Θα πρέπει να είναι σε υπερθετικό βαθμό αφελής ένας πολίτης να πιστεύει ή να ελπίζει ότι αυτή η αριστερή κυβέρνηση νοιάζεται για την ανάπτυξη της οικονομίας που είναι το αναγκαίο εργαλείο για την ύπαρξη προοπτικής εξόδου από τη κρίση, η οποία δεν είναι μόνο οικονομική αλλά βαθύτατα κοινωνική που ήδη έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.
Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του, παρ’ ότι έχει δώσει (όπως προβλέπεται) τον καθιερωμένο όρκο ότι θα υπηρετεί πρώτιστα το εθνικό συμφέρον, είναι ηλίου φαεινότερο ότι υπηρετεί το ιδιοτελές κομματικό συμφέρον, επιδιώκοντας να εγκαθιδρύσει ένα κομματικό κράτος με ενδεχομένως απώτερο στόχο την παγιοποίηση αυταρχικού κράτους το οποίο θα του εξασφαλίζει μακροημέρευση στη νομή της εξουσίας.
Το βασικό εμπόδιο στην επίτευξη του σκοπού αυτού είναι πρώτιστα η Ευρωπαϊκή Ένωση και για το σκοπό αυτό δεν απεμπόλησε τη σκέψη του της πλήρους ρήξης με τους θεσμούς ώστε με δραχμή να επέλθει ο «ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της χώρας.
Η εξαθλίωση (δια της φορολογίας και της καταπολέμησης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας) της μεσαίας τάξης που αποτελεί τη σπονδυλική στήλη του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και η άνευ ορίων κομματικοποίηση αποβλέπουν στο σκοπό αυτό, ώστε δια της εξαθλιώσεως να γίνει πιο εύκολη η επιβολή «Σοβιετικού τύπου» δημοκρατίας.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος για να κατανοήσει ότι για να βγούμε από την κρίση πρέπει να υπάρχει ανάπτυξη και να περιοριστούν οι περιττές δαπάνες, πρέπει να υπάρξει κυβερνητικό πρόγραμμα αξιόπιστο και εφαρμόσημο και όχι όπως το γνωστό «παράλληλο της Θεσ/νίκης».
Ως προς το πρώτο με την ανοχή, αν όχι με την καθοδήγηση του πρωθυπουργού παρ’ ότι λόγω Τρόϊκας ψηφίζονται κάποιες αποκρατικοποιήσεις και λοιπές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην πράξη ελάχιστες εφαρμόζονται αφού «σαμποτάρονται» από τους καθ’ ύλη αρμόδιους υπουργούς.
Ως προς τις δαπάνες, ο κομματικός αρμαγεδών καλά κρατεί:
Το κοστούμι της δημοκρατίας δυτικού τύπου, έστω και χωρίς γραβάτα είναι στενόχωρο για τον κ. πρωθυπουργό.
Υποθέτω ότι πάντα θα ονειρεύεται ένα ρόλο για τον εαυτό του ανάλογο με αυτόν του πρόσφατα αποβιώσαντος ηγέτη της Κούβας και γιαυτό χρειάζεται δημοκρατική επαγρύπνηση.
Μου προξενεί εντύπωση που το Κ.Κ.Ε., το Π.Α.Μ.Ε. και οι συναφείς φορείς διαδηλώνουν κατά της λιτότητας και όχι κατά του πρωθυπουργού προσωπικά ο οποίος είτε από ανικανότητα, είτε από ιδεοληψία, είτε από εμμονή στην καρέκλα, είναι εκείνος ο οποίος κατευθύνει τη ραγδαία φτωχοποίηση των πολιτών της χώρας.
Πως θα έλθει ανάπτυξη όταν καταγράφονται ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών προς το κράτος 90 δις, προς τα ασφαλιστικά ταμεία 15 δις, οφειλές του κράτους προς τους πολίτες 10 δις, με διαρκή και ταχεία επιδείνωση των μεγεθών αυτών;
100.000 πολίτες περιμένουν να συνταξιοδοτηθούν.
Ο πρωθυπουργός χωρίς αίσθημα ευθύνης το Δεκέμβριο ανακοίνωσε υπεραπόδοση φόρων ύψους 800 εκατομμυρίων τα οποία αντί να δώσει στους άνεργους, είτε στους αναμένοντες τη σύνταξή τους τα έδωσε σε μικροσυνταξιούχους, βαπτίζοντας αυτά ως 13η σύνταξη….
Τόσο αφελείς θεωρεί τους συμπολίτες του.
Τελευταία πράξη η φημολογούμενη επιδίωξη για λήψη δανείου τριών δις από την παγκόσμια τράπεζα για τη δημιουργία 100.000 θέσεων εργασίας…
Κατά πάσα πιθανότητα θα σκέπτεται τη νομοθέτηση 100.000 εξαμήνων εργασίας ώστε να εξαγοραστούν ψήφοι και να υποσχεθούν σε αυτούς μελλοντικές μονιμοποιήσεις.
Αν όλα αυτά δεν επαρκέσουν ώστε να έχει ρόλο και ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές (όποτε και αν γίνουν) ψήφισαν την απλή αναλογική μιμούμενοι τον αείμνηστο Μένιο Κουτσόγιωργα με το γνωστό νόμο του που με 48% η Ν.Δ. εξέλεξε μόνο 150 βουλευτές, ώστε να υπάρξει καταστροφική ακυβερνησία, σχεδιάζει δε να καθιερώσει την απλή αναλογική και στην Τ.Α. (έμμεση εκλογή δημάρχων) ώστε να ολοκληρωθεί το «μπάχαλο» και στο χώρο αυτό.
Αφήνω τελευταίο και το φέρω εις γνώσιν όσων δεν το προσέχουν τον πιο κάτω λογαριασμό της ΔΕΗ ο οποίος σε κατανάλωση ρεύματος 276,58 ευρώ, επιβαρύνεται με φόρους ύψους 322 € ώστε το προς πληρωμή ποσό να ανέρχεται στα 598 ευρώ.
Έχουν δίκιο οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης που υποστηρίζουν ότι όσο πιο γρήγορα προκηρυχθούν εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ να εκτιμάται δημοσκοπικά στο 16% τόσο λιγότερη ζημιά θα έχει επέλθει στην οικονομία και στη δημοκρατία γενικότερα.
Ναύπλιο, Μάρτιος 2017
Γ. Τσούρνος
