Ένα γράμμα στον γιο μου με αφορμή την δολοφονία της νεαρής κοπέλας στην Ρόδο

Με αφορμή την δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη στην Ρόδο από δύο νεαρούς μόνο και μόνο επειδή αρνήθηκε να κάνει σεξ μαζί τους, ο Θοδωρής Βασίλης, ένα πατέρας, γράφει ένα γράμμα στον γιο του.

Γεννιόμαστε άντρες ή γυναίκες μέσα από μια σειρά τυχαίων γεγονότων. Χιλιάδες κύτταρα των γονιών μας ενώνονται και ξεκινά η ύπαρξή μας. Στην αρχή άφυλα έμβρυα που σιγά σιγά διαμορφώνονται.

Όπως δεν διαλέγουμε την πατρίδα μας και τυχαία τοποθετούμαστε στον πλανήτη, έτσι και η φύση επιλέγει από τη κοιλιά της μάνας μας, αν θα γεννηθούμε άντρες ή γυναίκες.
Αυτή η ίδια η φύση ξεκινά από νωρίς τις διακρίσεις. Φροντίζει περισσότερο τα κορίτσια. Να είναι δυνατά, να μπορούν να επιβιώσουν. Να αντέχουν περισσότερα. Τα αγόρια πιο ευπαθή σε συγγενείς ανωμαλίες. Άλλωστε αυτά δεν μπορούν να αναπαράγουν το είδος μας. Σοφή αν και σκληρή η φύση θα πρόσθετα.

Σταδιακά η κοινωνία ανατρέπει τη φυσική επιλογή. Αιώνες πατριαρχίας δεν θα μπορούσαν να αφήσουν τα κορίτσια να διακριθούν. Τι και αν οι μελέτες δείχνουν πως αναπτύσσονται γρηγορότερα, κάπου αναγκάζονται να σταματήσουν. Έρμαια των κοινωνικών συμβολαίων που οι άνθρωποι επινόησαν για την αυριανή θέση τους στο κόσμο.

Η κοινωνία σταδιακά τους μαθαίνει να περιορίζονται. Να αναγνωρίζουν τη δήθεν κατωτερότητά σου απέναντι στο δυνατό φύλο. Ακόμα και αυτός ο όρος «ασθενές». Πόσο ασθενής είναι αυτός που γεννά ζωή άραγε!

Η θρησκεία έβαλε και αυτή το λιθαράκι της. Η πανούργα γυναίκα εξαπάτησε τον αθώο άνδρα. Η θέση της είναι να κρύβεται. Τόλμα γυναίκα να υψώσεις τη φωνή σου! Θα καείς σαν μάγισσα… Τα παραδείγματα αμέτρητα και φτάνουν μέχρι σήμερα.

Προκάλεσες; Σου αξίζει η τιμωρία. Ο άντρας έχει ορμές δεν καταλαβαίνει. Όλα του συγχωρούνται. Η θέση σου γυναίκα είναι στο σπίτι. Θέλεις καριέρα; Άρα δεν θα γίνεις καλή μάνα. Αντέδρασες στη βία του συζύγου; Μάλλον δεν ήσουν καλή. Δεν ήσουν αρκετή.
Είπες όχι; Μήπως εννοούσες ναι; Τι φορούσες; Το ήθελες; Μήπως άλλαξες γνώμη; Γιατί κυκλοφορούσες νύχτα; Μην μιλήσεις! Θα σε κατηγορήσουν…

Γιε μου, ελπίζω να γίνεις ένας καλός άνθρωπος. Με σεβασμό απέναντι σε όλους. Μην διαιωνίσεις τα στερεότυπα που έφτιαξαν τη κοινωνία που μας τρομάζει σήμερα. Μάθε να ακούς. Να διεκδικείς, αλλά να ξέρεις τα όριά σου. Μάθε ότι η θέση σου είναι αυτή που αφήνει χώρο και στους άλλους. Άνθισε, οχι εις βάρος του δίπλα σου.

Τίμα τον άνθρωπο. Εξίσου. Ισότιμα, χωρίς αστερίσκους.

Προχθές δολοφονήθηκε μια γυναίκα. Μία ακόμα γυναίκα. Γιατί είπε όχι, όπως ήταν δικαίωμά της. Οι άντρες δεν το δέχτηκαν. Οι άντρες αποφάσισαν ότι καμία δεν μπορεί να τους πει όχι. Και αν το κάνει, αξίζει να πεθάνει. Άλλοι άντρες δήθεν πέφτουν από τα σύννεφα. Μα πως το έπαθε αυτό; Ήταν από καλή οικογένεια! Λες και σε όλες τις υπόλοιπες άξιζε να βιαστούν και να πεθάνουν…

Παιδί μου, κάνε ό,τι θες στη ζωή σου. Ελπίζω να μην την καταστρέψεις, αλλά να δημιουργήσεις. Ένα μόνο σου ζητώ. Σεβασμό. Αυτονόητο και αδιαπραγμάτευτο.