8 Μαρτίου: H Ημέρα της Γυναίκας … άρθρο της Δέσποινας Δαμασκηνού

H παγκόσμια ημέρα της γυναίκας εορτάζεται κυρίως ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα της γυναίκας. Πόση αλήθεια εμπεριέχεται σε αυτόν τον εορτασμό;

Από την εποχή που για πρώτη φορά οι γυναίκες κατέκτησαν το δικαίωμα της ψήφου πολλά πράγματα έχουν αλλάξει αλλά και πολλά ακόμα χρειάζονται βελτίωση. Μπορεί οι περισσότερες γυναίκες ανά τον κόσμο να έχουν κατακτήσει το δικαίωμα της μόρφωσης , της επαγγελματικής καταξίωσης όμως ακόμα και σήμερα πολλές γυναίκες ζουν κάτω από καθεστώτα βίας και καταπίεσης , πέφτουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στον εργασιακό τους χώρο και εγκλωβίζονται σε στερεότυπους ρόλους που η κοινωνία τους επιβάλει.

Η γυναίκα του 21ου αιώνα, προσπαθεί να ανταποκριθεί στους ρόλους της ως συζύγου, μητέρας, γυναίκας καριέρας και νοικοκυράς. Προσπαθώντας να ανταποκριθεί σε αυτό το μοντέλο η σύγχρονη γυναικά νιώθει άγχος, τύψεις και ενοχές όταν σε κάποιον τομέα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει όπως πρέπει.

Όμως η σημερινή γυναικά τα καταφέρνει; και πόσο ευτυχισμένη είναι έχοντας τόσους ρόλους να αποδώσει; Η σύγχρονη πραγματικότητα απαιτεί από τις γυναίκες να δουλεύουν περισσότερο και να ξεκουράζονται λιγότερο. Οι εργαζόμενες γυναίκες περνούν περισσότερο καιρό στην δουλειά τους από ποτέ, συζητούν περισσότερο με τους συναδέλφους τους, από ότι με την οικογένεια τους και δεν έχουν ελεύθερο χρόνο. Όλοι απαιτούν από τις γυναίκες να έχουν ένα τέλειο σπίτι, τέλεια παιδιά και μια τέλεια καριέρα. Όμως ακόμα και σήμερα που τα δικαιώματα της γυναίκας υποτίθεται πως είναι εξασφαλισμένα , επίσημες μελέτες δείχνουν ότι και σήμερα η γυναίκα δεν κατέχει την κοινωνική θέση που της αξίζει.

Στην Ευρώπη, για παράδειγμα, το 40% του εργατικού δυναμικού είναι γυναίκες με μέσο εισόδημα 60% μικρότερο από το εισόδημα των ανδρών. Ακόμα και στην πολιτική, η συμμετοχή τους σε κυβερνητικές θέσεις κυμαίνεται στο 15% και μέσα στην οικογένεια, κατά κανόνα, δίνουν προτεραιότητα στην επαγγελματική σταδιοδρομία του συζύγου τους. Δυστυχώς σε μια κοινωνία όπως η ελληνική που κατά κύριο λόγο χαρακτηρίζεται ως πατριαρχική θεμελίωσε στην συνείδηση των ανθρώπων στερεότυπες αντιλήψεις, δυσμενείς για το γυναικείο φύλο.

Για να αρθεί αυτή η αντίληψη και να προβληθεί η ισότητα των δυο φύλων απαιτείται προσπάθεια και από τις ίδιες τις γυναίκες και από την πολιτεία (με νόμους και δομές που εξασφαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα) αλλά και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που είναι επιτακτική ανάγκη να απεγκλωβιστούν από αντιλήψεις και πρότυπα δυσμενή για το γυναικείο φύλο.

Εν κατακλείδι, πολλά βήματα έχουν γίνει για την ισότητα των δυο φύλων όμως
πρέπει να γίνουν ακόμα περισσότερα θέτοντας την γυναίκα στη θέση που της αξίζει.