Η ευρύτερη περιοχή της Ερμιονίδας, εκτός όλων των άλλων, έχει να δώσει και μια πλούσια ιστορικο-πολιτισμική παράδοση στο κομμάτι των αξιοθέατων, σύμφωνα και με αναφορές που έγιναν ύστερα από την επίσκεψη του γευσιγνώστη Γεωργίου Πίττα στο επίσημο site του “Greek Gastronomy Guide” Ελλάδος.
Πιο συγκεκριμένα, ένας αρκετά σεβαστός αριθμός υπεραιωνόβιων ελιών έχουν εντοπισθεί, στην Ερμιονίδα, οι οποίες υποδηλώνουν την ύπαρξη ιστορικών ελαιώνων, των οποίων η ηλικία αγγίζει την χιλιετηρίδα, σύμφωνα με ενδείξεις που έχουμε βασιζόμενες στις περιμέτρους και τα μεγέθη των κορμών τους. Η μελέτη που γίνεται μέσω ραδιενεργών ισοτόπων και φανερώνει την ηλικία των δέντρων και η οποία, κατά κύριο λόγο, εφαρμόζεται στο καρδιόξυλο, δεν υπάρχει, εξαιτίας της προχωρημένης ηλικίας αυτών. Τέτοιες υπερμεγέθεις ελιές συναντά κανείς διάσπαρτες, σύμφωνα με τη μελέτη του Βασιλείου Γκάτσου «Η ανασυγκρότηση της Ερμιονίδας» εκδ. Αρχιπέλαγος σε 15 περιοχές : Αλατοβούνι, Θερμήσι, Ντάρδιζα, Ομίνη, Κρόθι, Βερβερόντα, Αγ. Ανάργυροι, Πετροθάλασσα, Κάμπος Κρανιδίου-Κοιλάδας και Φούρνοι. Αξίζει να σημειωθεί ότι η γηραιότερη ελιά έχει εδώ και χιλιάδες χρόνια απλώσει τις ρίζες της, στο πολύ καλά φροντισμένο κτήμα με 4.000 φρουτόδεντρα του κυρίου Προκοπίου Προκόπη. Με αφορμή αυτό, θα ήταν σκόπιμο να αναδείξουμε ορισμένες από αυτές ως ιστορικά μνημεία και τόπους προσέλευσης επισκεπτών, όπου με την κατάλληλη ιστορική αφήγηση να γίνουν πόλοι έλξης για πολλούς περιηγητές του τόπου μας. Έτσι θα γνωστοποιηθεί ακόμη περισσότερο η συμβολή του καρπού της ελιάς στην περιοχή μας αλλά και σε ολόκληρη την χώρα, όντας ένα ισχυρό ανταγωνιστικό «χαρτί» όλων των γαστρονομικών μας δημιουργιών και απαραίτητο συστατικό της ελληνικής μας κουζίνας.
