Σκληρή απάντηση στον Μητροπολίτη Αργολίδος απο των Πειραιώς Σεραφείμ “ Σας πείραξε το ανάθεμά μου σε αιρετικούς”

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 13ῃ Ἰουνίου 2017
Πρὸς τὸν
Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἀργολίδος κ. Νεκτάριον
Σεβασμιώτατε Ἅγιε Ἀργολίδος,
Ἔλαβα τὴν ἀπὸ 24/5/2017 ἐπιστολή Σας, τὴν ὁποία μελέτησα μὲ προσοχὴ γιὰ νὰ μπορέσω νὰ καταλάβω ἄν εἶναι ἐλεγκτικὴ, ἄν εἶναι συμβουλευτικὴ ἤ ἄν εἶναι ὑβριστικὴ. Ὁμολογῶ ὅτι δὲν μπόρεσα νὰ καταλάβω τὸ χαρακτήρα της.

Ἐπίσης δὲν μπόρεσα νὰ καταλάβω τὰ κίνητρα τῆς ἀποστολῆς της, δηλαδή εἶστε προϊστάμενός μου καὶ δὲν τὸ γνωρίζω παρότι εἶμαι πολύ ἀρχαιότερος στήν Ἀρχιερωσύνη ἀπό Ἐσᾶς;

Ἔχετε ἐπίσημη ἐξουσιοδότηση ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, τὴν κοινὴ προϊσταμένη μας Ἀρχή, γιὰ νὰ μὲ ἐλέγξετε; Γνωστοποιήσατε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τὴν πρόθεσή Σας νὰ μοῦ ἀποστείλετε τὴ συγκεκριμένη ἐπιστολή;

Ἔχετε ἐπωμισθεῖ τὴν εὐθύνη τῆς καθοδήγησής μου; Ἔχετε τὴν ἐντύπωση ὅτι ἡ ἐπισκοπική Σας ἰδιότητα Σᾶς νομιμοποιεῖ νὰ «πατρονάρετε» τοὺς «ἄτακτους» συνεπισκόπους Σας; Ποιὸς Σᾶς ἐξουσιοδοτεῖ νὰ μοῦ ἀπευθύνετε ἀνάλογο λόγο μὲ τὸ περιεχόμενο τῆς ἐπιστολῆς Σας καί μάλιστα νά τό δημοσιοποιεῖτε μέ τήν ὑποκριτικότατη ὑποσημείωση:

«Τήν ἐπιστολή αὐτή δέν τήν δημοσιοποιῶ στά ΜΜΕ καί στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης παρά μόνο στούς συνεπισκόπους μας. Ἄν κυκλοφορήσει εὐρύτερα δέν θά εἶναι ἀπό μένα»;

Ποιὸς εἶναι ὁ συνεπίσκοπός μας, ποὺ εἶπε σὲ Σᾶς καὶ δὲν εἶχε τὸ θάρρος νὰ τὸ πεῖ σὲ μένα, ὅτι «δὲν ξέρουμε ἀπὸ ποῦ νὰ φυλαχτοῦμε καὶ μετὰ πῶς νὰ τὰ μαζέψουμε καὶ πῶς νὰ ἀπολογηθοῦμε»; Γιὰ ποιὸ πράγμα πασχίζουν νὰ προφυλαχτοῦν ἀπὸ μένα καὶ νὰ ἀπολογηθοῦν γιὰ μένα; Δὲν εἴχατε τὴν ὑποχρέωση νὰ εἶστε πιὸ σαφής;

Περὶ τὸ τέλος τῆς ἐπιστολῆς Σας μέ μία δήλωση πού ὄζει φασισμό μοῦ ἀπαγορεύετε τήν ἀπάντηση στό δεινό κατηγορητήριό Σας καί ὑπερβαίνετε καί αὐτόν τόν δίκαιο Κριτή τῆς παραβολῆς τῆς Κρίσεως, πού ἐπιτρέπει στούς ἐξ εὐωνύμων νά ἀπολογηθοῦν «Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι;» (Ματθ. 25, 44) καί μετά ταῦτα αἰτιολογεῖ τήν ἔκδοσι τῆς καταδικαστικῆς ἀποφάσεως Του: «Τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε». (Ματθ. 25, 45).

Αὐτοαναγορευτήκατε σέ εἰσαγγελέα, ἀνακριτή, δικαστικό συμβούλιο, δικαστήριο χωρίς ἔνδικα μέσα καί ἐκτελεστικό ἀπόσπασμα. Καί ὅλα αὐτά τά ἀποκαλεῖτε «λογομαχία». Εἰλικρινὰ παραξενεύομαι νὰ τὸ πιστέψω ὅτι Σᾶς ἀρέσει νὰ «ρίχνετε τὶς ρουκέτες» χωρὶς ἀντίλογο, χωρὶς διευκρινήσεις! Εἶστε σίγουρος ὅτι τὰ γράψατε ὅλα καλὰ καὶ δὲν χρήζουν διευκρινήσεων;

Ἐγὼ ὅμως ἔχω ἄλλη ἄποψη καὶ τακτική, πιστεύω στὸν εἰλικρινῆ διάλογο καὶ τὸ ἔχω ἀποδείξει περίτρανα. Γι’ αὐτὸ συνέταξα αὐτὴ ἐδῶ τὴν ἀπαντητική μου ἐπιστολή, ὄχι βέβαια νὰ ἀπολογηθῶ σέ Ἐσᾶς, ἀλλὰ νὰ ἀποδείξω στούς ἀδελφούς μου στούς ὁποίους κοινοποιήσατε τό κείμενό Σας ὅτι μὲ ἀδικήσατε κατάφωρα.

Ἤδη ἔχει δημοσιοποιηθεῖ ἡ «προσωπικὴ» ἐπιστολή Σας, σταλμένη σὲ 81 ἀντίγραφα σὲ ὅλες τὶς Ἱερὲς Μητροπόλεις τῆς Ἑλλάδος, καί κατά συνέπεια χρειάζεται νὰ δημοσιοποιήσω καὶ ἐγὼ τὶς ἐπ’ αὐτῆς διευκρινήσεις μου. Δὲν ἔχω τὸ δικαίωμα;

Ἀρχίζετε τὸ «σφυροκόπημά» μου μὲ παλαιότερη ἀνακοίνωση τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας ( 29/1/2015 )γιὰ τὸ πρόσωπό Σας.

Πρόκειται γιὰ συμμετοχή Σας σὲ παπικὴ ἐκδήλωση παρουσίασης τοῦ βιβλίου «Γιά μιά Ἐκκλησία φτωχή τῶν φτωχῶν» τοῦ αἱρεσιάρχη καταληψία τοῦ σεβάσμιου Πατριαρχείου τῆς Δύσεως «πάπα» Φραγκίσκου, στὴν ὁποία ὑπήρξατε συμπαρουσιαστὴς στό Ἰνστιτοῦτο Ἀνθρωπιστικῶν Ἐπιστημῶν ὄργανο τοῦ ἐν Ἀθήναις Παπικοῦ Τάγματος τῶν Ἰησουϊτῶν μαζί μέ τόν Ἰησουΐτη κ. Θεόδωρο Κοντίδη καί τόν συγγραφέα κ. Σταῦρο Ζουμπουλάκη πού ζητεῖ, ἄμοιρος νομικῆς γνώσεως, τήν ἀποποινικοποίηση τῆς κακόβουλης βλασφημίας τῶν θείων καὶ συστήσατε τὸ βιβλίο στοὺς ὀρθοδόξους γιὰ ἀνάγνωση.

Ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Γραφείου ἔγινε ὅταν «πῆραν φωτιὰ» τὰ ΜΜΕ καὶ πιστοί της μητροπολιτικῆς μας περιφέρειας ζητοῦσαν πληροφορίες γιὰ νὰ διαβάσουν ἢ ὄχι τὸ βιβλίο τοῦ αἱρεσιάρχη. Τό Γραφεῖο μας θεώρησε χρέος του νὰ τὸ κάνει, νὰ διαφωτίσει τοὺς πιστούς τῆς μητροπολιτικῆς μας περιφέρειας.

Γράφετε στὴν ἐπιστολή σας ὅτι δεχτήκατε «ἕναν ὀχετὸ ὕβρεων καὶ κατηγοριῶν». Ρωτᾶμε: εἶστε σίγουρος ὅτι δεχτήκατε ὕβρεις καὶ κατηγορίες; Μπορεῖτε νά τίς προσδιορίσετε; Τό γεγονός αὐταποδείκτως συνέβη καί ἑπομένως δέν Σᾶς συκοφάντησε κανείς, διαδίδων ἀναληθῆ γεγονότα. Προϊστάμενος τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας εἶμαι ἐγὼ καὶ τόσο ἡ ἀνάθεση τῶν κειμένων, ὅσο καὶ ἡ ἔγκριση ἀνήκει σὲ μένα.

Τὸ προσωπικό τοῦ Γραφείου εἶναι στελεχωμένο ἀπὸ καταξιωμένους ἐπιστήμονες, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, τοὺς ὁποίους πέρα ἀπὸ τὴν ἄρτια θεολογική, φιλολογική, νομικὴ καὶ ἱστορικὴ κατάρτιση, τοὺς διακρίνει πνεῦμα εὐγένειας, δεοντολογίας καὶ ἀκρίβειας.

Κανένας ὡς τώρα δὲν τοὺς καταλόγισε παραβατικὴ συμπεριφορά. Διαβάστε καλλίτερα καὶ μὲ μεγαλύτερη προσοχὴ τὴν ἀνακοίνωση τοῦ Γραφείου μας καὶ θὰ καταλάβετε τὸ λάθος Σας.

Ἀναφέρατε ὡς ὀφείλατε ὡς Ὀρθόδοξος Ἱεράρχης στήν παρουσίαση ὅτι ὁ συγγραφεύς εἶναι ἐμμονικά αἱρεσιάρχης καί ἡ θρησκευτική του κοινωνία εἶναι ἁπλῶς μία παρασυναγωγή; Ἑπομένως γιατί διαμαρτύρεσθε;

Σὲ ἄλλο σημεῖο τῆς ἐπιστολῆς Σας γράφετε τὰ ἑξῆς ἀπίστευτα καὶ ἀπαξιωτικά γιὰ τὸ Γραφεῖο ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, (μὲ σχετικὴ ἀσυνταξία): «… γνωρίζω πολὺ καλὰ ὅτι τὸ γραφεῖο αἱρέσεων (σ.σ. τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας), ποὺ μοναδικὸ σκοπὸ ἔχει νὰ διαφωτίζει τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς αἱρέσεις, ἀλλὰ κρίνει καὶ κατακρίνει τοὺς πάντες … ὅλοι αὐτοὶ θὰ τρίβουν τὰ χέρια τους καὶ θὰ ἀκονίζουν τὰ ξίφη τους γιὰ νὰ πολεμήσουν τὸν «αἱρετικὸ» καὶ «φιλοοικουμενιστὴ» Ἀργολίδος».

Ἂν αὐτὴ τὴν εἰκόνα ἔχετε γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολή μας καὶ τοὺς συνεργάτες μου, λυποῦμαι βαθύτατα! Δὲ νομίζετε ὅτι αὐτά εἶναι ἀναπόδεικτες ὕβρεις καί κατηγορίες ἀπό μέρους Σας ἀφοῦ δέν καταθέτετε πραγματικά συγκεκριμένα περιστατικά πού νά τίς ἀποδεικνύουν;

Σᾶς «ἐνόχλησε» ἡ ἐδῶ καὶ χρόνια ἀνάγνωσή μου τὴν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας ἀναθεματισμῶν κατὰ τῶν αἱρετικῶν καὶ ἀλλοθρήσκων, τὴν ὁποία χαρακτηρίσατε ὡς «παραλογισμό». Γιατί ἄραγε; Ἀπὸ πότε γίνατε συνήγορος τῶν αἱρετικῶν καὶ τῶν ἀλλοθρήσκων;

Γιατί δὲν κατηγορεῖτε καὶ τὴν Ἐκκλησία γιὰ παραλογισμό, ἀφοῦ κάθε Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας ἀνανεώνει τοὺς ἀναθεματισμούς Της; Γράψατε ὅτι «ἂν ὁ ἀναθεματισμὸς καὶ ὁ ἀφορισμὸς γίνεται ἀπὸ ἐμπάθεια τότε εἶναι ξένο πρὸς τὴν Ἐκκλησία» καὶ Σᾶς ρωτῶ: πὼς διαγνώσατε τὰ ἐσώψυχά μου καὶ «διακρίνατε» ἐμπάθεια;

Μήπως ἔχετε τὴν αἴσθηση τῆς ἁγιότητας στὸ πρόσωπό Σας, ἡ ὁποία φτάνει καὶ ὡς τὴν «ἀνάγνωση» ψυχῶν; Γράφετε ὅτι ὁ ἀφορισμὸς καὶ τὸ ἀνάθεμα στὴν Ἐκκλησία εἶναι «ἕνα ἔσχατο ποιμαντικὸ μέσο καὶ ἔκφραση ἀγάπης τῆς Ἐκκλησίας».

Δὲν λέτε ὅμως ὅτι εἶναι καὶ ἕνας τρόπος ἀποκοπῆς τοῦ «σεσηπότος» μέλους, γιὰ νὰ μὴ μολυνθεῖ καὶ τὸ ὑπόλοιπο σῶμα καί μάλιστα σήμερα στήν ἐποχή τοῦ διαθρησκειακοῦ καί διαχριστιανικοῦ συγκρητισμοῦ. Ὅταν ἀπηύθυνα τοὺς ἀναθεματισμοὺς πρὸς τοὺς σύγχρονους αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους, αὐτὸν ἀκριβῶς τὸ σκοπὸ εἶχα νὰ ὁριοθετήσω τὴν σώζουσα ὀρθόδοξη πίστη ἀπὸ τὴν σύγχρονη ποικιλόμορφη πλάνη στοὺς πιστούς τῆς μητροπολιτικῆς μου περιφέρειας καί νά καταδείξω τόν συγκρητιστικό οἰκουμενισμό ὡς ἀπώλεια τῆς σωτηρίας.

Ἀλλά, διερωτῶμαι: μήπως Σᾶς πείραξε ὁ ἀναθεματισμός μου πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς παπικούς, προτεστάντες, κόπτες, μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ κ.α. τοὺς ὁποίους προφανῶς, δὲ θεωρεῖτε αἱρετικούς;

Μήπως Σᾶς ἐνόχλησε ὁ ἀναθεματισμός μου πρὸς τὴν σύγχρονη φοβερὴ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ πού παρουσιάζει ἕναν ἀνύπαρκτο Χριστό μέσα στόν ὁποῖο συνυπάρχουν τό ψέμμα καί ἡ ἀλήθεια, ἡ ὀρθοδοξία καί ἡ αἵρεση, ἡ ἀρετή καί ἡ ἀνηθικότης;

Τὰ ἐν λόγω ἀναθέματα ὑπάρχουν ὡς γνωστὸ στὸ Συνοδικό της Ὀρθοδοξίας, τὸ ὁποῖο, ὅπως παρατηρεῖ εὐστοχώτατα ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος, «εἶναι ἕνα ὑπέροχο καὶ πολὺ συνοπτικὸ κείμενο, ποὺ εἶναι περίληψη ὅλης της ὀρθόδοξης διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία τὸ ἐνέταξε μέσα στὴν λατρεία της, τὴν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας, καὶ διαβάζεται σὲ στάση προσοχῆς καὶ προσευχῆς.

Εἶναι κείμενο ἱερό». Ἐνῶ λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία τὸ ἐνέταξε μέσα στὴν λατρεία της, τὴν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας, καὶ ἐπὶ σειρὰ αἰώνων ἐτηρεῖτο αὐτὴ ἡ ἐκκλησιαστικὴ τάξις, κατὰ τὰ τελευταία χρόνια δυστυχῶς καταργήθηκε, (ἡ συρρικνώθηκε), ἡ ἀνάγνωσή του, ὅπως καὶ ἡ ἀνάγνωση τῶν ἀναθεμάτων. Καὶ γιατί αὐτό; Διότι προφανῶς δὲν ταιριάζει στὸ πνεῦμα καὶ στὴν οἰκουμενιστικὴ ἀτμόσφαιρα τῆς ἐποχῆς μας.

Οἱ σύγχρονοι οἰκουμενιστὲς ὅταν ἀκοῦν τὴ λέξη ἀνάθεμα ἐνοχλοῦνται, δαιμονίζονται. Πιστεύουν ὅτι ἐκφράζει ἕνα μισαλλόδοξο πνεῦμα, ποὺ εἶναι ξένο πρὸς τὸ πνεῦμα τῆς ἀγάπης, τῆς καταλλαγῆς καὶ τῆς συμφιλιώσεως, ποὺ καλλιεργεῖται ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκαετίες στοὺς κόλπους τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Διερωτῶνται: Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀναγινώσκονται ἀναθέματα καθ’ ὅν χρόνον αὐτὰ ἤρθησαν μὲ τὴν γνωστὴ «Ἄρση τῶν Ἀναθεμάτων» τὸ 1965;

Δὲν εἶναι τοῦ παρόντος νὰ Σᾶς ἀναπτύξω, γιατί ἡ Ἄρση τῶν Ἀναθεμάτων ἦταν μία ἀντικανονικὴ καὶ παράνομη ἐνέργεια τοῦ τότε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρου. (Γιὰ περισσότερα στοιχεῖα Σᾶς παραπέμπω σὲ μία ἐκτενῆ μελέτη τοῦ Γραφείου Αἱρέσεων τῆς Ι. Μητροπόλεώς μας μὲ τίτλο: «Ἱστορικοδογματικὴ καὶ Κανονικὴ προσέγγιση στὸ ἄρθρο τοῦ ἐλλογιμοτάτου καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Graz κ. Γρηγορίου Λαρεντζάκη ‘Τὸ παπικὸ πρωτεῖο καὶ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας’»).

Θεωρεῖτε ὅτι σήμερα ἡ ἀνάγνωση τῶν ἀναθεμάτων εἶναι περιττὴ καὶ ἀνωφελής. Γράφετε:

«Πιστεύω πὼς σὲ παλαιότερες ἐποχὲς ὁ ἀφορισμὸς ἦταν γιὰ τοὺς πιστοὺς κάτι πολὺ σοβαρὸ καὶ μποροῦσε ἴσως νὰ λειτουργήσει θεραπευτικά. Γνώριζαν ὅτι διακυβεύεται ἡ σωτηρία τους…

Σήμερα ὅμως ποῦ τὸ κέντρο τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων δὲν εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ποιὸ νόημα ἔχει; Ποιὸν θὰ προβληματίσει;». Εἶναι γεγονός, ὅτι τὸ κέντρο τῆς ζωῆς τῶν περισσοτέρων ἀνθρώπων, (ὄχι ὅλων, τὸ τονίζω), σήμερα δὲν εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἀλλὰ τὸ χρῆμα, ἡ δόξα τοῦ κόσμου, οἱ ἡδονές. Κατ’ οὐσίαν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ εἶναι κατ’ ὄνομα μόνον χριστιανοί, ἔχουν ἀποκόψει ἀπὸ μόνοι τους τὸν ἑαυτό τους ἀπὸ τὴ ζωὴ καὶ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἔχουν αὐτοαφοριστεῖ, οὐσιαστικὰ εἶναι νεκρὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

Βέβαια ἡ Ἐκκλησία ἐπίσημα δὲν τοὺς ἔχει ἀφορίσει, δὲν παύει νὰ τοὺς καλεῖ σὲ μετάνοια καὶ ἀφύπνιση καὶ περιμένει, μήπως κάποτε μετανοήσουν καὶ σωθοῦν. Ὡστόσο ἡ Ἐκκλησία ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τοὺς λίγους ἐκείνους, ποὺ εἶναι ζωντανὰ μέλη Της. Αὐτοὶ οἱ λίγοι ὁπωσδήποτε θὰ ὠφεληθοῦν καὶ θὰ προβληματιστοῦν ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τῶν ἀναθεμάτων καὶ αὐτὰ θὰ λειτουργήσουν θεραπευτικὰ καὶ προληπτικά.

Δὲν θὰ ἔπρεπε λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία γιὰ χάρη αὐτῶν τῶν ὀλίγων νὰ κάνει τὸ χρέος Της καὶ νὰ ἀναγινώσκει τὰ ἀναθέματα; Καὶ ἕνας ἀκόμη νὰ ὠφεληθεῖ, ἡ Ἐκκλησία ἔχει κέρδος καὶ ὀφείλει νὰ πράξει τὸ καθῆκον Της.

Ποιοὶ εἴμαστε ἐμεῖς, ποὺ ἐπεμβαίνουμε στὴν κανονικὴ καὶ λειτουργικὴ τάξη τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία μᾶς παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες καὶ μὲ θράσος καὶ αὐθάδεια ἔχουμε τὴν ἀξίωση νὰ κρίνουμε καὶ νὰ ἀποφασίζουμε, τί πρέπει νὰ καταργηθεῖ στὴν Ἐκκλησία καὶ τί νὰ διατηρηθεῖ; Ἐμεῖς ἄραγε ἔχουμε περισσότερη διάκριση ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες μας;

Ποιὸς μᾶς ἔδωσε αὐτὴ τὴν ἐξουσία; Μήπως ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πῆρε σχετικὰ μὲ τὸ θέμα αὐτὸ ἐπίσημη συνοδικὴ ἀπόφαση νὰ καταργηθεῖ ἡ ἀνάγνωση τῶν ἀναθέματων; Ἀπὸ ὅ,τι ξέρω ὄχι. Μὲ κατηγορεῖτε στὴν ἐπιστολή Σας ὅτι ὁμιλῶ ἐξ’ ὀνόματος τῆς Ἐκκλησίας, «ὡς …ἐκ προσώπου» τῆς Ἐκκλησίας. Ἐσεῖς ἐξ’ ὀνόματος τίνος καὶ «ἐκ προσώπου» τίνος κατηργήσατε τὴν ἀνάγνωση τῶν ἀναθεμάτων; Ἐν ὀνόματι ποιᾶς Συνοδικῆς ἀποφάσεως πήρατε αὐτὴ τὴν ἀπόφαση;

Τὸ Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας σ’ ἕνα σημεῖο γράφει: «ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς ἀνάθεμα». Σᾶς ἐρωτῶ: Μέσα σ’ αὐτὸν τὸν ἀναθεματισμὸ δὲν συμπεριλαμβάνονται οἱ παπικοί, οἱ προτεστάντες καὶ γενικὰ ὅλοι οἱ ἑτερόδοξοι; Δὲν ἔχουν ὅλοι αὐτοὶ καταδικαστεῖ ἀπὸ πλῆθος Συνόδων; Ἀσφαλῶς. Ἆρα λοιπὸν γιατί εἶναι παραλογισμός, ποῦ τοὺς ἀναθεμάτισα ὀνομαστικά;

Σᾶς ἐνόχλησε ἀκόμη τὸ ὅτι στοὺς ἀναθεματισμοὺς συμπεριέλαβα ἀλλοθρήσκους. Γράφετε: «Ἀπ’ ὅσο ξέρω ἡ Ἐκκλησία δὲν ἐνοίωσε ποτὲ τὴν ἀνάγκη νὰ ἀφορίσει καὶ νὰ ἀναθεματίσει, δηλαδὴ νὰ ἀποπέμψει κάποιον ποὺ δὲν ἦταν μέλος της».

Δὲν ξέρω, ἂν ὑποβληθήκατε ποτέ στὸν κόπο νὰ διαβάσετε τὸ Συνοδικό της Ὀρθοδοξίας. Ἐκεῖ λοιπὸν στὸ Συνοδικό, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα ἀναθέματα, ὑπάρχουν καὶ ὁρισμένα, ποὺ δὲν ἀναφέρονται στοὺς αἱρετικούς τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἀλλὰ σ’ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι δέχονται τὰ δυσσεβῆ δόγματα τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ τῶν εἰδωλολατρῶν, [γράφε ἀλλοθρήσκων], ποὺ ἀναφέρονται στὴν δημιουργία τοῦ κόσμου καὶ στὶς ἀνθρώπινες ψυχές, καὶ τὰ ἀναμειγνύουν μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.

Γράφει τὸ Συνοδικὸ χαρακτηριστικά: «Τοῖς εὐσεβεῖν μὲν ἐπαγγελομένοις, τὰ τῶν Ἑλλήνων δὲ δυσσεβῆ δόγματα τῇ Ὀρθοδόξῳ καὶ Καθολικῇ Ἐκκλησίᾳ, περὶ τὲ ψυχῶν ἀνθρωπίνων, καὶ οὐρανοῦ, καὶ γῆς, καὶ τῶν ἄλλων κτισμάτων, ἀναιδῶς, ἤ μᾶλλον ἀσεβῶς ἐπεισάγουσιν, ἀνάθεμα». Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο γράφει: ἀνάθεμα «τοῖς τὰ Ἑλληνικὰ δεξιοῦσι μαθήματα, καὶ μὴ διὰ παίδευσιν μόνον ταῦτα παιδευομένοις, ἀλλὰ καὶ ταῖς δόξαις αὐτῶν ταῖς ματαίαις ἑπομένοις».

Κατηγοροῦνται δηλαδὴ καὶ ἀναθεματίζονται ὅσοι προτιμοῦν «τὴν μωρὰν τῶν ἔξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν» ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία. Γιατί λοιπὸν μὲ κατηγορεῖτε τόσο ἄδικα καὶ βάναυσα, ποῦ ἀναθεμάτισα ἀλλοθρήσκους; Δὲν νομίζετε ὅτι ὁ ἀναθεματισμὸς τῶν ἀλλοθρήσκων γίνεται στὶς μέρες μας ὅλο καὶ πιὸ ἐπιτακτικός, ἂν λάβουμε μάλιστα ὑπ’ ὄψιν μας τὴν ραγδαία ἐξάπλωση τοῦ Ἰσλὰμ στὴν πατρίδα μας καὶ σ’ ὅλη τὴν Εὐρώπη;

Δὲν ἔχετε ἄραγε τὴν πνευματικὴ διάκριση, νὰ ἀντιληφθεῖτε, πόσο ἀναγκαῖος καθίσταται σήμερα ὁ ἀναθεματισμὸς τοῦ Ἰσλάμ, ὅταν ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ μὲ ἔκπληξη βλέπει ἀπὸ τὰ ΜΜΕ πολλοὺς Ἐκκλησιαστικούς ἄνδρες νὰ διακηρύσσουν γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, ὅτι καὶ στὸ Ἰσλὰμ ὑπάρχει σωτηρία; Ἀναλογιστήκατε ποτὲ πόσος σκανδαλισμὸς γίνεται καὶ πόση πνευματικὴ φθορὰ προξενεῖτε στὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ;

Ποιὸς εὐθύνεται γιὰ τὶς ψυχὲς ἐκεῖνες ποὺ κλονίζονται στὴν πίστη καὶ τελικὰ παρασύρονται στὸ Ἰσλάμ;

Κάματε λόγο γιὰ «λαὸ ἀκατήχητο» ὁ ὁποῖος «αἱρετίζει». Προφανῶς ἔχετε εἰκόνα ἀπὸ τὴν Μητρόπολή Σας. Ἂν δὲν Σᾶς ἀρέσει αὐτὴ ἡ εἰκόνα καὶ ἔχετε τὴ διάθεση νὰ ξανακάνετε «ὀρθοδόξους» τούς πιστούς Σας ἀφῆστε τὰ «πὶνκ – πόνγκ», τὰ «ποδοσφαιράκια» καὶ τὸ «μπάσκετ» πού θεωρεῖτε ὡς εὐφυῆ ποιμαντική καὶ ἀσχοληθεῖτε περισσότερο μὲ τὴν κατήχηση τοῦ λαοῦ τῆς περιφερείας Σας.

Ἂν καταδέχεστε ρίξετε μία ματιὰ στὴν ποιμαντικὴ διακονία τῆς δικῆς μας Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιὰ νὰ διαπιστώσετε τὸ πόσο σημαντικὸ ἔργο ἐπιτελεῖ. Καλὸ θὰ ἦταν νὰ μὴν προβάλλετε τὴν εἰκόνα τῆς τοπικῆς Σας ἐκκλησίας σὲ ἄλλες τοπικὲς ἐκκλησίες.

Ἂν Ἐσεῖς ἔχετε συνειδησιακὸ πρόβλημα μὲ τὴν πλημμελῆ ποιμαντική Σας διακονία στὴν τοπική Σας Ἐκκλησία, δὲ χρειάζεται νὰ τὸ γενικεύετε.

Ἀκολούθως ἀναφέρετε κάτι ποὺ ἴσως καὶ ἕνας πρωτοετὴς φοιτητὴς τῆς Θεολογίας δὲν θὰ ἔλεγε. Βάζετε τὸ ἐνδεχόμενο ἀφορισμοῦ ἁπλῶν πιστῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν γνωρίζουν τὴ δογματική τῆς Ἐκκλησίας! Γράψατε «Δέν σκεφτήκαμε ὅλους αὐτοὺς (σ.σ. τοὺς ἀθεολόγητους πιστοὺς) νὰ τοὺς καταδικάσουμε νὰ τοὺς ἀφορίσουμε, νὰ τοὺς ἀναθεματίσουμε». Βάζετε στὴν ἴδια κατηγορία τοὺς ἁπλοὺς πιστοὺς ποὺ δὲν γνωρίζουν Θεολογία μὲ τοὺς συνειδητοὺς καὶ ἀμετανόητους αἱρετικοὺς καὶ αἱρεσιάρχες;

Στήν συνέχεια ἀφήνετε νὰ Σᾶς «ξεφύγει» ἡ ἔκδηλη ἀγάπη σας γιὰ τὸν αἱρεσιάρχη Φραγκίσκο, καταληψία τοῦ Πατριαρχείου τῆς Δύσης. Γράφετε, κάτι ποὺ καὶ παλιότερα τονίσατε: Γιὰ τὴν Ἐκκλησία «δὲν εἶναι ὁ πάπας τὸ πρόβλημα, δὲν εἶναι οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις»! Προφανῶς γιὰ Σᾶς δὲν εἶναι ὁ «πάπας» τὸ πρόβλημα γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ἀφοῦ αὐτὸς γιὰ Σᾶς δὲν εἶναι αἱρεσιάρχης καὶ θλιβερὸ κατάλοιπο τοῦ μεσαιωνικοῦ φράγκικου φεουδαρχισμοῦ τό κρατίδιό του!

Προφανῶς, εἴτε δὲν εἶστε σὲ θέση νὰ διακρίνετε τὴν ἐχθρότητα τοῦ πτωτικοῦ κόσμου καὶ τοῦ ὀργανωμένου κακοῦ, κατὰ τῆς Ἐκκλησίας μας, εἴτε τὸ χειρότερο, γνωρίζετε καὶ κλείνετε τὰ μάτια Σας νὰ μὴ βλέπετε καὶ τὸ στόμα Σας γιὰ νὰ μὴ μιλᾶτε, γιὰ τοὺς δικούς Σας σκοπούς. Καὶ τὸ χειρότερο ἀπ’ ὅλα: Καταφέρεστε ἐναντίον ὅσων θέλουν νὰ ὑπερασπίζονται τὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ περιφρουροῦν τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τοὺς ἀμετανόητους αἱρετικοὺς καὶ τὸ ὀργανωμένο κακό.

Ἔχω ἤδη μηνυθεῖ 5 φορές ἀπό ὀργανωμένους χώρους τῆς ἀποδόμησης τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί ὑπερασπιστές τοῦ σοδομισμοῦ καί ἔχω ἀθωωθεῖ πανηγυρικῶς καί αὐτή τήν στιγμή διενεργεῖται κατόπιν μηνύσεως τῆς ΜΚΟ τοῦ κ. Δημητρᾶ προανάκρισι σέ βάρος μου γιά δῆθεν παραβίαση τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νόμου, ἐπειδή ἀπέστειλα αἴτησι στήν Ἱεραρχία γιά τήν σύγκλησή της μέ ἀφορμή τήν θεσμοθέτηση ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία τοῦ κακουργήματος τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας.

Ὁ πρ. Ὑπουργός καί Καθηγητής κ. Θ. Κατσανέβας δημόσια στήν τηλοψία εἶχε ἀναφέρει ἐνώπιον ἐκπροσώπου της, ὅτι ἡ ΜΚΟ τοῦ κ. Δημητρᾶ ἐπιχορηγεῖται ἀπό τήν Ὀργάνωση Open Society τοῦ κ. G. Sorros. Δέν διερωτᾶσθε γιατί; Εἶναι συνωμοσιολογία ἡ γνωστοποίηση τέτοιων διασυνδέσεων;

Στὴ συνέχεια φτάνετε σὲ πραγματικὰ ἀπίστευτες ἰσοπεδώσεις καὶ ἀπαξίωση τῶν πιστῶν. Θεωρεῖτε τὴν πίστη «τῶν περισσοτέρων χριστιανῶν» ὡς «δεισιδαιμονία». Ὅτι «ἐλάχιστα πράγματα γνωρίζουν. Τὸ μόνο ποὺ ξέρουν εἶναι νὰ ξεματιάζουν! «Ἀλήθεια θὰ ἄξιζε νὰ κάναμε μία στατιστικὴ νὰ δοῦμε πόσες «ξεματιάστρες» διαθέτει ἡ ἐκκλησία μας. Κάποτε διέθετε Ἀποστόλους, προφῆτες, διδασκάλους, δυνάμεις, χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν.

Στὶς μέρες μας τὰ περισσότερα χαρίσματα ἐξαφανίστηκαν ἢ ἐλαχιστοποιήθηκαν. Ἀντικαταστάθηκαν ἀπὸ τὸ «ξεμάτιασμα»! Εἰλικρινὰ δὲν μπορῶ νὰ κατανοήσω τὴ ρηχότητα τῆς σκέψης Σας καὶ τὴν ἐπιπόλαια ἐνατένιση τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας. Ἀναρωτηθήκατε γιατί στὴν ἐποχὴ μᾶς σπανίζουν οἱ χαρισματοῦχοι; Γνωρίζετε μήπως τὴ διαβρωτικὴ δράση τοῦ σύγχρονου οἰκουμενιστικοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ καὶ τὴν τεράστια εὐθύνη τῶν θιασωτῶν τοῦ οἰκουμενισμοῦ γι’αὐτό;

Ἀκολούθως γράψατε τὸ ἀπίστευτο: «Μοῦ φαίνεται λοιπὸν παράλογο νὰ ἀναθεματίζουμε ὅλους τους ἄλλους, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς κατ’ ὄνομα Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς μὲ αἱρετικὲς ἀντιλήψεις»! Δηλαδὴ τί θέλετε νὰ κάνετε, μία «Ἐκκλησία τῶν Καθαρῶν»; Δὲν γνωρίζετε τὴν Παραβολὴ τῆς σαγήνης, μὲ τὴν ὁποία εἰκονίζεται ἡ Ἐκκλησία, στὴν ὁποία συνυπάρχουν οἱ «τέλειοι» μὲ πνευματικὰ ἀσθενεῖς γιὰ θεραπεία; Ταυτίζετε τοὺς ἀκατήχητους χριστιανοὺς μὲ τοὺς συνειδητοὺς αἱρετικούς!

Στὴ συνέχεια Σᾶς πειράζουν ἀφόρητα οἱ συνεχεῖς ἀναφορές μου στὶς διάφορες θρησκεῖες τοῦ κόσμου καὶ ἡ κατάδειξη τῶν πλανῶν καὶ τῶν ἐχθρικῶν διαθέσεων των κατὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Χριστιανισμοῦ γενικότερα. Γράφετε γιὰ «φοβία» κάποιου πιστοῦ της μητροπολιτικῆς μας περιφέρειας, ὅτι δῆθεν «φοβᾶται νὰ πάει στὴν ἐκκλησία ἀπὸ τὶς δηλώσεις» μου. Γιατί δὲν ἦρθε σὲ μένα νὰ τὸ πεῖ καὶ ἀπευθύνθηκε σὲ Σᾶς;

Ἐπιτρέψτε μου νὰ ἀμφιβάλω γιὰ τὸ ὅτι εἶναι ὑπαρκτὸ αὐτὸ τὸ πρόσωπο! Τώρα τὸ γιατί στηλιτεύω τὶς θρησκευτικὲς πλάνες τῶν διαφόρων θρησκειῶν, αὐτὸ ἀπορρέει ἀπὸ τὸ καθῆκον μου ὡς Ἐπισκόπου τῆς Ἐκκλησίας, νὰ καταδεικνύω τὶς πλᾶνες στὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς τοπικῆς μου Ἐκκλησίας καί μάλιστα σήμερα πού ὀργανώνεται ὁ προσηλυτισμός τοῦ Ἰσλάμ στήν πατρίδα μας.

Ἐδῶ ἀκριβῶς ἐντάσσεται καί ἡ προσχηματική ἐπιστολή μου πρός τόν Πρόεδρο τῆς Γείτονος πού καθώς διευκρίνισα καί δέν τό λάβατε καθόλου ὑπ’ ὄψιν Σας, δέν εἶχε σκοπό τήν μεταστροφή του ἀλλά τήν κυκλοφόρηση τῆς ἀποδόμησης τῆς ψευδοθρησκείας τοῦ Ἰσλάμ, πρός χάριν τῆς ὁποίας ἡ Ἑλληνική Πολιτεία δημιούργησε Νομικό Πρόσωπο καί κατασκεύασε Ἰσλαμικό τέμενος μέ χρήματα τοῦ Κρατικοῦ Προϋπολογισμοῦ καί ἡ Θεολογική Σχολή τοῦ ΑΠΘ ἀνίδρυσε κατεύθυνση Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν.

Δέν Σᾶς ἐνοχλεῖ ὅτι ἡ ψευδοθρησκεία τοῦ Ἰσλάμ διδάσκει στήν Σούρα «Ὁ Οἶκος Ἰμράν» τοῦ Κορανίου καί στόν στίχο 59 «Ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ εἶναι σάν τόν Ἀδάμ, ὁ Θεός τόν ἔπλασε ἀπό χῶμα καί ἔπειτα εἶπε νά γίνει καί ἔγινε» πού ἀποτελεῖ ἐπιβίωση τῆς κατεγνωσμένης αἱρέσεως τοῦ Ἀρειανισμοῦ; Τί κάνετε Ἐσεῖς γιά νά καταδειχθεῖ αὐτή ἡ δαιμονικῆς ἔμπνευσης ψευδοθρησκεία στό λαό μας σήμερα πού ἐπιδιώκεται νά καταστῆ καί αὐτή ὅπως ζητοῦν οἱ μουσουλμανικές ὀργανώσεις ἐπίσημη θρησκεία στή Χώρα (βλ. στό διαδίκτυο τήν συνέντευξη τοῦ Ναΐμ Ἐλγαντούρ, Προέδρου τῆς Μουσουλμανικῆς Ἑνώσεως τῆς Ἑλλάδος). Θέλω λοιπόν νά προφυλάξω ἀπὸ τὸν σύγχρονο συγκρητισμό, τὸν ὁποῖο προωθεῖ ὁ Οἰκουμενισμός, στὸν ὁποῖο εἶναι δυστυχῶς στρατευμένοι καὶ δικοί μας «ὀρθόδοξοι» καί ἀσφαλῶς δέν πάσχω ἀπό τόν μεγαλοϊδεατισμό τοῦ «ἥρωα».

Θέλω νά μιμηθῶ, στὸ μέτρο τῆς δικῆς μου μικρότητας καὶ μετριότητας, τοὺς ἁγίους Πατέρες, ὅπως τοὺς ἁγίους Ἰωάννη Δαμασκηνὸ καὶ Γρηγόριο Παλαμᾶ, οἱ ὁποῖοι στηλίτευσαν μὲ σφοδρότητα τὸ Ἰσλάμ. Ὅταν μιλάω, ἀναλαμβάνω καὶ τὴν εὐθύνη τῶν λεγομένων μου καί ποτέ δέν ἐκφράζω δικό μου λόγο ὅπως μέ κατηγορεῖτε καί παρακαλῶ νά ἀναδιφήσετε τά κείμενά μου καί νά βρεῖτε μία λέξη πού νά εἶναι δική μου.

Ὅ,τι ἔχω γράψει ἀποτελεῖ διαχρονική πίστη τῆς Ἐκκλησίας καί θεόσοφη σκέψη τῶν ἁγίων Πατέρων. Στήν Ὀρθοδοξία δέν ἔχομε προσωπικό λόγο. Ἐάν θελήσωμε νά ἀρθρώσωμε προσωπικό λόγο ὅπως, ἡ μεταπατερική ἤ συναφειακή θεολογία τότε περιπίπτωμε στήν αἵρεση καί τήν κακοδοξία.

Ὁ Παπισμὸς καὶ γενικότερα οἱ αἱρέσεις ἀποτελοῦσαν πάντοτε στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μεγάλο πρόβλημα καὶ μεγάλο κίνδυνο. Οἱ ἀγῶνες τῶν ἁγίων Πατέρων κατὰ τῶν αἱρέσεων καὶ ἡ συγκρότηση ἀπὸ αὐτοὺς Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων καταδεικνύουν τὸ μέγεθος τοῦ προβλήματος.

Δὲν ἔχετε ἀκούσει ποτὲ γιὰ τὴν δόλια προσηλυτιστικὴ δράση τῶν παπικῶν μέσω τῆς Οὐνίας καί τοῦ λαϊκοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὴν πατρίδα μας; Δὲν σᾶς προβληματίζει τὸ γεγονός, ὅτι ἐξ’ αἰτίας αὐτῆς πέφτουν στὰ δίχτυα τῆς αἱρέσεως καὶ χάνονται ψυχές, γιὰ τὶς ὁποῖες ἔχυσε ὁ Χριστὸς τὸ αἷμα του;

Δὲν σᾶς συγκλονίζει ὁ θεόπνευστος λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου: « προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίω ἐν ὧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶν», (Πράξ.20,28-30).

Κάνετε ἕνα σοβαρότατο λάθος, τὸ ὁποῖο δὲν δικαιολογεῖται, νομίζω, γιὰ ἕνα Ἐπίσκοπο. Δὲν ἐπιτρέπεται ἕνας Ἐπίσκοπος νὰ ἀγνοεῖ, (ἢ νὰ θέλει νὰ ἀγνοεῖ), ὅτι μία ἀπὸ τὶς βασικότερες ποιμαντικές του μέριμνες καὶ φροντίδες εἶναι ἡ φροντίδα γιὰ τὴν προφύλαξη τοῦ ποιμνίου, ποὺ τοῦ ἀνέθεσε ὁ Κύριος ἀπὸ τὸν κίνδυνο νὰ παρασυρθεῖ σὲ κάποια αἵρεση, ἤ σὲ κάποια θρησκεία, ἔστω καὶ ἕνα λογικὸ πρόβατο, σύμφωνα μὲ τὸν λόγο τοῦ Παύλου, «προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίω…», ποὺ μνημονεύσαμε προηγουμένως.

Στὴν ἐπαρχία Σας ἴσως νὰ μὴν ἔχετε πρόβλημα μὲ τὸ Ἰσλάμ. Ἐδῶ ὅμως στὴν Ἀθήνα καὶ στὸν Πειραιᾶ τὸ πρόβλημα εἶναι ὀξύτατο. Ἔχω λοιπὸν χρέος καὶ καθῆκον νὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχὴ τοῦ ποιμνίου μου ἀπὸ τὸν κίνδυνο τοῦ Ἰσλάμ, καὶ νὰ καταδείξω τὴν πλάνη καὶ τὸ ψεῦδος αὐτῆς τῆς θρησκείας, μὲ μαρτυρίες ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς ἁγίους Πατέρες. Πέραν τούτου τὸ θέμα αὐτὸ, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ποιμαντικὴ ἔχει καὶ τὴν ὁμολογιακή του διάσταση.

Ὡς Ἐπίσκοπος ἔχω χρέος καὶ καθῆκον νὰ ὁμολογῶ καὶ νὰ διακηρύσσω πρὸς πᾶσαν κατεύθυνση, (τόσο γιὰ τὴν ἰδική μου προσωπικὴ ὠφέλεια, ὅσο καὶ γιὰ νὰ δίνω παράδειγμα πρὸς μίμηση), ὅτι ὁ μοναδικὸς Σωτῆρας τοῦ κόσμου εἶναι ὁ Χριστὸς σύμφωνα μὲ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου:

«Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῶ ἔμπροσθέν του πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς», (Ματθ.10,32) καὶ ὅτι κατ’ ἐπέκτασιν ὅλες οἱ ἄλλες θρησκεῖες ὁδηγοῦν στὴν ἀπώλεια. Σᾶς ἐρωτῶ: Οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅπως ὁ ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνὸς καὶ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὅταν στηλίτευαν, καὶ μάλιστα μὲ σφοδρότητα, τὶς πλάνες τοῦ Ἰσλάμ, ἀναλογίστηκαν ποτέ, «τί ἐπιπτώσεις μποροῦσε νὰ φέρει αὐτὴ ἡ ἐνέργειά» τους;

Ἀναλογίστηκαν μήπως ὑποστοῦν θλίψεις, διωγμούς, ἢ καὶ τὸν θάνατο; Ἀναλογίστηκαν ὅτι ἂν ποῦν, ἢ ἂν γράψουν αὐτὰ ποῦ ἔγραψαν γιὰ τὸ Ἰσλάμ, θὰ «προκαλέσουν» τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ Ἰσλάμ; Καὶ μὴ μοῦ πεῖτε, ὅτι τὴν ἐποχὴ ποὺ ζοῦσαν οἱ Ἅγιοι αὐτοί, οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ἰσλὰμ δὲν εἶχαν ἤδη «αἱματοκυλήσει τὸν κόσμο στὸ ὄνομα τῆς πίστης τους». Οἱ συγκεκριμένοι Ἅγιοι οὐδέποτε σκέφθηκαν ὅπως σκέπτεσθε Ἐσεῖς καὶ οἱ ὁμόφρονές Σας, δηλαδὴ νὰ μὴν ὁμολογήσουν τὸν Χριστό, γιὰ νὰ μὴν προκαλέσουν τὸν θρησκευτικὸ φανατισμὸ τῶν ὀπαδῶν τοῦ Ἰσλάμ.

Τὴν προσχηματική πρός τόν κ. Ἐρντογάν ἐπιστολὴ θεωρεῖτε ἄστοχη καὶ ἀπαράδεκτη διότι, «κάθε ἄλλο παρὰ παρουσίαση τῆς διδασκαλίας τῆς ἐκκλησίας εἶναι». Ἀλλὰ πῶς ἀποδεικνύετε αὐτὸ τὸν ἰσχυρισμό Σας; Στὴν ἐπιστολὴ κάνω μία σύντομη παρουσίαση τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας περὶ τοῦ Ἰσλάμ, μὲ βάση τὶς μαρτυρίες ποὺ μᾶς δίνουν, οἱ παρὰ πάνω μνημονευθέντες ἅγιοι καὶ μὲ βάση τὰ κείμενα τοῦ Κορανίου. Ποῦ βλέπευε λοιπὸν τὸ ἄστοχο καὶ ἀπαράδεκτο; Δὲν παραθέτετε οὔτε μία φράση ἀπὸ τὸ κείμενο τῆς ἐπιστολῆς, ποὺ κατὰ τὴν γνώμη Σας δὲν ἀπηχεῖ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας.

Δέν αἰσθάνεσθε ὅμως βαθιά διχασμένος μέ τήν κριτική Σας σέ βάρος μου, τήν στιγμή πού συγγράφετε καί κυκλοφορεῖτε ἱκανά βιβλία γιά τόν ἔνθεο ὄντως βίο τοῦ νέου ἰαματικοῦ Ἀναργύρου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως καλώντας ὅλους μας νά μιμηθοῦμε τόν ἔνθεο βίο του καί τήν ἴδια στιγμή, μέ μέμφεσθε γιατί πείθομαι στίς διδαχές Σας.

Ἐσεῖς γράφετε ὅτι ὁ Ἅγιος Λουκᾶς δέν συνέπραξε μέ τήν προσχηματική «Ζῶσα Ἐκκλησία» τοῦ σοβιετικοῦ καθεστῶτος καί δέν συσχηματίσθηκε μέ τόν ἀθεϊστικό περίγυρο, ἀλλά βάδισε τόν ἀνάντη δρόμο τῆς ἐξορίας, τῶν διωγμῶν τῆς μαρτυρίας καί τοῦ μαρτυρίου καί μέ αἰτιᾶσθε γιατί ἀποπειρῶμαι νά μήν συσχηματισθῶ μέ τόν κοσμικό περίγυρο;

Σέ ἕνα ἱστορικό πόνημά Σας πού εἴχατε τήν εὐγένεια νά ἀποστείλετε σέ ὅλους τούς συνιεράρχες Σας ἀπό τίς ἐκδόσεις «Πορφύρα» καταφέρεσθε ἐναντίον τοῦ καθεστῶτος τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως καί ἀρίστως πράττετε, στίς δίκες τῆς Μόσχας, στήν ἀστυνομοκρατία τήν στιγμή ὅμως πού στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει κομματικός σχηματισμός μέ κοινοβουλευτική ἐκπροσώπηση, τό ΚΚΕ, ὁ ὁποῖος δημοσκοπικά τοὐλάχιστον ἐμφαίνεται νά ψηφίζεται ἀπό τό 7,5% τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ὁ ὁποῖος σάν moto ἔχει στό κτίριό του στόν Περισσό τό σύνθημα «ζήτω ὁ Μαρξισμός –Λενινισμός» αὐτό πού ἐσεῖς δριμύτατα καταγγέλετε.

Σᾶς ἔψεξε συνιεράρχης Σας γιατί τό κάνετε κι ἄν μέ τά κείμενά Σας ἐναντίον τοῦ Κομμουνισμοῦ πολιτικοποιεῖτε τήν Ἐκκλησία;

Μὲ κατηγορεῖτε γιὰ τὴν ἐπιστολή μου πρὸς τὸν Κόπτη «Πατριάρχη». Ὅτι αὐτὴ «παρουσιάζει σοβαρὰ ἐκκλησιολογικὰ καὶ πνευματικὰ προβλήματα», τὰ ὁποῖα ὅμως δὲν ἀναφέρετε. Ποῦ τὴν εἴδατε τὴν ἀδιακρισία μου καὶ τὴν ἀπανθρωπιά μου πρὸς τοὺς Κόπτες;

Αἰσθάνθηκα τήν ἀνάγκη νά τόν ἐνημερώσω ὅτι δέν συμμετεῖχα στήν πρόσφατη ὑποδοχή του ὡς συνοδικός Ἀρχιερεύς γιά συνειδησιακούς λόγους. Κάνετε λόγο γιὰ ἄγνοια τοῦ μόχθου καὶ τῶν προσπαθειῶν τῶν διαλόγων γιὰ τὴν προσέγγιση μὲ τοὺς Κόπτες.

Γνωρίζετε μήπως τὸ ναυάγιο αὐτοῦ του διαλόγου, καθ’ ὅτι αὐτοὶ παραμένουν ἀμετακίνητοι στὴν πλάνη τοῦ μονοφυσιτισμοῦ; Ἀποδέχεσθε τήν ἐπαίσχυντη συμφωνία τοῦ Chambesy πού ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ ἕνωσι τῶν δύο φύσεων στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ὑφίσταται τῇ «θεωρίᾳ μόνη», διότι ἄν τό ἀποδέχεσθε μπορεῖτε νά ἐξηγήσετε τά γεγονότα τῆς Γεσθημανῆ καί τήν ἐναγώνια προσευχή τοῦ Κυρίου μας;

Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους ἤδη ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ ἀειμνήστου ὁσιακῆς βιοτῆς Γέροντος καὶ Καθηγουμένου Ἀρχιμ. κυροῦ Γεωργίου Καψάνη, ἀσχολήθηκε σέ βάθος καὶ ἐπισταμένως μὲ τὸν ὡς ἄνω διάλογο καὶ τὰ περιλάλητα πορίσματα καὶ ἀπέδειξε μὲ ἰσχυρότατα ἐπιχειρήματα, πατερικὲς μαρτυρίες καὶ μαρτυρίες ἀπὸ τὰ πρακτικὰ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὅτι τὰ πορίσματα αὐτὰ καθόλου δὲν ἐναρμονίζονται μὲ τὴν μέχρι σήμερα Πατερικὴ καὶ Κανονικὴ περὶ τῶν μονοφυσιτῶν Παράδοση καὶ ἑπομένως εἶναι ἀπορριπτέα.

Μοῦ καταλογίζετε ὑφαρπαγὴ τῆς κρίσεως τοῦ Θεοῦ, ἐπειδὴ ἀνέφερα στὸν κόπτη αἱρεσιάρχη ὅτι ἡ ἐμμονὴ στὴν αἵρεση (κύρια στοὺς αἱρεσιάρχες) ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια. Ἀλλὰ αὐτὴ δὲν εἶναι ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας; Τί περισσότερο ἔγραψα ἀπὸ αὐτή; Νομίζετε ὅτι πρέπει νὰ μὴν καλοῦμε πλέον τοὺς αἱρετικοὺς σὲ μετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ στὴ σωστικὴ ἀγκαλιὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ νὰ τοὺς ἀφήνουμε στὴν πλάνη καὶ στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ;

Ἐπίσης ἀναρωτιέστε ἂν ἀξίζουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ τὴ συμπάθειά μας ἀπὸ τὰ δεινὰ ποὺ ὑφίστανται ἀπὸ τὸ ἰσλαμικὸ τέρας. Βεβαίως καὶ τὴν ἀξίζουν. Ὅμως περισσότερο ἀπὸ τὴν ἁπλὴ συναισθηματικὴ συμπάθεια ἀξίζουν τὴ σωτηρία τους, τὴν ὁποία πρέπει νὰ τοὺς τὴν ἀναγγείλουμε. Γνωρίζετε ὅτι οἱ αἱρετικοὶ Κόπτες τῆς Αἰγύπτου τὸν 7ο αἰώνα «χαιρέτισαν» τὴν εἰσβολὴ τῶν μουσουλμάνων στὴ χώρα τους ὡς ἀπελευθέρωση ἀπὸ τοὺς «αἱρετικοὺς» Βυζαντινούς; Ἔχετε ποτέ ἀσχοληθεῖ μέ τόν Ἰσλαμισμό καί τό Κοράνιο γιά νά διαπιστώσετε ὅτι ἀποτελεῖ συμπίλημα τῶν Χριστολογικῶν αἱρέσεων;

Γιὰ νὰ «διαλύσετε» κάποιες «παρεξηγήσεις» δηλώνετε πίστη στὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία καὶ πὼς ἐκτὸς αὐτῆς δὲν ὑπάρχει σωτηρία. Καλῶς, ἀλλὰ δὲν μᾶς λέτε ποιὰ εἶναι αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία, μήπως εἶναι κλάδος της ἡ Ὀρθοδοξία, ἀφοῦ ἔχετε ἐκφράσει καὶ παλιότερα τὴν ἄποψή Σας ὅτι καὶ ὁ παπισμός, ὅπως καὶ ἡ πανσπερμία τῶν προτεσταντῶν εἶναι «ἐκκλησίες».

Γράφετε ὅτι δὲν ἔχουμε τὸ δικαίωμα ἐμεῖς ὡς πρόσωπα «νὰ καταδικάσουμε κανέναν καὶ πὼς ἡ κρίση ἀνήκει στὸ Θεό». Σωστά, ἀλλὰ δικαίωμα ἔχει ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας». Γράφετε ὅτι «ὁ Θεὸς εἶναι Θεὸς ἐκπλήξεων» καὶ πὼς εἶστε «βέβαιος ὅτι στὴ Δευτέρα Παρουσία θὰ δοκιμάσουμε πολλὲς ἐκπλήξεις. Θὰ δοῦμε τὸν ἀβάπτιστο εἰδωλολάτρη καὶ διώκτη Τραϊανὸ νὰ σώζεται χάρι στὶς προσευχὲς τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου καὶ πολλοὺς ἀπὸ μᾶς τοὺς «ὑπεράγαν Ὀρθοδόξους νὰ ἀκοῦμε τὸ φοβερὸ ἐκεῖνο «οὐκ οἶδα ὑμᾶς». Ἂς μὴ δώσει ὁ Θεός»!

Τί ἀπίστευτες καινοφανεῖς διδασκαλίες εἶναι αὐτὲς, διαμετρικὰ ἀντίθετες μὲ τὴν περὶ σωτηρίας κρυστάλλινη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας; Ποῦ τὸ βρήκατε γραμμένο ὅτι μπορεῖ νὰ σωθεῖ ἕνας συνειδητὰ ἄπιστος καὶ ἀμετανόητος, ἁπλὰ χάρη στὶς προσευχὲς ἑνὸς ἁγίου; Καὶ γιατί εἶστε σίγουρος ὅτι σώθηκε ὁ φοβερὸς διώκτης καὶ φονιὰς χιλιάδων Μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας Τραϊανός; Μήπως αὐτὸ δὲν ὄζει παπικὴ κακοδοξία περὶ «ἀξιομισθίας τῶν ἁγίων»; Ἀλλὰ καὶ τόσο πολύ ἀντιπαθεῖτε τούς «ὑπεράγαν ὀρθοδόξους» καὶ τοὺς θεωρεῖτε ἤδη καταδικασμένους; Δὲν προκαταλαμβάνετε ἔτσι καὶ Ἐσεῖς τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ;

Ὁ Χριστός ἀνακρινόμενος ἀπό τόν Πιλᾶτο εἶπε: «ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ. πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς. λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· τί ἐστιν ἀλήθεια;» (Ἰω. 18,38).

Ἡ θυσία Του ἐνίκησε τόν θάνατο. Μετά τήν Ἀνάστασή Του οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ἔλαβαν τήν ἐντολή: «Πορευθέντες εἰς τόν κόσμον ἅπαντα, κηρύξατε τό Εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσῃ…» (Μαρκ. 16,15-16). Ὅλοι οἱ Ἀρχιερεῖς, ὡς διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, μέχρι σήμερα, ἔχουμε λάβει τήν ἴδια ἀπαράλλακτη ἐντολή τήν ὁποία δέν μποροῦμε νά ἀθετήσουμε ἤ νά νοθεύσουμε. Τό κήρυγμα τῆς ἀλήθειας συνεπάγεται τό μῖσος τοῦ κόσμου καί τόν διωγμό τῶν ἀποσταλέντων. Οἱ κήρυκες τοῦ Χριστοῦ διά τῶν αἰώνων σφράγισαν μέ μαρτυρικό θάνατο τήν ἀποστολή τους.

Ἡ Ἐκκλησία πού θά ἀρνηθεῖ τό κήρυγμα τῆς μοναδικῆς αὐτῆς θεογνωσίας καί θά ἀσπασθεῖ ἤ θά συμφωνήσει μέ τήν πεπλανημένη ὁδηγία τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους «σεβασμός στήν ἑτερότητα» χάριν μιᾶς ψευδοειρήνης, ξένης ἀπό τήν εἰρήνη, τήν ὁποία ὁ Χριστός ἔφερε στόν ἄνθρωπο μέ τήν ἐναθρώπισή Του, διατηρεῖ τό βασίλειο τοῦ θανάτου καί τοῦ διαβόλου σέ αὐτούς πού προσκυνοῦν τούς ψευδοθεούς καί παύει αὐτόματα νά εἶναι Ἐκκλησία. Οἱ «Ἐπίσκοποι» μιᾶς τέτοιας «Ἐκκλησίας» βρίσκονται σέ πλάνη καί μεταβάλλονται σέ προδότες τῆς Ἀλήθειας καί εἶναι ἀνάξιοι τῆς ἀποστολῆς τους. Ὁ Χριστός ἀνέθεσε τό κήρυγμα τῆς μοναδικῆς Ἀλήθειας χωρίς νά ἀναφέρει «νά σεβαστῆτε τίς θρησκευτικές ἑτερότητες».

Ἀναφέρετε ἀπόσπασμα ἀπὸ ὑποτιθέμενη ἐπιστολή, ὑποτιθέμενου «πιστοῦ» τῆς μητροπολιτικῆς μου περιφερείας, στὴν ὁποία «διαμαρτύρεται» διότι τὸν κάνομε «νὰ ντρέπεται» γιὰ τὰ γραφόμενά μου. Ὅτι καλλιεργῶ συνωμοσιολογίες καὶ ἐμφανίζω «ἦθος ἐμπαθές, διχαστικὸ καὶ ἐπιθετικό, ἀκατάλληλο γιὰ κληρικό». Ἐπειδὴ ἀπέδωσα τὴν θανάσιμη ἁμαρτία, τὸ πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας σὲ παθολογικὸ ψυχικὸ νόσημα.

Ἐπειδὴ καταφέρθηκα κατὰ τοῦ σιωνισμοῦ. Ἐπειδὴ στηλίτευσα τηλεοπτικὸ σταθμὸ πανελλήνιας καὶ παγκόσμιας ἐμβέλειας, διότι βεβήλωνε τὸ θεανδρικὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡμέρες Πάσχα, προβάλοντας τά αἴσχιστα ντοκυμαντέρς τοῦ Ἑβραϊκοῦ Μουσείου Ροκφέλερ τοῦ Τέλ Ἀβίβ πού «ἀναζητοῦσαν τήν σύζυγο καί τά τέκνα» τοῦ Κυρίου μας !!!

Παρεπιπτόντως δέν Σᾶς εἶδα νά στηλιτεύετε τό Ἑβραϊκό Κράτος πού κατ’ ἐπιταγή τῶν Ἑβραίων Ραββίνων ὅπως δηλώνει στό youtube ὁ Ραββῖνος Μαρδοχαῖος Φριζῆς μέ ἐκήρυξε persona non grata καί μοῦ ἀπηγόρευσε τήν ἐπροσώπηση τῆς Ἐκκλησίας μας στήν ἐφετινή ἁφή τοῦ Ἁγίου Φωτός, ἐπειδή ἀποδεικνύω μέ τά γραφόμενά μου ὅτι ὁ Μεσσίας ἦλθε καί ὅτι αὐτόν πού ἀναμένει ὁ σύγχρονος Ἰουσαϊσμός θά εἶναι ὁ Ἀντίχριστος καί ὅτι ὁ σύγχρονος Ἰουδαϊσμός μετέβαλε τόν Θεϊσμό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης σέ ἑωσφορισμό τοῦ Ταλμούδ καί τῆς Καμπαλᾶ .

Κατ’ ἀρχὴν ἐπιστρέψτε μου νὰ ἀμφιβάλλω γιὰ τὸ ὅτι τὸ πρόσωπο αὐτὸ εἶναι ὑπαρκτὸ καὶ ἡ ἐπιστολὴ του γνήσια, ἀλλὰ εἶμαι πεπεισμένος ὅτι εἶναι κάκιστο κατασκευασμένο σενάριο γιὰ νὰ μοῦ ἐκθέσετε τὶς ἐσώτατες διαθέσεις Σας γιὰ τὸ πρόσωπό μου. Ἆρα τοὺς χαρακτηρισμοὺς «ἦθος ἐμπαθές, διχαστικὸ καὶ ἐπιθετικό, ἀκατάλληλο γιὰ κληρικό», τὸ χρεώνω σὲ Σᾶς, μέχρι νὰ μοῦ γνωρίσετε τὸν ἀποστολέα τῆς ἐπιστολῆς.

Μοῦ προσάπτετε τὴν κατηγορία ὅτι «καλλιεργῶ συνωμοσιολογίες». Λέτε ὅτι «οἱ περισσότεροι χριστιανοὶ καὶ κληρικοὶ (σ.σ. εἶναι ἄλλοι οἱ χριστιανοὶ καὶ ἄλλοι οἱ κληρικοὶ) ψάχνουμε γιὰ ἐχθρούς. Δὲν μποροῦμε νὰ ὑπάρξουμε χωρὶς «βαρβάρους»».

Ἂν Ἐσεῖς ψάχνετε γιὰ ἐχθροὺς καὶ βαρβάρους, γιὰ νὰ ὑπάρξετε, εἶναι πρόβλημα δικό Σας. Ἐμεῖς δὲν ψάχνουμε, ἀλλὰ διαπιστώνουμε ὑπαρκτοὺς ἐχθρούς, ὅπως διαπιστώνει ὅλος ὁ κόσμος σήμερα στὴν τραγικὴ πραγματικότητα ποὺ βιώνει. Οἱ πολεμικὲς φρίκες στὴ Μέση Ἀνατολὴ καὶ ἀλλαχοῦ δὲν εἶναι κατασκευάσματα διεθνῶν σκοτεινῶν κέντρων; Ποιός κατασκεύασε τήν λεγομένη Ἀραβική Ἄνοιξη; Ποιός χρηματοδότησε τόν ISIS;

Δὲ διαβάζετε καὶ δὲν ἀκοῦτε εἰδήσεις; Θεωρεῖτε ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀγαπημένη τοῦ ἀποστατημένου κόσμου καὶ ἆρα δὲν ἔχει ἐχθρούς; Ἀλλὰ μία ἀγαπημένη καὶ σεβαστὴ Ἐκκλησία ἀπὸ τὸν πτωτικὸ κόσμο εἶναι ἄραγε Ἐκκλησία; Γράφετε γιὰ τὸ σιωνισμό. Μὰ ἀγνοεῖτε ὅτι ὁ σιωνισμὸς εἶναι καταδικασμένος ἀπὸ τὴ διεθνῆ κοινότητα, δύο φορὲς ἀπὸ τὸν ΟΗΕ; Θεωρεῖτε πὼς καὶ ὁ ΟΗΕ συνωμοσιολογεῖ; Ἀναφέρετε ὅτι τὰ «Πρωτοκόλλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιῶν» ἔχουν ἀντικαταστήσει σὲ πολλοὺς τὸ Εὐαγγέλιο, γιατί τέτοιες ὑπερβολές;

Τὰ θεωρεῖτε «ψευδεπίγραφο κείμενο», τότε ἐξηγῆστε μας πὼς γίνεται, ἐδῶ καὶ ἕναν αἰῶνα, νὰ ἔχουν ἐπαληθευτεῖ σὲ ἀπόλυτο βαθμὸ οἱ στόχοι τους; Σᾶς ἐνοχλοῦν τὸ ἴδιο καὶ τὰ παπικὰ χαλκευμένα πλαστὰ κείμενα, τῆς «ἀδελφῆς» τῶν οἰκουμενιστῶν «δυτικῆς ἐκκλησίας» ψευδοκωνσταντίνειος δωρεά, ψευδοπιπίνειος δωρεά, ψευδοκλημέντια καί ψευδοϊσιδώρειες διατάξεις κι ἄν ναί γιατί δέν τά ἔχετε ποτέ στηλιτεύσει;

Ἀγνοεῖτε ἐντελῶς ὅτι τό μόνο οὐσιῶδες πρόβλημα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἔλλειψη ὁμολογίας, ἡ ἐκκοσμίκευση καί ὁ φόβος μήν ἐκτεθοῦμε. Ἄν οἱ Ἐπίσκοποι σήμερα ὁμολογοῦσαν τήν Ἀλήθεια-Πρόσωπο Χριστός ὁ κόσμος μας δέν θά εἶχε αὐτή τήν κατάντια.

Κάνετε λόγο γιὰ «σταλινικοῦ τύπου δικτατορία τῶν «Ὀρθοδόξων» φονταμενταλιστῶν» οἱ ὁποῖοι δὲν «ἐπιτρέπουν νὰ ἀκουστεῖ καμία ἄλλη φωνή». Διερωτῶμαι πότε καί ποῦ ὑπέστητε ἀπό ζηλωτές τῆς πίστεως «μία πρωτόγνωρη τρομοκρατία … ἐπειδὴ τολμήσαμε νὰ καταθέσουμε τὸν προβληματισμὸ μας (σ.σ. ποῦ;), ὅταν προσπαθοῦμε νὰ ἀφουγκραστοῦμε τὸ ρυθμὸ τῆς ἐποχῆς μας, τί ἀνάγκες καὶ τὰ αἰτήματα τῶν ἀνθρώπων».

Δὲν καταλαβαίνω γιατί μοῦ τὰ γράψατε ἐμένα ὅλα αὐτά. Μήπως στήν «σταλινικοῦ τύπου δικτατορία τῶν «Ὀρθοδόξων» φονταμενταλιστῶν» κατατάσσετε καὶ τὸ πρόσωπό μου ἢ τοὺς συνεργάτες μου;

Δέν πήρατε τό μαθημά Σας στήν Ἱεραρχία ὅταν ἐπαναλάβατε αὐτές τίς ἀπρέπειες καί Σᾶς ἀποστόμωσα διαβάζοντας ἁπλῶς τόν Πρόλογο τοῦ Μακαριωτάτου κ. Ἱερωνύμου ἀπό τό βιβλίο τοῦ γνωστοῦ Ἰταλοῦ δημοσιογράφου Μάρκο Ἀουρέλιο Ριβέλλι «Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Γενοκτονίας» (ἐκδ. Παρασκήνιο, Ἀθήνα 1999) πού ἀναφέρεται στόν καταδικασμένο γιά ἐγκλήματα κατά τῆς ἀνθρωπότητος καί τήν δολοφονία 850.000 Σέρβων Ὀρθοδόξων ψεδοάγιο τοῦ Βατικανοῦ Καρδινάλιο Ἀλουΐσιο Στέπινατς ρωτώντας ἁπλῶς Μακαριώτατε, μήπως καί ἐσεῖς εἶστε φονταμενταλιστής; Καταλαβαίνετε νομίζω τὴ βαρύτητα ὅλων αὐτῶν τῶν χαρακτηρισμῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ μείνουν «νεκρὸ γράμμα» στὴν ἐπιστολή Σας ἀλλά μέ τήν μεταφυσική τῶν πράξεων θά κλιθῆτε νά δώσετε γι΄ αὐτά λόγο στόν Κύριο τῆς Ἐκκλησίας.

Βάζετε στὸ στόμα τοῦ ὑποτιθέμενου ἐπιστολογράφου τὸ ἐρώτημα:

«Μπορεῖ ἕνας ἐπίσκοπος νὰ ἐκφράζει καὶ νὰ ἀντιπροσωπεύει τὴν ἐκκλησία; Ὁ ἅγιος Πειραιῶς ἔχει ἐξουσιοδοτηθεῖ ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία νὰ μιλάει ὅποτε θέλει καὶ νὰ ἀπευθύνεται ὅπου γῆς στὸν ὁποιονδήποτε;».

Ἐγὼ ρωτάω Ἐσᾶς τί ἀπαντήσατε, ἢ τί θὰ ἀπαντούσατε στὸν περίεργο «ἐπιστολογράφο Σας»; Ἀπαντᾶτε σὲ μένα: «Ὡς τί ὁμιλεῖς; Ὡς ἐκπρόσωπος τίνος; Τῆς διοικούσης ἐκκλησίας; Δὲν εἶσαι. Ὡς ἐπίσκοπος; Εἶναι ἀλλότριος ἱκέτης, αὐτὸς ποὺ ἀπευθύνεσαι. Ὡς ὑπερεπίσκοπος τελικά; Δὲν ἔχεις τὴν ἐπισύσταση (sic) πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν»! Σᾶς ἀπαντῶ λοιπόν: ἂν ἐννοεῖτε τὴν Ἐκκλησία ὡς ἕνα νομικὸ πρόσωπο, ἕνα σωματεῖο, ἀνάλογα μὲ τὴν «ἐκκλησία» τοῦ Βατικανοῦ, τότε δὲν ὁμιλῶ ἐκ μέρους του! Δὲν ἔχω καμιὰ ἐξουσιοδότηση νὰ μιλήσω γι’ αὐτή. Ἂν ὅμως ἐννοεῖτε τὴν Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ.

Ἂν δέχεστε τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία, ὅτι ἡ κάθε τοπικὴ Ἐκκλησία εἶναι ἡ φανέρωση τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας, τότε, ὡς Ἐπίσκοπος τῆς τοπικῆς μου ἐκκλησίας, ὁμιλῶ ἐκ μέρους της. Ἐκπροσωπῶ καὶ ὑπηρετῶ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ τῆς τοπικῆς μου ἐκκλησίας καὶ τὸ διακόνημά μου μὲ ἐπιτάσσει νὰ ἐκπροσωπῶ καὶ νὰ ὁμιλῶ ἐκ μέρους του!

Ὁ ἀληθινὸς Ἐπίσκοπος δὲν ὑπάρχει γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ γιά νὰ διακονεῖ καὶ νὰ ποιμαίνει τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ὅπως δύναται καλλίτερα καὶ ἀρτιότερα! Ἀλλὰ ἂν ἐπιμένετε ὅτι ὁμιλῶ ὡς Σεραφεὶμ Πειραιῶς, μπορῶ νὰ τὸ δεχτῶ, ἀφοῦ πάντοτε οἱ ἀνακοινώσεις μου εἶναι ἐνυπόγραφες!

Σᾶς ἐπαναλαμβάνω ὅμως καί πάλι τήν πρόκληση. Καταδεῖξτε μου μιά φράση ἀπό τά κείμενά μου πού νά εἶναι δική μου, γιατί ὅ,τι λέω καί γράφω τά δανείζομαι ὁ ἀτελέστατος ἀπό τό θησαυροφυλάκιο τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας.

Ὁ κάθε τοπικὸς ἐπίσκοπος, ἔχει τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν ρύθμιση τῶν πάσης φύσεως θεμάτων ποὺ ἀφοροῦν ἀποκλειστικὰ τὴν ἐπαρχία του καὶ δὲν ἔχει κανένα δικαίωμα νὰ ἀνακατεύεται σὲ θέματα ἄλλων Ἐπισκοπῶν, διότι τότε πέφτει στὸ παράπτωμα τῆς εἰσπηδήσεως. Τὸ πρᾶγμα ὅμως διαφέρει, ὅταν πρόκειται γιὰ θέματα πίστεως καὶ αἱρέσεων. Στὰ θέματα αὐτὰ δὲν ὑπάρχουν ὅρια δικαιοδοσίας. Ἂν ρίξουμε μία ματιὰ στοὺς βίους τῶν ἁγίων Πατέρων μας θὰ διαπιστώσουμε ὅτι στοὺς ἀντιαιρετικοὺς των ἀγῶνες δὲν περιορίζονταν στὰ ὅρια τῆς ἐπαρχίας των. Ἂς πάρουμε γιὰ παράδειγμα τὸν Μέγα Βασίλειο.

Ὁ ἅγιος αὐτὸς στὰ πλαίσια τῶν ἀγώνων του ἐναντίον τῶν Ἀρειανῶν καὶ Πνευματομάχων, ἔγραψε μία ἐπιστολὴ στοὺς κληρικοὺς τῆς Νικοπόλεως, (μίας ἐπαρχίας ποὺ δὲν ἀνῆκε στὰ ὅρια τῆς δικαιοδοσίας του), στὴν ὁποία ἐκφράζεται ἀπαξιωτικὰ γιὰ τοὺς Ἐπισκόπους ἐκείνους, ποὺ προδίδουν τὴν πίστη τους, προκειμένου νὰ διατηρήσουν τὸ ἐκκλησιαστικό τους ἀξίωμα καὶ ἄλλα πλεονεκτήματα.

Δὲν τοὺς θεωρεῖ κἄν ὡς Ἐπισκόπους καὶ συνιστᾶ στοὺς κληρικοὺς τῆς Νικοπόλεως, πρὸς τοὺς ὁποίους ἔγραψε τὴν ἐπιστολή, νὰ μὴν ἔχουν καμιὰ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τὸν φιλοαρειανὸ ἐπίσκοπο Φρόντωνα. «Μόνον μὴ ἐξαπατηθεῖτε ταῖς ψευδολογίαις αὐτῶν, ἐπαγγελομένων ὀρθότητα πίστεως. Χριστέμποροι γὰρ οἱ τοιοῦτοι καὶ οὐ Χριστιανοί, τὸ ἀεὶ αὐτοῖς κατὰ τὸν βίον τοῦτον λυσιτελοῦν τοῦ κατὰ ἀλήθειαν ζῆν προτιμῶντες, (διότι αὐτοὶ πάντοτε προτιμοῦν συμβιβαστικὲς λύσεις μὲ τὴν αἵρεση ἀπὸ τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως)», (Ἐπιστολὴ 240,3, Νικοπολίταις πρεσβυτέροις, ΕΠΕ 3,226).

Ἐδῶ λοιπὸν ὁ Μέγας Βασίλειος μὲ τὴν ἐπιστολὴ ποὺ γράφει σὲ κληρικοὺς ἄλλης ἐπαρχίας, ἐπεμβαίνει σὲ ξένη ἐκκλησιαστικὴ ἐπαρχία, χωρὶς τὴν ἔγκριση τῆς προϊσταμένης του Ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς, τοῦ Πατριάρχου ἤ τῆς Συνόδου καὶ οὐσιαστικά τούς ἀποκόπτει ἀπὸ τὸν οἰκεῖο Ἐπίσκοπο.

Ἡ ἐνέργειά του αὐτὴ οὔτε παράνομη εἶναι, οὔτε ἀντικανονική, διότι σὲ θέματα πίστεως, ὅπως ἐλέχθη, δὲν ὑπάρχει ἐνόρια, ἤ ὑπερόρια ἁρμοδιότης, δὲν ὑφίσταται θέμα εἰσπηδήσεως καὶ ἐπεμβάσεως σὲ ξένη ἐκκλησιαστικὴ ἐπαρχία, ὅπως συμβαίνει μὲ ἄλλης φύσεως θέματα, ἀφοῦ ἡ αἵρεση μολύνει ὅλο τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ τὸ ἦθος καὶ αὐτὴ τὴ διαγωγὴ τοῦ μεγάλου Βασιλείου τὴν βλέπουμε σὲ ὅλους τους ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Γιὰ παράδειγμα ὅταν στὴν Κωνσταντινούπολη ἐμφανίστηκε ὁ αἱρετικὸς Νεστόριος, δὲν ἔμεινε ἀδιάφορος ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας. Ὅταν ἐμφανίστηκε στὴν Ἀλεξάνδρεια ὁ Ἄρειος, δὲν ἔμειναν ἀδιάφοροι οἱ Καππαδόκες Πατέρες. Δὲν εἶπαν δηλαδή, ὅτι ἐμεῖς δὲν ἔχουμε καμιὰ δουλειά, νὰ ἀνακατευόμαστε σὲ ξένη ἐπαρχία. Ἂς φροντίσουμε μόνον νὰ μὴν ἐξαπλωθεῖ ἡ αἵρεση στὴν δική μας ἐπαρχία καὶ ἔτσι ἔχουμε πράξει τὸ καθῆκον μας.

Μὲ κατηγορεῖτε ὅπως προανέφερα πὼς μὲ τὶς δηλώσεις μου γίνομαι «ἀλλοτριοεπίσκοπος»(sic), ὅτι παρεμβαίνω «διδάσκων ἐπιτιμητικὰ πρόσωπα ἐκτὸς χώρου εὐθύνης» μου. Ὅταν ἐλέγχω πολιτικὰ πρόσωπα, μέλη τῆς κυβέρνησης, δὲν ἀφοροῦν οἱ ἐνέργειες καί οἱ ἀποφάσεις τους τά μέλη τοῦ ποιμνίου τῆς τοπικῆς μας ἐκκλησίας; Ὅταν ἔλεγξα συγκεκριμένο τηλεοπτικὸ σταθμό ὅπως προεῖπα, γιὰ ἀντιχριστιανικὸ πρόγραμμα, ὁ σταθμὸς αὐτὸς δὲν ἐκπέμπει στὴν περιοχὴ εὐθύνης μου;

Γράφετε: «Κείμενα (σ.σ. δικά μου) ποὺ ἀπευθύνονται σὲ ἑτεροδόξους ἀδελφούς, πρὸς τοὺς Ἰουδαίους, πρὸς τοὺς ἀρχηγοὺς κρατῶν, πρὸς τοὺς ἀνθρώπους μὲ συγκεκριμένο σεξουαλικὸ προσανατολισμό, δίνουν τὴν αἴσθηση μίας ἀτμόσφαιρας, μονομεροῦς, φανατικῆς, ἀνελέητης, αὐτοαναφορικῆς (sic)»! Εἶστε φαίνεται ὀπαδὸς τῆς «ἀγαπολογίας», χαϊδεύοντας τοὺς πάντες! Προφανῶς μὲ ἀδικεῖτε διότι δὲν διαβάζετε μὲ προσοχὴ τὰ κείμενά μου, ἀλλὰ μὲ προκατάληψη. Προσπαθῶ νὰ εἶμαι ἀκριβής, στὶς ἐκφράσεις μου, γιὰ νὰ εἶμαι χρήσιμος.

Αὐτὴ τὴν ἀκρίβεια, Ἐσεῖς τὴν ἑρμηνεύετε ὡς φανατισμὸ καὶ ἀνελέητη «αὐτοαναφορική»! Ὁ θεομίσητος σοδομισμός, σὲ πλῆθος χωρίων Ἁγίας Γραφῆς καὶ στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἔγινε γιὰ Σᾶς «συγκεκριμένος σεξουαλικὸς προσανατολισμός»; Δηλαδὴ ὡραιοποιεῖτε τὸ θανάσιμο πάθος τοῦ σοδομισμοῦ μὲ τὴν ὁρολογία τῶν σοδομιστῶν; Διορθῶστε καί ἐπιτιμῆστε λοιπόν καί τόν Πανάγιο Τρισυπόστατο Θεό πού κατάκαυσε τά Σόδομα καί τά Γόμορα (Γεν. Κεφ. 18-19) καί ἐπαναφέρατε στήν τάξη τόν «πλανώμενο» Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν θεῖο Παῦλο πού διασαλπίζει «μή πλανᾶσθε ἀρσενοκοίται βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Α΄Κορ. 6, 9), «ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες» (Ρωμ. 1, 27).

«Ἀντί νά ὁδηγεῖτε τούς ἀνθρώπους στήν αὐτομεμψία καί στήν μετάνοια τούς ἀφήνετε στήν δυσωδία τῶν φρικωδῶν παθῶν τους γιά νά γίνουν ἐπίχαρμα τοῦ διαβόλου. Πολύ ὡραία ἡ ποιμαντική Σας» !!!

Τελειώνετε τὴν παραληρηματικὴ ἐπιστολή Σας μὲ τὰ ἑξῆς, λίαν ἐπιεικῶς ἀπαράδεκτα «στολίδια» γιὰ τὸ πρόσωπό μου: «Συγχώρα μὲ νὰ σοῦ πῶ ὅτι τὰ κείμενά σου γελοιοποιοῦν τὴν ἐκκλησία, ἐκθέτουν τοὺς κληρικοὺς καὶ ρημάζουν τὴν ἐλπίδα νὰ δεχτοῦν τὸν Χριστὸ Σωτήρα οἱ σημερινοὶ πελαγοδρομοῦντες ἄνθρωποι, ἀφοῦ διαβάζουν μένουν μὲ τὴν αἴσθηση φανατισμοῦ, μονομέρειας, ἐμμονικῆς ἀπολυτότητας, καμιᾶς διαλλακτικότητας καὶ σὲ τελικὴ ἀνάλυση φαρμακερῆς ἀναλγησίας ἀντὶ ἀγάπης»! Λυποῦμαι Σεβασμιώτατε, ἀλλὰ αὐτὲς οἱ ἐκτιμήσεις εἶναι ἀπὸ τὸ «στρατόπεδο» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ ὁποῖο, καὶ Ἐσεῖς τὸ γνωρίζετε, εἶναι συντριπτικὴ μειοψηφία.

Ἐκτιμήσεις στοὺς βελούδινους καναπέδες τῶν χλιδάτων σαλονιῶν τῶν βολεμένων. Κάματε κάποια ἔρευνα στὸν πολὺ λαὸ τί γνώμη ἔχει γιὰ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τὸν θρησκευτικὸ συγκρητισμό; Διαβάζετε ἔντυπα καὶ παρακολουθεῖτε ΜΜΕ ἀντίθετα μὲ τὸν οἰκουμενισμό, νὰ δεῖτε τί γνώμη ἔχουν γιὰ τὰ κείμενά μου; Ρωτήσατε τυχαία πιστοὺς τῶν ἐνοριῶν Σας γιὰ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς ἐπικίνδυνους νεωτερισμοὺς στὴν Ἐκκλησία;

Δυστυχῶς γιά Ἐσᾶς ἄλλη γνώμη ἔχει ὁ Μακαριώτατος μέντορας καί ποδηγέτης Σας πού Σᾶς πῆρε ἀπό τήν ἀφάνεια τῆς Ἱ. Μονῆς Σαγματᾶ μέ δύο μόλις μοναχούς καί Σᾶς κατέστησε Μητροπολίτη τῆς περιωνύμου καί ἱστορικῆς Μητροπόλεως Ἀργολίδος, ἐφ’ ὅσον ἐπωνύμως χρησιμοποίησε κείμενά μου γιά νά ὀργανώσει τήν ὄντως ἐμπνευσμένη εἰσήγησή Του στήν τακτική σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας Ὀκτωβρίου 2016 καί δυστυχῶς γιά Ἐσᾶς ἄλλη γνώμη ἔχει ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἡ ὁποία μοῦ ἀπέστειλε δύο συγχαρητήριες ἐπιστολές τίς ὑπ’ ἀριθμ. 1722/798/7.4.2017 καί 2257/979/9.5.2017 μέ τίς ὁποῖες μέ συγχαίρει γιά τίς ὅπως χαρακτηρίζει ἐμπνευσμένες εἰσηγήσεις μου καί τήν «οὐσιαστικήν καί πολυτιμοτάτην συμβολήν μου» στό ὑψίστης σημασίας θέμα τῆς ἐπικειμένης Συνταγματικῆς Ἀναθεωρήσεως καί τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας.

Λυποῦμαι, ἀλλὰ ἂν αὐτὲς οἱ ἐκτιμήσεις Σας ἰσχύουν γιὰ μένα, τότε σίγουρα πολὺ περισσότερο ἰσχύουν γιὰ τοὺς ἁγίους Πατέρες μας. Καὶ τοῦτο διότι, ἂν κάνετε τὸν κόπο καὶ διαβάσετε κάποια, ἔστω, ἀντιαιρετικὰ συγγράμματα τῶν ἁγίων Πάτερων, ἢ κάποια, ἔστω, Πρακτικὰ τῶν Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων, θὰ διαπιστώσετε μὲ ἔκπληξη τὴν ἀπόλυτη ἐμμονή τους στὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τὴν ἀπόλυτη πεποίθησή τους ὅτι στὰ τῆς πίστεως δὲν χωράει καμιὰ συγκατάβασις, τὴν ἀπόλυτη ἀδιαλλαξία τους νὰ ἀποδεχθοῦν τὶς αἱρετικὲς διδασκαλίες τῶν αἱρετικῶν, τὴν ἀπόλυτη ἄρνησή τους νὰ ἔρθουν σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τὴν φαινομενικὰ «φαρμακερὴ ἀναλγησία» τους καὶ ἐπιμονή τους νὰ ἀποκόψουν καὶ νὰ ἀναθεματίσουν τοὺς αἱρετικοὺς ἀπὸ τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες, δὲν ἤξεραν ἀπὸ ψευτοαγαπολογίες καὶ χαϊδέματα οἰκουμενιστικοῦ τύπου. Καὶ ὅμως! Αὐτοὶ ἦταν ποὺ εἶχαν ὄντως ἀληθινὴ ἐν Χριστῷ ἀγάπη καὶ ὄχι οἱ σημερινοὶ οἰκουμενιστές. Σίγουρα ἂν ζοῦσε σήμερα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ τὸν ἀκούγατε νὰ λέει στοὺς Γαλάτες «ἀλλὰ καὶ ἂν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν, παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω», (1,8), δηλαδὴ νὰ ἀναθεματίζει ἐκείνους, ποὺ θὰ τολμοῦσαν νὰ κηρύξουν ἄλλο εὐαγγέλιο, θὰ λέγατε ὅτι πάσχει ἀπὸ φανατισμό, μονομέρεια, καὶ ἐμμονικὴ ἀπολυτότητα.

Ἂν πάλι τὸν ἀκούγατε νὰ ἀπευθύνεται στὸν Ἐλύμα τὸν μάγο καὶ νὰ τοῦ λέει: «υἱὲ διαβόλου, ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης, οὐ παύση διαστρέφων τὰς ὁδοὺς Κυρίου τὰς εὐθείας;», θὰ λέγατε ὅτι πάσχει ἀπὸ φαρμακερὴ ἀναλγησία, ὅτι δὲν ἔχει ἀγάπη, ὅτι δὲν ἔχει στοιχειώδεις τρόπους καλῆς συμπεριφορᾶς, ὅτι στερεῖται ἀπὸ τὴν ψευτοευγένεια τῶν βελούδινων καναπέδων καὶ τῶν χλιδάτων σαλονιῶν τῶν βολεμένων τῆς οἰκουμενιστικῆς παρατάξεως.

Ἂν πάλι ἀκούγατε τὸν ἀπόστολο Πέτρο νὰ ἀπευθύνεται στὸν Σίμωνα τὸν Μάγο καὶ νὰ τοῦ λέει: «τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοί εἴη εἰς ἀπώλειαν», (Πράξ.8,20), τότε σίγουρα θὰ λέγατε ὅτι «ὑφαρπάζει τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ», ὅτι τὰ λόγια του «γελοιοποιοῦν τὴν ἐκκλησία, …καὶ ρημάζουν τὴν ἐλπίδα νὰ δεχτοῦν τὸν Χριστό», ὅσοι θὰ ἄκουγαν τὸ κήρυγμά του. Καὶ ὅμως! Οἱ ὡς ἄνω ἀπόστολοι ὁμιλοῦσαν ἐν Πνεύματι ἁγίω, εἶχαν ἀληθινὴ ἀγάπη, δὲν ἐπλανῶντο. Ἐκεῖνος ποὺ πλανᾶται, εἶσθε Ἐσεῖς καὶ ὄχι Ἐκεῖνοι!

Καταλήγετε μὲ τὴ δήλωσή Σας «φυσικὰ σιχαίνομαι τὴ λογοκρισία». Ἀλλὰ αὐτὸ τὸ «σφυροκόπημα» ἐναντίον μου τί εἶναι;

Σεβασμιώτατε,

Εἰλικρινὰ λυποῦμαι γιὰ τὴν ἐπίθεση αὐτὴ στὸ πρόσωπό μου. Λυποῦμαι ἰδιαίτερα, ποὺ αὐτὴ τὴ φορὰ ἡ ἐπίθεση δὲν προέρχεται ἀπὸ τοὺς ἀποδέκτες τῶν κειμένων μου ἀπό τούς Ἰσλαμιστές, τούς Ραββίνους, τούς Μασώνους καί τούς ἀποδομητές τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας, ἀλλὰ ἀπὸ ἕναν συνεπίσκοπό μου, ὁ ὁποῖος, ἂν εἶχε πραγματικὴ ἀγάπη, διάκριση καὶ εἰλικρινῆ διάθεση νὰ μὲ «συνετίσει», θὰ μποροῦσε κάλλιστα νὰ μὲ πάρει στὸ τηλέφωνο, ἤ κατά τίς ἐπισκέψεις Του στήν Μητρόπολί μου πού ὅπως ἀναφέρετε μέ εὐγένεια πάντοτε Σᾶς ἐδεχόμουν, θά μέ συναντούσε γιά νά μέ συμβουλεύσει νὰ ἐκφράσει τὶς αἰτιάσεις του ἐναντίον τῶν ἐνεργειῶν μου γιατί ὅπως λέτε ἐπί τῆς «οὐσίας» δέν ὑπάρχει θέμα!!!

Ἀντιλέγετε γιά τίς ἐνέργειές μου. Πῶς διαχωρίζετε τήν οὐσία καί τό περιεχόμενο ἑνός ἀνθρώπου ἀπό τίς πράξεις του μόνο Ἐσεῖς τό ἀντιλαμβάνεσθε. Γνωρίζομε τήν θεοπρεπῆ διάκριση κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ καί τήν Ἁγία Θ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο τοῦ 1351 τῆς ἀμεθέκτου Θείας οὐσίας καί τῶν μεθεκτῶν ἀκτίστων θείων ἐνεργειῶν στόν Πανάγο Θεό ἀλλά ὄχι καί στόν ἄνθρωπο.

Λυποῦμαι ποὺ ἂν καὶ ἰσχυρίζεστε ὅτι ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ εἶναι «προσωπική», κοινοποιήθηκε σὲ ὅλους τους συνεπισκόπους μας, δηλαδὴ εἶναι μία ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ γιὰ νὰ διασυρθεῖ τὸ ὄνομά μου! Αὐτὴ τὴ στιγμὴ ποὺ Σᾶς γράφω τὴν ἀπάντησή μου, εἶναι ἀναρτημένη στὶς ἱστοσελίδες τοῦ Διαδικτύου! Ἐπίσης λυποῦμαι ποὺ δὲν μὲ πείθετε ὅτι τὸ «πνεῦμα» τῆς ἐπιστολῆς Σας ἐνέχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀδελφικῆς ἀγάπης! Ἂν τέτοια εἶναι ἡ ἀγάπη, τότε ποιὸ μπορεῖ νὰ εἶναι τὸ μῖσος, ἡ ἐμπάθεια καὶ ὁ διασυρμός;

Λυποῦμαι τέλος Σεβασμιώτατε ποὺ θὰ Σᾶς τὸ πῶ, ἔτσι «χῦμα»: Ἂν ζούσατε τὸν 4ο αἰῶνα, θὰ στέλνατε ἴδια ἢ καὶ χειρότερη ἐπιστολὴ στὸν «φανατικὸ» καὶ «φονταμενταλιστὴ» Μέγα Ἀθανάσιο γιὰ τὴ δυναμική του ποιμαντικὴ διακονία, τὴν ὁποία ἐγὼ ὁ παναμαρτωλὸς καὶ ταλαίπωρος προσπαθῶ νὰ μιμηθῶ!

Σᾶς ἀσπάζομαι ἀδελφικὰ (καὶ ὄχι ὑποκριτικὰ) μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ προσεύχομαι ὁ Θεὸς νὰ Σᾶς συγχωρήσει γιὰ τὴν ἐμπάθεια Σας καὶ δυστυχῶς τὴν ὑποκρυπτόμενη σκοπιμότητα τῆς ἐπιστολῆς Σας, ποὺ μόνο Ἐσεῖς γνωρίζετε!

Φιλαδέλφως

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

www.ekklisiaonline.gr

πατήστε εδω για    Βαρυσήμαντη επιστολή προς τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ φέρεται να έχει αποστείλει ο Μητροπολίτης Αγρολίδος κ. Νεκτάριος