύμφωνα με πληροφορίες η χρέωσή του δεν θα ξεπερνά το 1 λεπτό ανά κυβικό μέτρο αρδευτικού νερού που καταναλώνεται.
Παράλληλα, υποχρεούνται οι πάροχοι ύδατος για αγροτική χρήση «να μεριμνήσουν για τη σταδιακή τοποθέτηση υδρομετρητών στο σύνολο των χρηστών του δικτύου εντός τριετίας», γεγονός που επιβεβαιώνει ότι το μέτρο δεν αναμένεται να ισχύσει πριν από το 2020.
Ιδιαίτερα επιβαρυμένοι θα είναι οι αγρότες που διαθέτουν μεγάλες εκμεταλλεύσεις και καλλιέργειες που απαιτούν πολύ νερό, καθώς το τέλος άρδευσης εφαρμόζεται ανά στρέμμα καλλιέργειας και ανά κυβικό μέτρο. Ένας καλλιεργητής από το 2020 θα πρέπει να πληρώνει εξτρά 6 ευρώ ανά στρέμμα για να συνεχίσει την καλλιέργειά του. Ακολουθεί το βαμβάκι με απαιτήσεις σε νερό 550 κυβικά μέτρα ανά στρέμμα κι έπονται η βιομηχανική τομάτα και τα τεύτλα με 520 κυβικά μέτρα ανά στρέμμα. Λιγότερο νερό χρειάζονται οι δενδρώδεις καλλιέργειες (αμυγδαλιά, ροδακινιά, αμπέλια σε ημιορεινές περιοχές), οι απαιτήσεις των οποίων ανέρχονται στα 200 κυβικά μέτρα το στρέμμα και ακολουθούν τα κηπευτικά με 150 κυβικά μέτρα το στρέμμα εξαιτίας της εναλλαγής καλλιεργειών.
Σύμφωνα με το άρθρο 11 της απόφασης που υπογράφει ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελλος, «ο τρόπος τιμολόγησης από τους παρόχους των υπηρεσιών για αγροτική χρήση στους τελικούς χρήστες γίνεται βάσει μικτού συστήματος χρέωσης. Το σύστημα χρέωσης αποτελείται από δύο μέρη:
α) ένα σταθερό τέλος και
β) ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα νερού (ογκομετρική χρέωση ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού), το οποίο αυξάνεται βάσει της αύξησης της κατανάλωσης. Το σταθερό τέλος εφαρμόζεται στην άρδευση ανά στρέμμα καλλιέργειας.
Τα μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο εφαρμόζονται στους χρήστες ανάλογα με τη μετρηθείσα ποσότητα του ύδατος για αγροτική χρήση που καταναλώθηκε. Στα μεταβλητά τέλη περιλαμβάνεται και το περιβαλλοντικό τέλος».
Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση του ύδατος για άρδευση ώστε να γίνεται χρέωση ανά κυβικό μέτρο, και μέχρι όλοι να τοποθετήσουν υδρομετρητές -το αργότερο μέχρι το 2024-, ο πάροχος εκτιμά την ποσότητα του ύδατος που καταναλώθηκε είτε κατά έκταση γης και είδος καλλιέργειας, καθώς και μέθοδο άρδευσης, είτε κατά χρόνο χρήσης του αρδευτικού νερού.
Με βάση τα όσα αναφέρονται στην απόφαση ο προσδιορισμός του χρηματοοικονομικού κόστους πραγματοποιείται ετησίως λαμβάνοντας υπόψη και τα απολογιστικά στοιχεία της προηγούμενης περιόδου, από τον πάροχο υπηρεσιών ύδατος.
Ο προσδιορισμός του χρηματοοικονομικού κόστους γίνεται για όλες τις υπηρεσίες ύδατος (ύδρευση, άρδευση, παροχή νερού για βιομηχανική χρήση, πότισμα χώρων πρασίνου, χρήσεις αναψυχής, αποχέτευση και επεξεργασία λυμάτων κ.λπ.).
Γενικό πλαίσιο υπηρεσιών
Η τιμολογιακή πολιτική εξασφαλίζει επαρκή ανάκτηση του κόστους και μακροχρόνια βιωσιμότητα των επενδύσεων στον αστικό κύκλο. Για λόγους επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος, δύναται να προβλέπεται διαφορετικό τιμολόγιο σε ειδικές χρήσεις ύδατος όπως στρατιωτικές εγκαταστάσεις, δομές προσωρινής υποδοχής/φιλοξενίας πολιτών τρίτων χωρών, πυροσβεστική. Πάροχοι υπηρεσιών ύδατος για ύδρευση ή/και αποχέτευση και επεξεργασία λυμάτων είναι η ΕΥΔΑΠ ΑΕ, η ΕΥΑΘ ΑΕ, η Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ, η Εταιρεία Παγίων ΕΥΑΘ, οι ΔΕΥΑ, οι ΟΤΑ Α’ βαθμού, καθώς και λοιποί φορείς που παρέχουν νερό ύδρευσης στους τελικούς χρήστες.
Τα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης.
Τα τιμολόγια προσδιορίζονται από τους παρόχους των υπηρεσιών παροχής νερού ύδρευσης και των υπηρεσιών αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων (πάγια ή/και ογκομετρική χρέωση) και εγκρίνονται από την αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας.
Ο προσδιορισμός των τιμολογίων γίνεται κατά τρόπο ώστε τα συνολικά έσοδα να καλύπτουν το συνολικό κόστος των υπηρεσιών ύδατος του συγκεκριμένου παρόχου Κάθε πάροχος ορίζει περισσότερες της μίας αύξουσες κλίμακες κατανάλωσης και αντιστοίχως αυξανόμενα κλιμάκια τελών ογκοχρέωσης, προκειμένου να αποτρέπεται η υπερβολική κατανάλωση και να επιτυγχάνεται εξοικονόμηση του νερού. H πρώτη κλίμακα κατανάλωσης αντιστοιχεί στις βασικές ανάγκες διαβίωσης του πληθυσμού.
Στην πρώτη κλίμακα περιλαμβάνονται και οι απαραίτητες ποσότητες ύδατος για τη λειτουργία των κοινωνικών υποδομών (π.χ. πρόνοια, υγεία, εκπαίδευση). Η ποσότητα που αντιστοιχεί στην πρώτη κλίμακα παρέχεται σε οικονομικά προσιτή τιμή που μπορεί να προσεγγίζει τη μηδενική.
Για το μέρος εκείνο του πληθυσμού που ανήκει στις ευπαθείς ομάδες, όπως αυτές προβλέπονται στο άρθρο 1, παρ. 4 του ν. 4019/2011, όπως ισχύει, καθορίζονται ευνοϊκότερες τιμές χωρίς να ανατρέπεται η λειτουργία της τιμής ως μέσου αποτροπής της σπατάλης νερού. Το ύψος των τελών που αντιστοιχεί στην υψηλότερη κλίμακα κατανάλωσης ορίζεται σε επίπεδα που αποθαρρύνουν την υπερβολική κατανάλωση. Σε κάθε περίπτωση, πιθανά κενά ανάκτησης κόστους που θα προκύψουν θα καλύπτονται από τους υπόλοιπους χρήστες ύδατος του παρόχου.
Στην περίπτωση κατά την οποία, παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην απόφαση, δεν εξασφαλίζεται επαρκής ανάκτηση του κόστους, ο πάροχος υπηρεσιών ύδατος υποβάλει στη Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Σχέδιο Εφαρμογής Δράσης στο οποίο εκτίθενται τα μέτρα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της επαρκούς ανάκτησης συμπεριλαμβανομένης τυχόν απόκλισης .
Το Σχέδιο εγκρίνεται από τον Ειδικό Γραμματέα Υδάτων της ΕΓΥ. Κάθε πάροχος υποχρεούται να καταγράφει τους χρήστες του, τις ποσότητες ύδατος που παρέχει για κάθε χρήση σε κάθε χρήστη, τα στοιχεία κόστους του και τα έσοδα από κάθε χρήστη.
Η συχνότητα καταμέτρησης των ενδείξεων και περιοδικής τιμολόγησης των ανωτέρω υπηρεσιών διασφαλίζει ότι ενδεχόμενη υπερβολική κατανάλωση σε ορισμένη περίοδο δεν εξισορροπείται με μειωμένες καταναλώσεις σε προηγούμενη ή επόμενη περίοδο, έτσι ώστε η χρέωση να λειτουργεί ως κίνητρο για ορθολογική κατανάλωση νερού.
Πηγή: dikaiologitika.gr
