“Το ατύχημα που δεν έπεισε τους Ναυπλιώτες “ άρθρο του Τόλη Κοϊνη

Είχε το όνομα του Αυτοκράτορα που αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο κανένας άλλος στην Ευρώπη. Βοναπάρτης. Παύλος Μάριος του Λουκιανού Βοναπάρτη, ο γιός.

Ο πατέρας του ήταν αδερφός του Μεγάλου… Ο πιο δημοκρατικός της οικογένειας. Όλοι οι Μπουοναπάρτε ήταν με την Επανάσταση – ο Μεγάλος μάλιστα ήταν και οπαδός της Τρομοκρατίας, προτού γίνει αυτοκράτορας.

Ο Λουκιανός Βοναπάρτης, βλέποντας ότι οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις του αδερφού του θα έφερναν την καταστροφή, διαφώνησε μαζί του, προσπάθησε να διαφύγει στις ΗΠΑ, αλλά ατύχησε. Τον συνέλαβε το δεύτερο πρόσωπο της ιστορίας μας, ο Λόρδος Κόχραν, ναύαρχος του πολεμικού Ναυτικού της Μεγ. Βρετανίας. 

Οι Άγγλοι σκέφθηκαν ότι για να τιμωρήσυν τον εχθρό τους, τον Μεγ. Ναπολέοντα, καλό ήταν να του κάνουν δώρο στην Γαλλία τον αδεφό του. Έτσι ο Λουκιανός αντί για την Αμερική, βρέθηκε εξόριστος στην Ιταλία, που ήταν Γαλλικό προτεκτοράτο εκείνη την εποχή.

Ο γιος του ο Παύλος Μάριος Βοναπάρτης μεγάλωσε και άρχισε να σπουδάζει στην Ιταλία… στη χώρα που σιγόβραζε από το δημοκρατικό κίνημα των καρμπονάρων. Το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, όπου σπούδαζε ήταν επίκεντρο του δημοκρατικού κινήματος. Μέσα στον ρομαντικό ενθουσιασμό της νιότης του, με ψεύτικα στοιχεία ταξιδεύει στην Ελλάδα. Καταφθάνει στο Ναύπλιο στις 24 Αυγούστου του 1827.

Η ημερομηνία έχει σημασία. Δεν είναι άχρηστη λεπτομέρεια. Έχει προηγηθεί η καταστροφική μάχη στο Φάληρο, η παράδοση της Ακροπόλεως των Αθηνών στους Τούρκους, η ελεύθερη Ελλάδα έχει περιοριστεί στην Αργολιδοκορινθία, την Μάνη, τα νησιά του Αργοσαρωνικού και την Σάμο.

Οι Άγγλοι πλασάρουν το σχέδιο, για να τελειώσει τάχα μου ο πόλεμος, να αναγνωρισθούν δύο αυτόνομες Ελληνικές ηγεμονίες – τον ηγεμόνα θα τον διόριζε ο Σουλτάνος- μια στην Πελοπόννησο και μια στην Κρήτη (Όχι δεν μας αγαπούσαν ιδιαίτερα, ήξεραν πως τα δύο μέρη ο Σουλτάνος θα τα έδινε στους Αιγύπτιους , οι οποίοι θα γινόταν η μεγαλύτερη δύναμη της Μεσογείου. Την Αίγυπτο ήθελαν να καταστρέψουν).

Στο Ναύπλιο που ήρθε, κατά κακή του τύχη, έπεσε πάλι πάνω στον Λόρδο Κόχραν. Αυτός τώρα ήταν Αρχιναύαρχος του Ελληνικού στόλου!!!! Από τότε που είχε συλλάβει τον πατέρα του έκανε μια απίθανη καριέρα: πρώτα έγινε Βουλευτής στην Αγγλία, τον καθαίρεσαν για Χρηματιστιριακές απάτες, έγινε αρχιναύαρχος στην Χιλή, μετά στο Περού και μετά στην Βραζιλία (έψαχνε νεοσύστατα κράτη για να εισπράττει μισθούς), έκανε μερικές εφευρέσεις (έμπαιναν για πρώτη φορά οι ατμομηχανές στα πλοία).

Το τελευταίο του κατόρθωμα ήταν ότι ξεκοκκάλιζε τα δάνεια που είχε χρεωθεί η Ελλάδα από την Αγγλία για να ναυπηγήσει σύγχρονο στόλο. Περιμέναμε καμια δεκαριά πλοία και χάρις σε αυτόν τον ταλαντούχο κύριο κατέφθασαν τα δύο πλοία που εικονίζονται στην μέση της φωτογραφίας που αναρτώ  ( η “Καρτερία” με το φουγάρο και η “Ελλάς” με τα κατάρτια) τα οποία τα πληρώσαμε σε τιμή πολύ μεγαλύτερη της αξίας τους.

Ο Κόχραν, αν και Ναύαρχος, απεφάσισε να σχεδιάσει τις κινήσεις του στρατού μας στην Αττική, υποκαθιστώντας τον Καραϊσκάκη. Αποτέλεσμα να θεωρείται δικαιολογημένα ως ο  βασικός αίτιος της καταστροφής του Φαλήρου.

Η ιστορία, λέει, ότι ο Κόχραν μόλις συνάντησε τον νεαρό Βοναπάρτη στο Ναύπλιο χάρηκε. Τα γεγονότα διαψεύδουν και η κοινή γνώμη της πόλης μας, εκείνη την εποχή, είχε διαφορετική άποψη. Ο Κόχραν του πρότεινε να καταταγεί στο πλήρωμα της φρεγάδας “Ελλάς”. Ο νεαρός δέχτηκε με μεγάλη χαρά.

Την άλλη μέρα εκπυρσοκρότησε η μπιστόλα του ενώ την καθάριζε. Αυτή είναι η επίσημη εκδοχή. Οι  Αναπλιώτες δεν το πίστεψαν. Ο Παύλος Μαρία Βοναπάρτης πέθανε από το τραύμα του στο Ναύπλιο την επόμενη μέρα της άφιξής του. Ταριχεύτηκε στις Σπέτσες, δεν μπόρεσαν να στείλουν τον νεκρό στους δικούς του, τελικά τον έθαψαν στην Σφακτηρία μαζί με τους Γάλλους που έπεσαν στην Ναυμαχία του Ναυαρίνου.

Ο Κόχραν (στην αριστερή ζωγραφιά της φωτογραφίας) μετά από λίγο πήρε πόδι από την Ελλάδα γιατί έφθασε εδώ ο Πρώτος Κυβερνήτης και έβαλε τάξη. Τον πληρώσαμε χρυσάφι και αίμα… Έφαγε μόνος του ένα μεγάλο μέρος του δανείου (με σύμφωνη γνώμη Μαυροκορδάτων, Κωλέττηδων και ιδιαιτέρως Κουντουριώτηδων).

Στο δεξιό κομμάτι της φωτογραφίας είναι το απόσπασμα από την Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος. Είναι σαφές ότι δεν αφήνει το παραμικρό υπονοούμενο για τον Κόχραν. Βλέπετε την διηύθυνε το τσιράκι του Μαυροκορδάτου και μετά της Αντιβασιλείας ο “πεφωτισμένος” Αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Φαρμακίδης (η ιστορία λέει ότι σχεδίασε το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος, στα ψιλά της γράμματα όμως διαβάζουμε ότι ήταν ο πρώτος που έσπασε δια της βίας την πρώτη απεργία τυπογράφων στην Ελλάδα, στο Ναύπλιο).

Υπήρξαν λοιπόν και πριν από 200 χρόνια “Φιλέλληνες” και Φιλέλληνες … ελπίζουμε να μην καταπιούμε αμάσητα τα στρογγυλεμένα και ωραιοποιημένα της επιτροπής της κ.Γιάννας.