Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης πρ. Πειραιώς Καλλίνικος – Ο Πειραιάς υποδέχτηκε το σκήνωμα του πνευματικού του αναγεννητή

– Ο Πειραιάς υποδέχτηκε το σκήνωμα του πνευματικού του αναγεννητή

– Πένθιμα χτύπησαν οι καμπάνες σε όλο τον Πειραιά στις 17:00

– Ο Μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Πειραιώς Καλλίνικος επέστρεψε στο «σπίτι» του για τελευταία φορά

– Αποκλειστικές εικόνες από το Piraeus Press

Ο Πειραιάς υποδέχτηκε σεμνά και ταπεινά – όπως ο ίδιος θα επιθυμούσε – το σκήνωμα του Μακαριστού του Πνευματικού Πατέρα.

Όλοι οι ιερείς της Μητρόπολης Πειραιώς ήταν εκεί, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς, προκειμένου να υποδεχθούν τον κυρό Καλλίνικο.

Κάπως έτσι ξεκίνησε το τριήμερο λαϊκό προσκύνημα του σεπτού σκηνώματος του Μακαριστού Καλλινίκου, αφού πρώτα εψάλλησαν Αρχιερατικό Τρισάγιο παρουσιά των Μητροπολιτών Πειραιώς και Δημητριάδος κ.κ. Σεραφείμ και Ιγνατίου.

Αύριο το πρωί θα τελεστεί Θεία Λειτουργία ενώπιον του σκηνώματος του Μητροπολίτη πρ. Πειραιώς κυρού Καλλινίκου, ενώ σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες η εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί την Τρίτη 3 Μαρτίου 2020.

Ο Μακαριστός Μητροπολίτης πρ. Πειραιώς Καλλίνικος γεννήθηκε στο Βαρθολομιό Ηλείας το 1925. Αργότερα εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Πάτρα.

Το 1948 δίδασκε ως κατηχητής στην Πάτρα για να προσληφθεί το 1953 στο βιβλιοπωλείο της αδελφότης της Ζωής.

Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1956 και Πρεσβύτερος το 1959. Το 1957 αρχίζει τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία και αποφοίτησε.

Παράλληλα την ίδια εποχή εγκαθίσταται σε διαμέρισμα στο Παγκράτι, όπου συγκατοικούσε με τον Αθανάσιο Λενή (μετέπειτα Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγειαλίας) και με τον Χρήστο Παρασκευαΐδη (μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο), με τους οποίους και συνδέθηκε με στενή φιλία.

Μετά από παραμονή δύο ετών, και αφού πρώτα αναστηλώνουν την μονή, επιστρέφουν στην Αθήνα λόγω διαμάχης που ξέσπασε μεταξύ αυτών και του εγχώριου Μητροπολίτη.

Το 1967 τοποθετήθηκε καθηγητής του φροντιστηρίου κατηχητικών και γενικός διευθυντής των κατηχητικών σχολείων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 1980.

Το 1973 ίδρυσε μαζί με τους τότε Αρχιμανδρίτες Αθανάσιο Λενή και Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη το Συνοδικό Μοναστήρι της Παναγίας της «Χρυσοπηγής», της οποίας και ορίστηκε ηγούμενος.

Το 1975 εξελέγη Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών, αναλαμβάνοντας παράλληλα την διεύθυνση της Αποστολικής Διακονίας.

Στις 12 Ιανουαρίου του 1978 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Πειραιώς. Συνυποψήφιός του στην ψηφοφορία εκλογής, την οποία και έχασε με δώδεκα ψήφους διαφορά, ήταν ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Αναστάσιος.

Ήταν επίσης Ιδρυτής της Αδελφότητας «Η Χρυσοπηγή». Είχε γράψει πλήθος θρησκευτικών έργων και έχει αρθρογραφήσει σε περιοδικά και εφημερίδες.

Πνευματικά του παιδιά θεωρούνται οι Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος, Σάμου και Ικαρίας Ευσέβιος και Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος.

Είχε τιμηθεί με το παράσημο του Αποστόλου Παύλου της Εκκλησίας της Ελλάδoς και με το παράσημο του Ανωτέρου Ταξιάρχου του Τάγματος των Ιπποτών του Παναγίου Τάφου.