Με το παρόν Δελτίο Τύπου -Υπόμνημα η Πανελλήνια Ένωση Γονέων Μουσικών & Καλλιτεχνικών Σχολείων
επιθυμεί να εξειδικεύσει τα αιτήματά της και να ενημερώσει για τους λόγους για τους οποίους για μία ακόμα φορά υποχρεωνόμαστε να διαμαρτυρηθούμε και να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα δικαιώματα των παιδιών μας, μαζί με τα παιδιά μας και τους εκπαιδευτικούς τους. Επανειλημμένα έχουμε απευθυνθεί με σχετικά υπομνήματα στο ΥΠΑΙΘ και έχουμε αιτηθεί συνάντησης με την ηγεσία του Υπουργείου, με τελευταίο αίτημα αυτό το οποίο κατατέθηκε στις 23/3/2022.
Μέχρι και σήμερα δεν έχει καταστεί δυνατή η συνάντηση αυτή.
Αναρωτιόμαστε εύλογα και συνάμα αγανακτούμε! Σε τι οφείλεται αυτή η αδιαφορία;
Με πρόσφατες κινητοποιήσεις μας έχουμε καταδείξει το μείζον ζήτημα των
εκπαιδευτικών κενών στα σχολεία μας, ιδιαίτερα στις ειδικότητες. Είναι
χαρακτηριστικό πως τα καλλιτεχνικά σχολεία είναι τα μόνα σχολεία στην
Ελλάδα στα οποία τα 2/3 των μαθητών δεν κάνουν μάθημα τις μισές διδακτικές ώρες κάθε μέρα για το μισό σχολικό έτος! Η πρόσληψη των καθηγητών χορού και κινηματογράφου γίνεται με χαρακτηριστική καθυστέρηση και στερεί από παιδιά τα οποία αγωνίστηκαν και διαγωνίστηκαν για την εισαγωγή τους στα καλλιτεχνικά σχολεία το δικαίωμά τους να παρακολουθήσουν το μάθημα για το οποίο
επιλέχθηκαν!
Οι αιτιάσεις πολλές και γραφειοκρατικές. Οι αιτίες και η λύση
πολιτικές.
Αν το πρόβλημα για την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου εδώ και κάποια χρόνια είναι η μη απόδοση Π.Ε στους συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς, τότε γιατί δεν επιλύεται άμεσα αυτό το «τεχνικό» ζήτημα; Θα μπορούσε ακόμα να προκριθεί η λύση της προκήρυξης θέσεων των ωρομισθίων καθηγητών χορού και κινηματογράφου τον Μάιο ώστε να είναι εφικτή η ανάληψη καθηκόντων τον Σεπτέμβριο (αφού μόνο η επιτροπή που εξετάζει τις ενστάσεις για 50 θέσεις χρειάζεται 2 μήνες για να αποφανθεί).
Αντίστοιχα η ίδια λύση θα μπορούσε να προκριθεί και για τις ειδικότητες στα μουσικά σχολεία, στα οποία παρατηρείται συχνά το φαινόμενο να έρχονται καθηγητές μουσικών οργάνων έως και μετά το Πάσχα (σχολικό έτος 2020-2021). Δεύτερο ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα είναι αυτό των κτηριακών υποδομών.
Είναι εκτεταμένο το φαινόμενο της στέγασης μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων σε ακατάλληλες υποδομές, η συστέγαση με άλλα σχολεία, η λειτουργία τμημάτων σε container, η λειτουργία κατευθύνσεων και συνόλων σε διαδρόμους ή ακόμα και κάτω από σκάλες, η μεταστέγαση σχολείων σε νέες δομές, εξίσου ανεπαρκείς και ακατάλληλες (Καλλιτεχνικό Αθήνας, Μουσικό Μυτιλήνης).
Κατά τα λοιπά, εξαγγέλλεται η ίδρυση μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων, συνοδευόμενη από επαινετικά σχόλια για το έργο τους και δηλώσεις για το ειλικρινές ενδιαφέρον της πολιτείας για αυτά. Πρόκειται για αντίφαση, για ειρωνεία ή μήπως για εμπαιγμό;
Η αναγκαστική μετακίνηση των μαθητών με μέσα στα οποία επιβαίνουν από την αρχή της πανδημίας χωρίς να έχει ανασταλεί η 100% πληρότητα σε αυτά και η μετακίνησή τους με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς στα σχολεία της επαρχίας, επιτείνει την ανησυχία για την ασφάλεια των παιδιών μας. Είναι πια καιρός να δημιουργηθεί ένας ενιαίος, δημόσιος φορέας ο οποίος θα εξυπηρετεί τις ανάγκες ασφαλούς μετακίνησης του συνόλου των μαθητών, είτε αυτοί φοιτούν σε μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία είτε σε άλλα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η κατάργηση των χιλιομετρικών αποστάσεων (ΚΥΑ 24001/2013-ΦΕΚ 1449 Β/14-6-2013), η πρόσληψη συνοδών και η πρόβλεψη ο συγκεκριμένος φορέας να έχει στην αρμοδιότητά του και την μετακίνηση των μαθητών στις περιπτώσεις σχολικών και εκπαιδευτικών εκδρομών είναι η μοναδική λύση ώστε να απαλλαχθούν οι γονείς από το άγχος αλλά και το κόστος που και πάλι υποχρεώνονται να αναλάβουν στην περίπτωση διοργάνωσης εκδρομών.
Μέχρι την υλοποίηση του παραπάνω αιτήματος οι γονείς των μουσικών και
καλλιτεχνικών σχολείων απαιτούμε την υπογραφή συμβάσεων οι οποίες να προβλέπουν για το σύνολο των μαθητών οι οποίοι φοιτούν σε μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία τα παραπάνω.
Πάγιο αίτημα είναι η απονομή κατατακτηρίων εγγράφων στους αποφοίτους, ώστε να αναγνωρίζεται υποχρεωτικά το επίπεδο των μουσικών και καλλιτεχνικών σπουδών τους, αλλά και το αίτημα για την διεξαγωγή εξετάσεων για την απόκτηση πτυχίων στα αντικείμενα της Αρμονίας, της Βυζαντινής Μουσικής και των Ελληνικών παραδοσιακών οργάνων. Θα πρέπει να τονιστεί πως το τελευταίο προβλέπεται από
την Υπουργική Απόφαση Αριθ. Γ2/3375/30-06-1999 (ΦΕΚ1505/Β'/22-07-1999) για τα μουσικά σχολεία και έχει εφαρμοστεί μόνο μία φορά μέχρι και σήμερα.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, όσοι επιθυμούν να αναγνωρίσουν το επίπεδο σπουδών τους και να αποκτήσουν αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα, υποχρεώνονται να καταφύγουν στην ωδειακή εκπαίδευση, να αναλάβουν το κόστος κατατακτηρίων εξετάσεων και να φοιτήσουν για τουλάχιστον ένα έτος σε αναγνωρισμένο από το κράτος ωδείο, συχνά επαναλαμβάνοντας μαθήματα (ανάλογα με την πολιτική η οποία
ακολουθείται από το ωδείο) όπως η ιστορία της μουσικής, η υποχρεωτική θεωρία, η αρμονία, η μορφολογία και η οργανογνωσία, τα οποία όμως επί σειρά ετών έχουν ήδη διδαχθεί στα σχολεία τους. Αντίστοιχο αίτημα καταθέτουμε και για τους αποφοίτους των καλλιτεχνικών σχολείων, οι οποίοι επίσης δεν μπορούν να κατοχυρώσουν στο πλαίσιο της δωρεάν, δημόσιας εκπαίδευσης το επίπεδο των σπουδών τους και τα
επαγγελματικά τους δικαιώματα.
Επαναφέρουμε το αίτημα να δοθεί λύση στο πρόβλημα το οποίο προκύπτει στα μουσικά σχολεία εξαιτίας αλλαγών που επήλθαν μετά και την δημοσιοποίηση – εν μέσω πανδημίας και πάλι – του ΦΕΚ 878/2021. Σύμφωνα με το παραπάνω ΦΕΚ, ένας μαθητής του Μουσικού Γυμνασίου παραπέμπεται στην δεύτερη εξεταστική του Σεπτεμβρίου όταν δεν επιτύχει τον γενικό μέσο όρο μαθημάτων 13 και έχει κάτω από την βάση του 10 σε τέσσερα μαθήματα γενικής παιδείας και δύο μουσικά μαθήματα.
Ο μαθητής ο οποίος έχει κάτω από την βάση του 10 σε τρία μουσικά μαθήματα δεν έχει την δυνατότητα επανεξέτασης και υποχρεώνεται σε
μετεγγραφή. Αν ο μαθητής αυτός έχει κάτω από την βάση του 10 σε τρία μουσικά μαθήματα και ένα γενικής παιδείας υποχρεώνεται σε μετεγγραφή και επανάληψη της τάξης σε γυμνάσιο γενικής παιδείας χωρίς να του έχει δοθεί η δυνατότητα επανεξέτασης, η οποία, ωστόσο, δίνεται σε όποιον έχει κάτω από την βάση του δέκα σε ένα μουσικό μάθημα και ένα μάθημα γενικής παιδείας.
Ακόμα και στην περίπτωση που ο μαθητής έχει υψηλό μέσο όρο (οπότε και προάγεται στην επόμενη τάξη) δεν δίνεται στο γυμνάσιο η δυνατότητα επανεξέτασης αν δεν έχει επιτύχει την βάση του 10 έστω και σε ένα μουσικό μάθημα. Δυνατότητα επανεξέτασης έχει μόνο ο μαθητής των λυκειακών τάξεων του Μουσικού Σχολείου ο οποίος δεν έχει επιτύχει την προβλεπόμενη βάση σε ένα μουσικό μάθημα.
Χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό, την ορθή συντήρησή του και την δυνατότητα δωρεάν χρήσης του από τους μαθητές, χωρίς την δωρεάν παροχή βιβλίων ειδικοτήτων (στα μουσικά σχολεία πληρώνουμε τα βιβλία μουσικής), χωρίς μόνιμους διορισμούς ώστε να καλυφθεί το σύνολο των εκπαιδευτικών και λοιπών αναγκών των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων, με την λογική της κατάργησης καλλιτεχνικών μαθημάτων από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση (τα εικαστικά καταργήθηκαν ως
μάθημα από τις λυκειακές τάξεις), χωρίς καν να δίνεται η ευκαιρία συνέχισης των σπουδών μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση γιατί δεν υπάρχουν αντίστοιχα τμήματα πανεπιστημιακού επιπέδου (χορός) ή είναι περιορισμένος ο αριθμός τους (κινηματογράφος, ηθοποιοί), ουσιαστικά δωρεάν, αποκλειστικά δημόσια καλλιτεχνική εκπαίδευση δεν υφίσταται.
Οι εκπτώσεις στις παροχές της πολιτείας για την εκπαίδευση των παιδιών μας στο όνομα του κόστους δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές! Σε καιρούς που μας ζητούν να κρούσουμε τα τύμπανα σε πολεμικούς ρυθμούς, εμείς τραγουδάμε με τα παιδιά μας, ζωγραφίζουμε, χορεύουμε, παίζουμε
θέατρο, κάνουμε κινηματογράφο.
Την Τρίτη 5 Απρίλη 2022,
11:00 π. μ, στην Πλατεία Συντάγματος
Αντιστεκόμαστε στις ιαχές της υποβάθμισης της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης.
Η ΤΕΧΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ! ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ!!
Το Δ.Σ της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων Μουσικών & Καλλιτεχνικών Σχολείων
