“Το ψάρεμα σώζει το Ανάπλι” άρθρο του Τόλη Κοΐνη

Πρώτο έναυσμα για το σημερινό είναι η γιορτή του προστάτη των θαλασσινών Αγίου Νικολάου (τόσα ευρωπαϊκά προγράμματα υπήρχαν, έπρεπε πρώτα να πέσει η στέγη, για να ενδιαφερθούν οι αρμόδιοι ….

Φοίνικες ήξεραν να αγοράζουν και να φυτεύουν παντού, μια εκκλησία του 1712 δεν μπορούσαν να την φροντίσουν). Με την ευκαιρία ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους τους Νίκους και τις Νικολέτες, φίλους μου και μη.

Δεύτερο έναυσμα είναι η ζωγραφιά που αναρτώ… Δεκαετία 1830… μια λεπτομέρεια σημαντική οι ψαρόβαρκες με τα πανιά … και δεύτερη λεπτομέρεια σημαντική: τα σημεία που απεικονίζονται οι βάρκες είναι σήμερα ξηρά!!!.

Τρίτο έναυσμα, η σύλληψη του Παλαμήδη. Ο μυθικός Αναπλιώτης πρίγκιπας συνελήφθη από τους σκευωρούς Διομήδη και Οδυσσέα ενώ ήταν για ψάρεμα. Είναι ίσως ο μόνος ήρωας του Τρωικού πολέμου που φαίνεται να ασχολείται με αυτή την δραστηριότητα. Ανάμεσα στα πολλά που αποδίδονται στον Παλαμήδη ήταν και το ότι έσωζε πολλές φορές από τον λιμό τους Έλληνες και ότι μοίραζε σε μερίδες την τροφή τους.

Πιθανά να χρησιμοποιούσε και αλλιευτικά προϊόντα. (Είχε βρει τους πεσσούς και τους κύβους για να έχουν με κάτι να ασχολιούνται και να ηρεμούν. Πολλές φορές στα χρόνια της δεκαετούς αυτής περιπέτειας ηρέμησε τα πράγματα στο στρατόπεδο των Αχαιών. Μια φορά, στην Αυλίδα, αντικατέστησε (ίσως υποκατέστησε) τον πρόσκαιρα παραιτηθέντα Αγαμέμνονα.)

Όταν την πόλη μας την είχαν οι Βενετοί (1386-1540) πολλές φορές την πολιόρκησαν οι Οθωμανοί. Οι Τούρκοι με πολυάριθμό στρατό (150.000 στρατιώτες διέθεσαν για να πάρουν την Βιέννη, 130.000 για να πάρουν το Αναπλάκι!!!) απέκλειαν την πρόσβαση και τον ανεφοδιασμό από την στεριά. Όσες και προμήθειες και αν έφερναν δια θαλάσσης οι Βενετοί, ο επισιτισμός των κατοίκων γινόταν με ψάρια από τις κοντινές θαλάσσιες περιοχές (ο τότε βάλτος βοηθούσε στην μεγάλη αναπαραγωγή ψαριών)

Αντίθετα οι Οθωμανοί όταν πολιορκήθηκαν από τους Έλληνες (Απρίλης 1821 – Νοέμβρης 1822) υπέφεραν σε αφάνταστο βαθμό από την πείνα. Οι Οθωμανοί αφεντάδες του Αναπλιού δεν καταδέχονταν να ασχοληθούν με την ψαρική… ήταν δουλειά των λίγων ραγιάδων μόνιμων κάτοικων της πόλης, οι οποίοι από τις πρώτες φάσεις της πολιορκίας φρόντισαν να καταφύγουν στις ελεύθερες περιοχές. Έτσι πλήρωσαν την αριστοκρατική τους υπεροψία με την πείνα.

Τέλος, στην κατοχή (1941- 1944) μετά το πρώτο σοκ του χειμώνα 1941-42 (που πέθαναν 52 συμπολίτες από πείνα) η Επιτροπή Επισιτισμού κατάφερε να πείσει τις αρχές κατοχής και να επιτραπούν όλοι οι τρόποι ψαρέματος. Έτσι σταμάτησαν οι θάνατοι από πείνα.

Τώρα, με τις καραντίνες λόγω κορωνοϊού απαγορεύτηκε και το ψάρεμα… δεν αποτελεί σωματική άθληση, λέει!!!… ίσως στην θάλασσα κολυμπάει ο ιός!!! Το ό,τι πάνω από 1000 επαγγελματίες και εργαζόμενοι έχουν μείνει άφραγκοι, φαίνεται ότι δεν συγκινεί τους αρμοδίους… Επειδή οι δημοκρατικές λύσεις δεν αποδίδουν πλέον, ας ευχηθούμε ο εορταζόμενος Άγιος να τους δώσει φώτιση (ο κακομοίρης ο Άγιος δεν μπορεί να δώσει μίζες…)