Το φαινόμενο της υπέρ-Σελήνης θα σημειωθεί δύο φορές μέσα στο 2018

Το φαινόμενο της υπέρ-Σελήνης θα σημειωθεί δύο φορές μέσα στο 2018, με την πρώτη από τις δύο να μας περιμένει στο «καλημέρα» του νέου έτους, λίγο πριν τα χαράματα της Τρίτης, 2 Ιανουαρίου.

Θα είναι το πιο μεγάλο και φωτεινό φεγγάρι ολόκληρο του χρόνου ενώ την επόμενη νύχτα, στις 3 Ιανουαρίου θα κορυφωθεί και η πρώτη βροχή διαττόντων του έτους.

Το βράδυ της 1ης Ιανουαρίου, το φεγγάρι θα πλησιάσει στην κοντινότερη απόστασή του από τη Γη, στα 356.600 χιλιόμετρα. Στο απόγειό της, η Σελήνη απέχει 406.000 χιλιόμετρα από τον πλανήτη μας (1,3 δευτερόλεπτα φωτός).

Η επόμενη πανσέληνος της 31ης Ιανουαρίου θα μας επιφυλάσσει και μια ολική έκλειψη της Σελήνης.

Ο όρος υπέρ-Σελήνη ή σούπερ-Σελήνη, που σημαίνει ότι η πανσέληνος συμπίπτει με το περίγειο, δεν είναι επιστημονικός, αλλά δημιουργήθηκε το 1979 από τον αστρολόγο Ρίτσαρντ Νόλε. Έχει υιοθετηθεί επίσης από μερικούς ο όρος μικρο-Σελήνη ή μίνι-Σελήνη, όταν η πανσέληνος συμπίπτει με το απόγειο. Για να υπάρχει σούπερ-Σελήνη, το φεγγάρι πρέπει να απέχει λιγότερα από 360.000 χιλιόμετρα από το κέντρο της Γης.

Σε μια σούπερ-Σελήνη το φεγγάρι φαίνεται περίπου 7% μεγαλύτερο από μια τυπική πανσέληνο και έως 14% μεγαλύτερο από μια μικρο-πανσέληνο (όταν το φεγγάρι βρίσκεται στο απόγειο).

Επίσης στη σούπερ-Σελήνη το φεγγάρι φαίνεται 16% πιο φωτεινό σε σχέση με μια μέση πανσέληνο και 30% φωτεινότερο από ό,τι μια μικρο-πανσέληνος.

Οι υπερ-πανσέληνοι στο βόρειο ημισφαίριο κατά τους μήνες του χειμώνα φαίνονται μεγαλύτερες από ό,τι τον υπόλοιπο χρόνο, επειδή αυτή την εποχή του χρόνου η Γη βρίσκεται πιο κοντά στον Ήλιο.

Λόγω αυτού του γεγονότος, η βαρύτητα του Ήλιου έλκει το φεγγάρι πιο κοντά στη Γη. Έτσι, μια χειμωνιάτικη σούπερ-Σελήνη δείχνει μεγαλύτερη και φωτεινότερη από μια καλοκαιρινή- αλλά συχνά είναι πιο δύσκολο να την απολαύσει κανείς λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών.

Τεταρτίδες

Όπως κάθε χρονιά, το νέο αστρονομικό έτος ξεκινά με μια βροχή διαττόντων αστέρων, τις Τεταρτίδες (Quadrantids), που διαρκούν από τις 22 Δεκεμβρίου έως τις 17 Ιανουαρίου και φέτος θα κορυφωθούν νωρίς το βράδυ της Τετάρτης 3 Ιανουαρίου (περί τις 23:00 ώρα Ελλάδας) έως τα χαράματα της Πέμπτης.

Όμως η πανσέληνος -και μάλιστα υπέρ-Σελήνη- που θα έχει προηγηθεί, θα «σβήσει» με τη λάμψη της τα περισσότερα μετέωρα από τον νυχτερινό ουρανό.

Οι Τεταρτίδες είναι καλύτερα ορατές στα πιο βόρεια γεωγραφικά πλάτη, ιδίως σε κατεύθυνση βορειανατολική στον ουρανό. Εμφανίζουν στο αποκορύφωμά τους έως 40 μετέωρα την ώρα, που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα άνω των 40 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, ενώ έχουν αναφερθεί έως και 120 μετέωρα κάποιες χρονιές.

Είναι μια βροχή διαττόντων λιγότερο γνωστή από άλλες όπως των Λεοντιδών, των Ωριωνιδών και των Διδυμίδων, καθώς τα μετέωρά της είναι πιο αχνά, αλλά συχνά φωτίζουν τον ουρανό με ασυνήθιστα γιγάντιες «ουρές», καθώς πέφτουν και καίγονται στην γήινη ατμόσφαιρα.

Οι αστρονόμοι δεν είναι ακόμη σίγουροι ποιός ήταν ο διερχόμενος κομήτης, ο οποίος άφησε πίσω του την ουρά σκόνης και σωματιδίων, που μετατρέπονται σε μετέωρα κάθε φορά που η Γη διασταυρώνεται με την τροχιά τους. Είναι πιθανό να πρόκειται για τον αστεροειδή «2003 ΕΗ1» διαμέτρου περίπου δύο χιλιομέτρων, που αποτελεί απομεινάρι ενός πρώην κομήτη, του C/1490 Y1.

Ο αστεροειδής επίσημα ανακαλύφθηκε το 2003, αλλά τον μητρικό κομήτη είχαν παρατηρήσει πρώτοι οι Κινέζοι, Ιάπωνες και Κορεάτες αστρονόμοι ήδη από τον 15ο αιώνα.

Οι πρώτες παρατηρήσεις των διαττόντων Τεταρτιδών στην Ευρώπη έγιναν από το Αστεροσκοπείο των Βρυξελλών το 1825.