Την Παρασκευή το πρωί, τουρκικό πολεμικό σκάφος παραβίασε τα ελληνικά χωρικά ύδατα και πραγματοποίησε βολές με αληθινά πυρά στη θαλάσσια περιοχή του Φαρμακονησίου. Προηγουμένως, η Άγκυρα εξέδιδε και NAVTEX για την περιοχή, η οποία εμπίπτει στην ελληνική ζώνη ευθύνης έκδοσης τέτοιων αγγελιών προς ναυτιλλομένους, κάτι που αμφισβητεί η Τουρκία, διεκδικώντας τον έλεγχο, βάζοντας έτσι «υποθήκες» για τον καθορισμό ΑΟΖ. Ολα αυτά ταυτόχρονα με σχεδόν καθημερινές προκλήσεις και στον αέρα, όπου τουρκικά μαχητικά παραβιάζουν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, προς πάγια υπόμνηση επιδιώξεων της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο, επαναφορά στο προσκήνιο της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών» κ.ά.
Πιθανόν δεν συνδέεται, ή δεν συνδέεται ευθέως, αλλά ούτε περνά απαρατήρητο ότι το περιστατικό στο Φαρμακονήσι ήρθε μόλις μία μέρα μετά την απόφαση της Συνόδου των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ για παράταση παραμονής στο Αιγαίο της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2. Απόφαση για την οποία η κυβέρνηση πανηγύριζε, χαρακτηρίζοντάς την «σημαντική εθνική επιτυχία».
Ωστόσο και η χτεσινή εξέλιξη, με την τουρκική προκλητικότητα να εκδηλώνεται υπό τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Αιγαίο, κονιορτοποιεί τα επιχειρήματα της κυβέρνησης και αποδεικνύει στην πράξη ότι η μετατροπή του Αιγαίου σε «ΝΑΤΟική» θάλασσα, η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους για το λαό ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς καμία εγγύηση δεν δίνουν για τη μη αμφισβήτηση συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Έτσι κι αλλιώς, και όπως αποδεικνύει η πραγματικότητα, κάθε αστική τάξη σπεύδει, με τον έναν ή άλλο τρόπο, να υπενθυμίζει τις διεκδικήσεις της, πάνω σε ένα ευρύτερο πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, όπου το κουβάρι των αντιθέσεων μπλέκεται ακόμα περισσότερο, μέσα από άκρως επικίνδυνες εξελίξεις, όπως αποδείχτηκε και στην προχτεσινή Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου αποφασίστηκε: Σύσταση ξεχωριστού ΝΑΤΟικού επιτελείου στη Νάπολη, όπου σε πρώτη φάση θα γίνεται «ανάλυση απειλών» από Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, με εστίαση και στις ρωσικές κινήσεις στη Συρία. Συνέχιση των επιχειρήσεων των ιπτάμενων ραντάρ AWACS, που μεταφέρουν στις ΝΑΤΟικές χώρες επιχειρησιακή εικόνα για οτιδήποτε συμβαίνει στην εν λόγω ζώνη, άρα και για τις ρωσικές κινήσεις.
Αύξηση των ΝΑΤΟικών ασκήσεων στη Μεσόγειο, με συμμετοχή και της πανίσχυρης Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ. Ευρύτερη χρήση drones που σταθμεύουν στη Σικελία, για εναέριο έλεγχο. Διασύνδεση της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2 που επιχειρεί στο Αιγαίο, επισήμως για «διαχείριση» του Προσφυγικού, με «συμμαχικές δυνάμεις» στη Μαύρη Θάλασσα, ανάπτυξη εκεί πλοίων της αρμάδας. Συνέχιση της ανάπτυξης 4 πολυεθνικών σχηματισμών μάχης στις Βαλτικές χώρες και στην Πολωνία, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία.
Ανάπτυξη πολυεθνικής ταξιαρχίας του ΝΑΤΟ στη Ρουμανία. Εμβάθυνση των σχέσεων με Γεωργία και Ουκρανία κ.ά.
Ως απάντηση, ο αντιπρόσωπος της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ δήλωνε: «Εχουμε ενισχύσει τις δυνάμεις μας στο νότο και στην Κριμαία σε απάντηση της αυξημένης παρουσίας του ΝΑΤΟ σε αυτήν την περιοχή. Θα πάρουμε όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίσουμε τα συμφέροντά μας»…
Πραγματικά ένα πλέγμα επικίνδυνων εξελίξεων, όπου η ντόπια αστική τάξη θέλει να μπλέξει ακόμα βαθύτερα το λαό και τη χώρα, αναζητώντας γεωστρατηγική της αναβάθμιση. Μόνο που η υπόθεση βρωμά μπαρούτι, ολοένα και περισσότερο.
Απ αυτό που όταν ανάψουν τα μονοπώλια, στο τέλος σβήνει με το αίμα των λαών. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στην εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να δυναμώσουν την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς.
