«Οι άνθρωποι της εξουσίας σκέφτονται ακόμα και σήμερα με τον ίδιο τρόπο»- Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, για τους «Πέρσες» που ανεβαίνουν σήμερα και αύριο στην Επίδαυρο

Με όχημα τη μουσικότητα και αρωγό μια δυνατή ομάδα ηθοποιών, από την Ελλάδα και την Κύπρο, η τραγωδία «Πέρσες» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία ‘Αρη Μπινιάρη, ανεβαίνει στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, σήμερα Παρασκευή 11 και αύριο Σάββατο 12 Αυγούστου. Το έργο, που θεωρείται η πιο παλιά σωζόμενη τραγωδία, παρουσιάστηκε το 472 π.Χ., οκτώ χρόνια μετά τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, στην οποία και αναφέρεται, αλλά από τη μεριά των ηττημένων.
Κεντρικός χαρακτήρας του έργου είναι η ‘Ατοσσα, σύζυγος του νεκρού βασιλιά Δαρείου και μητέρα του Ξέρξη, τον οποίο αντικαθιστά στην εξουσία όσο αυτός συμμετέχει στην εκστρατεία κατά της Ελλάδας. Τη βασίλισσα των Περσών υποδύεται η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, με την οποία συνομίλησε το ΑΠΕ – ΜΠΕ τόσο για τον ρόλο και τη διαχρονία του, όσο και για τη σκηνοθετική ματιά της παράστασης, που δημιουργεί ένα ιδιαίτερο «ηχητικό τοπίο».
«Η ‘Ατοσσα είναι μια ισχυρή πολιτική φυσιογνωμία, που έχει όλα τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων της εξουσίας, δηλαδή πυγμή, αλαζονεία, επιβλητικότητα. Είναι βεβαίως και μητέρα, η οποία ανησυχεί τρομερά για την τύχη του γιου της, δεδομένου ότι έχει δει ένα άσχημο όνειρο και έναν οιωνό. Την απασχολεί επίσης πολύ τι θα γίνει σε περίπτωση που τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περιμένουν και ιδιαίτερα η διατήρηση του θρόνου», αναφέρει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Όσο για την εμπειρία της από τον ρόλο, θεωρεί ότι είναι πολυδιάστατος, όπως «όλοι οι ρόλοι της αρχαίας τραγωδίας. Η γοητεία τους είναι ακριβώς αυτό, ότι προσπαθεί κανείς να βρει τον τρόπο ώστε να παρουσιάσει πάνω στη σκηνή όσο το δυνατόν περισσότερα από τα στοιχεία που συνθέτουν την κάθε προσωπικότητα. Φυσικά πάντα εξαρτάται από τη σκηνοθετική γραμμή, τι είναι αυτό στο οποίο κάθε φορά εστιάζουμε» τονίζει.
Όπως σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ερμηνευτικά προσπαθεί πάντα να βρει ένα μέτρο, ώστε τα πράγματα να μην είναι ούτε υπερβολικά, αλλά ούτε και υποτονικά. Στην περίπτωση, δε, της ‘Ατοσσας πρέπει να φανεί η αλαζονεία ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε αυτή τη θέση. «Μου κάνει εντύπωση ότι, παρόλο που η ίδια είναι μητέρα, δεν μιλάει καθόλου για τις υπόλοιπες γυναίκες που έχουν χάσει τους αγαπημένους τους στην εκστρατεία. Αντίθετα θριαμβολογεί όταν μαθαίνει ότι ο γιος της είναι ζωντανός. Αυτό είναι μια ένδειξη του τρόπου που σκέφτονται οι άνθρωποι της εξουσίας» συμπληρώνει.
Κάτι που έχει αλλάξει από τότε; Ή, με άλλα λόγια, πόσο σύγχρονοι είναι οι «Πέρσες», ρωτάει το ΑΠΕ-ΜΠΕ την ηθοποιό, που απαντά ότι η διαχρονία τους είναι το στοιχείο που της άρεσε περισσότερο.
«Το έργο δείχνει ότι οι άνθρωποι της εξουσίας σκέφτονται ακόμα και σήμερα με τον ίδιο τρόπο. Γιατί ποιος νοιάστηκε για τον άμαχο πληθυσμό που βομβαρδίζεται στη Συρία και σε όλο τον πλανήτη όπου υπάρχουν εστίες πολέμου; Η απληστία είναι το κυρίαρχο μοτίβο ενός πολέμου, να κερδίσουμε κι άλλα εδάφη για οικονομικούς ή γεωπολιτικούς σκοπούς. Κι αυτό είναι το πιο μοντέρνο στοιχείο του έργου, το πιο διαχρονικό και το πιο παγκόσμιο, που δείχνει την αναλγησία της εξουσίας» τονίζει.
Όσο για τη σκηνοθετική ματιά του ‘Αρη Μπινιάρη, που έχει διακριθεί για τις εκρηκτικές παραστάσεις του τα τελευταία χρόνια (π.χ. «Θείο Τραγί» και «1821»), η κ. Καραμπέτη εξηγεί ότι η μουσική τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα και υπό αυτό το πρίσμα «διαβάζει» και τους Πέρσες. «Δημιουργεί ένα ηχητικό τοπίο όπου οι ρυθμοί, οι σιωπές και οι μελωδίες αναδεικνύουν κάθε φορά τις ατμόσφαιρες του έργου. Χρησιμοποιεί δυο τύμπανα, τα οποία βρίσκονται επί σκηνής και δίνουν τον στρατιωτικό, πολεμικό χαρακτήρα, καθώς κι έναν τζουρά, τρία όργανα τα οποία χειρίζονται οι ηθοποιοί του χορού. Και φυσικά οι φωνές, το βασικό όργανο, οι οποίες μέσα από το τραγούδι ή την εκφορά του λόγου δίνουν όλες αυτές τις ατμόσφαιρες», καταλήγει.
Η παράσταση είναι μια παραγωγή του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Εκτός από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, παίζουν οι ηθοποιοί Χάρης Χαραλάμπους (Αγγελιαφόρος), Νίκος Ψαρράς (Δαρείος), Αντώνης Μυριαγκός (Ξέρξης). Τον χορό αποτελούν οι Ηλίας Ανδρέου, Πέτρος Γιωρκάτζης, Γιώργος Ευαγόρου, Λευτέρης Ζαμπετάκης, Νεκτάριος Θεοδώρου, Μάριος Κωνσταντίνου, Παναγιώτης Λάρκου, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Μίνως, ‘Αρης Μπινιάρης, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Αντρέας Παπαμιχαλόπουλος, Μάνος Πετράκης, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής.